အခုလြမ္းလို႔ဆိုၿပီးေျပးသြားခ်င္ေပမယ့္...
ဦးတည္ရာကိုေသခ်ာမသိရ။
မစပ္စုတတ္တဲ့အက်င့္ေလးကို အခုမွအရမ္းမုန္းေနမိၿပီ။
သူ႔ရဲ႕ေမးလ္လိပ္စာေလး...
သူ႔ရဲ႕...မိခင္ဖုန္းနံပတ္ေလးေတာင္မွမေမးခဲ့မိတာ...သူဟာ တကယ္ကိုေသြးေအးသတၱဝါ။
ေသေသခ်ာခ်ာစဥ္းစားၾကည့္ေတာ့မွ...
ေနပင္လယ္ရဲ႕အေၾကာင္းဆိုလို႔သူသိတာသိပ္မွမရွိခဲ့တာပဲ။
တိုက္ဆိုင္စြာဆံုစည္းခဲ့ၾကသည့္ေနာက္မွာ...ေနပင္လယ္ကသာ တက္တက္ႂကြႂကြနဲ႔ဦးေဆာင္သူျဖစ္ခဲ့လ်က္...ကိုယ္ကေအးတိေအးစက္နဲ႔ေနခဲ့တာျဖစ္သည္။
ေသြးေအးတတ္လြန္းတာလို႔ ကိုယ့္ကိုကိုသတိထားမိတာပထမဆံုးအႀကိမ္ပါ။
အခု..ပင္လယ့္ကိုအဆက္သြယ္ရဖို႔အေရးကပင္လယ္ေရထဲက်ေပ်ာက္သည့္ဆားတစ္ပြင့္နဲ႔တူေနၿပီ။
ဘယ္ကိုသြားလို႔ဘယ္သူ႔ကိုသူ႔အေၾကာင္းေမးရမလဲ...ဘာတခုမွမေရရာပါဘဲ။
ေရႊ႐ုပ္ကိုေဇယ်ရဲ႕ဖုန္းနံပတ္ေမးဖို႔ေတြးမိေပမယ့္...
ေဇယ်ရဲ႕ဖုန္းနံပတ္မွတ္ထားတဲ့စာရင္းစာအုပ္ကရွိေနေသးတယ္ဆိုရင္ေတာင္မွဒိုင္းမြန္းေဟာက္စ္မွာပဲရွိမွာျဖစ္သည္။
ဦးေနာင္ေနာင္ကခရီးရွည္ထြက္ေနမွာမို႔လို႔...ဒိုင္းမြန္းေဟာက္စ္ကပိတ္ထားမွာေသခ်ာသည္။
အဲဒီအထိတကူးတကနဲ႔ သြားၿပီးသြားယူၾကည့္မွာျဖစ္ၿပီး
အဲဒီ ဖုန္းနံပတ္ကဆက္သြယ္လို႔ရမရလည္းရွိေသးသည္မို႔..အလြန္ခက္သည္။
ဒီတေလာက်မွ မိုနာကလည္း ေနသိပ္မေကာင္းေတာ့ သူ႔အလုပ္ပ်က္ကြက္လို႔သိပ္အဆင္မေျပေပ။
စိတ္ကသာလြမ္းဆြတ္တမ္းတျခင္းျဖစ္ေနလ်က္...လူကစိတ္ေစတဲ့အတိုင္းမလိုက္ႏိုင္တာကိုအားမလိုအားမရျဖစ္ရင္း။
"ေရႊ႐ုပ္အိမ္ျပန္ေရာက္ၿပီလားခင္ဗ်ာ..."
"ေရႊ႐ုပ္ေလးပါပဲရွင္"
အဲဒီကေလးမ,ေလးဟာေလ ေတာ္ေတာ္ေနာက္...။
"ပင္လယ္နဲ႔အခုထိဆက္သြယ္လို႔မရေသးလို႔..."
"ဟင္...ဟုတ္လား...တကယ္ျပန္မလာဘူးလား"
"အင္း"
ထိုေကာင္မေလးကိုဘာမွမေျပာျပခ်င္ေသးေတာ့ အေၾကာင္းအရာေတြကိုသိုဝွက္ပစ္လိုက္ၿပီး သူသိခ်င္တာကိုပဲေမးရသည္။
YOU ARE READING
ပင္လယ္ႏွစ္စင္းရဲ႕ဆံုမွတ္ရာဇဝင္
FanfictionUnicode avaliable at the end. YiZhan Fanfic Bromance ထက္ေတာ့နဲနဲပိုမယ္...သိပ္ေတာ့ မ ro ဘူး... Boys Love ေပမယ့္ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေတြမထည့္ေရးထားဘူး....(အဲဒီအတြက္အရမ္း ship ခ်င္တဲ့သူတစ္ခ်ိဳ႕ကိုေတာင္းပန္ပါတယ္) မူရင္းဝတၳဳကေခတ္ေဟာင္းဝတၳဳျဖစ္ေနၿပီး...ဘာသာျပန္တဲ...
