မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ၿပီးထိုင္ေနၾကေတာ့...
စၾကာၤရဲ႕မ်က္လံုးေတြကပင္လယ့္ဆီမွမခြာေပ။
အလားတူ...စည္း'ကလည္းအားလံုးကိုမ်က္စိေဒါက္ေထာက္ၾကည့္လို႔...။
ဒါေပမယ့္အိေျႏၵေတာ့ထားရသည္။
သူကအားလံုးထဲမွာလူႀကီးတပိုင္းျဖစ္ေနၿပီေလ။
ဒါေၾကာင့္...ခံစားခ်က္ေတြအျပင္မျပဴေအာင္ဂ႐ုစိုက္ေနရင္းနဲ႔...ရင္ထဲမွာပူေလာင္စြာ.....
စီးကရက္ဗူးေလးနဲ႔မီးျခစ္ကိုယူကာထိုင္ရာမွထေတာ့...ပင္လယါကလွမ္းေမးသည္။
"စည္း...ဘယ္သြားမလို႔လဲ..."
"အိမ္သာ..."
စည္းထြက္သြားသည့္ေနာက္ကိုမလြတ္တမ္းလိုက္ၾကည့္သည့္ပင္လယ့္ေဘးကိုစၾကာၤကျမန္ဆန္စြာဝင္ထိုင္သည္။
ထိုင္တာေတာင္မွ႐ိုး႐ိုးေလးမဟုတ္ဘဲ...စားပြဲေပၚတံေတာင္ဆစ္တင္ကာေမးေလးေထာက္ၿပီး...ပင္လယ့္ကိုနမ္းလုနီးနီးတိုးကပ္လို႔။
"ပင္လယ္...စည္း'ကအရမ္းစိတ္ဝင္စားဖို႔ေကာင္းလား"
ဘာလားဟ.....႐ုတ္တရက္ႀကီး...စႀကၤာရဲ႕ေမးခြန္းက။
ေနပင္လယ္ကေရွ႕ကႏွစ္ေကာင္ကိုစစ္ကူေတာင္းသလိုလွမ္းၾကည့္ေတာ့...မတတ္ႏိုင္ဘူးဆိုတဲ့သေဘာနဲ႔ေဇယ်ေရာ...ရန္ရန္ပါျပံဳးစိစိေလးေတြနဲ႔နားေထာင္ေနၾကသည္။
"အမ္...ဘာလို႔...."
"ငါစိတ္ဝင္စားလို႔...သူ႔အေၾကာင္းေျပာျပပါလား..."
"မသိဘူး...သူ႔သြားေမးေပါ့..."
"မင္းအစ္ကိုမို႔လို႔မင္းကိုေမးတာေလ"
"မသိဘူးကြာ...."
"ေဟာ...ငါဘာမွမေမးရေသးဘူးေလ...မင္းကစိတ္တိုေနတာတဲ့လား...
ေဇယ်...ငရန္...မင္းတို႔သက္ေသရွိတယ္ေနာ္...
ငါဘာမွေတာင္မလုပ္ရေသးဘူး...
သူ႔ဘာသာသူရွဴးရွဲထ,ေနတာ...ေပါက္ထြက္မလားေတာင္စိုးရိမ္ရတယ္...စိတ္ေလ်ာ့စမ္းပါ.."
သူ႔ရင္ဘတ္ကိုကေလးေလးေခ်ာ့သလိုမ်ိဳးလက္ဝါးနဲ႔ပြတ္သပ္ေနေတာ့ တြန္းလႊတ္ပစ္မိသည္။
"ကြိဳင္မရွာနဲ႔ကြာ...စႀကၤာ...သြား...ဟိုမွာျပန္ထိုင္...မရွက္ဘူးလား...သူမ်ားေတြၾကည့္ေနၿပီ"
YOU ARE READING
ပင္လယ္ႏွစ္စင္းရဲ႕ဆံုမွတ္ရာဇဝင္
FanfictionUnicode avaliable at the end. YiZhan Fanfic Bromance ထက္ေတာ့နဲနဲပိုမယ္...သိပ္ေတာ့ မ ro ဘူး... Boys Love ေပမယ့္ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေတြမထည့္ေရးထားဘူး....(အဲဒီအတြက္အရမ္း ship ခ်င္တဲ့သူတစ္ခ်ိဳ႕ကိုေတာင္းပန္ပါတယ္) မူရင္းဝတၳဳကေခတ္ေဟာင္းဝတၳဳျဖစ္ေနၿပီး...ဘာသာျပန္တဲ...
