စည္းကၿငိမ္ေနတာမို႔...အိပ္ေပ်ာ္ၿပီထင္သည္။
အေနာက္ကေနစည္းရဲ႕ခါးကိုဖြဖြေလးဖက္ၿပီးမွအနားတိုးကာေက်ာျပင္ေလးကိုနမ္းလိုက္ေပမယ့္ လႈပ္ရွားမလာခဲ့ေတာ့ တကယ္အိပ္ေပ်ာ္ေနတာလို႔ ထင္မိသည္။
ေႏြးေထြးေသာ...က်ယ္ျပန္႔ေသာေက်ာျပင္ကိုမွီ၍ခဏေမွးၾကည့္ဖို႔စိတ္ကူးၿပီး မ်က္လံုးေတြမွိတ္လိုက္တဲ့ခဏ...
ၾကားလိုက္ရတဲ့ ရင္ခုန္သံတဒိန္းဒိန္းေၾကာင့္ စည္း'မအိပ္ေသးဘူးဆိုတာရိပ္မိလိုက္သည္။
သြားၿပီ...လူမိသြားၿပီ။
ေနာက္ေက်ာျပင္ကိုဖက္တြယ္ထားမိတဲ့ ပင္လယ့္လက္ေတြအားအနည္းငယ္ေလ်ာ့သြားေတာ့...
စည္းကထိုလက္ေတြကိုတင္းေအာင္ျပန္ဆြဲယူသည္။
"ဘာလို႔လဲ...ဖက္ထားခ်င္လို႔ငါ့အိပ္ယာေပၚအထိလာၿပီးဖက္ထားတာမဟုတ္ဘူးလား"
"ခင္ဗ်ား...အိပ္ေနၿပီထင္တာ...မအိပ္ေသးဘူးလား..."
"မအိပ္ေသးရင္လာမဖက္ဘူးေပါ့"
"အာ့....အဲလိုမဟုတ္ေပမယ့္...မေကာင္းဘူးထင္တယ္..."
"အဟား...ဖက္လိုက္ၿပီးမွလား...
ငါအခုအိပ္ေနတယ္လို႔ပဲေတြးၿပီးဆက္ဖက္ထားပါလား..."
"အခုကခင္ဗ်ား တကယ္လဲအိပ္ေနတာမွမဟုတ္တာ...လက္ကိုဖယ္ပါ..."
"ဒီအတိုင္းဆို...အေနခက္တယ္လား..."
"ဟား....အေျဖခက္ေအာင္မေမးနဲ႔..."
ဘာကမင္းအတြက္ခက္ေနလို႔လဲ...ေနပင္လယ္ရဲ႕...
ခိုးျပံဳးမိၿပီးမွစည္းက...ေမးခြန္းကိုျပန္မ်ိဳခ်သည္။
"အိပ္လို႔မရဘူး...မင္းလိုပဲ"
"ကြ်န္ေတာ္ကဘယ္လိုဆိုတာခင္ဗ်ားသိလို႔လား"
အဲဒီေမးခြန္းကိုပင္လယ္ကေမးလိုက္ၿပီးမွ...မွားသြားသလားမသိ။
တဟိဟိနဲ႔ ပုခံုးေလးတုန္ေနတဲ့အထိ စည္းက ထ,ရယ္သည္။
"ေျပာၾကည့္ရမလား..."
စည္းကဘယ္လိုသေဘာနဲ႔ေျပာေနမွန္းမသိေပမယ့္....
ကိုယ္ဘယ္အထိေတြးေနမိလဲ..ဆိုတာ ကိုယ့္ဘာသာသိေနတာမို႔ ပင္လယ္ကစကားကိုရပ္ပစ္ဖို႔ႀကိဳးစားရသည္။
ေယာက်ာ္းေလးအခ်င္းခ်င္းေတာင္မွမ႐ိုးသားႏိုင္ေတာ့ဘူးလို႔ ရွင္းရွင္းလင္းလင္းသိေနခဲ့ေတာ့ မွားၿပီလို႔သိလိုက္သည္။
တဆက္ထဲေက်ာခိုင္းရာကေန မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ဖို႔ႀကိဳးစားေနတဲ့စည္းရဲ႕ခါးကို ပိုတင္းေအာင္ဖစ္ပစ္လိုက္သည္။
YOU ARE READING
ပင္လယ္ႏွစ္စင္းရဲ႕ဆံုမွတ္ရာဇဝင္
FanfictionUnicode avaliable at the end. YiZhan Fanfic Bromance ထက္ေတာ့နဲနဲပိုမယ္...သိပ္ေတာ့ မ ro ဘူး... Boys Love ေပမယ့္ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေတြမထည့္ေရးထားဘူး....(အဲဒီအတြက္အရမ္း ship ခ်င္တဲ့သူတစ္ခ်ိဳ႕ကိုေတာင္းပန္ပါတယ္) မူရင္းဝတၳဳကေခတ္ေဟာင္းဝတၳဳျဖစ္ေနၿပီး...ဘာသာျပန္တဲ...
