(13)

335 15 0
                                    


အစ

အရင္တေခါက္ကလိုပဲပုခံုးေပၚမွာအဝတ္အိတ္တစ္လံုးထဲျဖင့္ခရီးတစ္ခုထပ္စေလၿပီ။
တူညီသည့္ဦးတည္ရာေပမယ့္စိတ္ေပါ့ပါးျခင္းကမတူေပ။
မ်က္လံုးမွိတ္ထားေပမယ့္စည္း'အိပ္မေနပါ။
အာရံုထဲမွာေတာ့အရင္တေခါက္ကရထားေပၚမွာသူအူေၾကာင္ေၾကာင္ျဖစ္ခဲ့ရပံုကိုျပန္သတိရလ်က္....

.........
ပထမအႀကိမ္ခရီးစထြက္တုန္းက....

ေလးလံလာတဲ့မ်က္ခြံေတြကိုစံုမွိတ္ခ်ပစ္ရင္းဖတ္လက္စစာအုပ္ကိုပိတ္ၿပီးေမွးေနလိုက္သည္။
စကၠန္႔အနည္းငယ္အၾကာမွအေညာင္းဆန္႔ၿပီးေဘးဘက္မွန္မွတဆင့္တရိပ္ရိပ္ေျပးေနေသာပတ္ဝန္းက်င္ကိုေငးေနမိ၏။
ရထားလမ္းရဲ႕ေဘးမွာေတာ့သစ္ပင္တန္းေလးျခားထားသည့္ကားလမ္းေလးရွိေလသည္။

သူေငးၾကည့္ေနသည့္ျမင္ကြင္းထဲသို႔လ်င္ျမန္စြာေျပးလႊားေနေသာကားအျဖဴေလးတစင္းေရာက္ရွိလာသည္။
ကားမွန္ကိုခ်ထားၿပီးေမာင္းသူမွမီးစြဲေနသည့္ေဆးလိပ္ကိုလက္တစ္ဖက္ကကိုင္ထားၿပီးကားတံခါးအျပင္သို႔ထုတ္ထားသည္။
ပုခံုးေအာက္ဖက္အထိရွည္မည့္ဆံပင္အညိဳမ်ားကကားတံခါးဖြင့္ထား၍ဟူးဟူးရားရားတိုက္ေနသည့္ေလႏွင့္အတူေျပးလႊားကခုန္ေနၾကေလသည္။
ခပ္ေမွာင္ေမွာင္အျပာေရာင္မ်က္မွန္တပ္ထားသည့္ကားေမာင္းသူထိုလူငယ္သည္တစံုတရာသီဆိုေနသလိုနႈတ္ခမ္းတလႈပ္လႈပ္ႏွင့္၊ သီခ်င္းနားေထာင္ေနပံုရ၏။
သူ႔ပုခံုးမ်ားလည္းဘယ္ညာယိမ္းေနတာေၾကာင့္ သီခ်ငိးျမဴးျမဴးနဲ႔အတူကေနသည္ဟုေတြးမိသည္။
ကားေလးကလည္းရထားနီးပါးျမန္ေသာအရွိန္ဟုန္ျဖင့္ေျပးေနသည့္အတြက္မိုင္ကုန္တင္ေမာင္းေနဟန္တူပါသည္။

ကားလမ္းေလးေပၚတစ္စီးထဲေသာထိုကားအျဖဴေလးက လမ္းရဲ႕အေကြ႕ေကာက္အတိုင္းျမင့္လာလိုက္နိမ့္သြားလိုက္နဲ႔ ေျပးလႊားရာမွ ႐ုတ္တရက္ထိုလူငယ္သည္တစံုတခုကိုဆန္းစစ္ၾကည့္ရင္းဇေဝဇဝါျဖစ္ေနသလိုမ်ိဳး၊
ေမာင္းေနရင္းကားကတြန္႔ဆုတ္တြန္႔ဆုတ္နဲ႔ေႏွးလိုက္ျမန္လိုက္ျဖစ္လာသည္။
ကားကတခုခုျဖစ္ေနၿပီလို႔ထင္သည္။
သိပ္ေတာ့မၾကာပါ။
ထင္တဲ့အတိုင္းပဲၾကည့္ေနရင္း႐ုတ္တရက္တုန္႔ကနဲထိုကားျဖဴေလးကထိုးရပ္သည့္အခါ။
'ဒုန္း'
'အားလာ့...'

ပင္လယ္ႏွစ္စင္းရဲ႕ဆံုမွတ္ရာဇဝင္ Where stories live. Discover now