(63)

241 13 1
                                    



သူ႔စိတ္ေတြက သိပ္ၿပီးအလ်င္လိုေနေတာ့ အရာအားလံုးေနာက္က်ေနသလိုခံစားရသည္။
ေဆးရံုကိုေရာက္ေတာ့...ဧည့္ေကာင္တာေရွ႕မွာအလြဲလြဲအမွားမွား။

"ကြ်န္ေတာ္....ေနပင္လယ္ဆိုတဲ့လူနာ...ဟို..."

စကားေတြေတာင္ထစ္ေနကာဘယ္ကေနစေမးရမွန္းမသိေတာ့...။

"ဟိုေလ...(---)ၿမိဳ႕ကျပည္သူ႔ေဆးရံုကေနလာလြဲယူသြားတဲ့လူနာ...အဲဒါ...ဘယ္မွာလဲသိခ်င္လို႔ပါ"

"ဟုတ္ကဲ့...အကို႔နာမည္နဲ႔ လူနာနာမည္ေလးေျပာေပးေနာ္..."

"စည္းပါ..."

"ဟုတ္ကဲ့...အကိုေရ...လူနာနာမည္ကေနပင္လယ္ပါေနာ္..."

"ဟုတ္တယ္..."

"အဲဒီလူနာကခုနတုန္းကမွႏိုင္ငံျခားေဆးရံုတစ္ခုကိုလြဲခဲ့ၿပီးပါၿပီ..."

"ဘယ္လို..."

"ဟုတ္ကဲ့ရွင့္...သူ႔အုပ္ထိန္းသူရဲ႕ဆႏၵနဲ႔ေဆးရံုထပ္ခ်ိန္းတာပါရွင့္"

"ဘယ္တုန္းကလဲ...အခုဒီမွာမရွိေတာ့တာလား"

"လြန္ခဲ့တဲ့မိနစ္သံုးဆယ္ေလာက္ကပါ..."

"ဘယ္ကိုထပ္လြဲတာလဲေဆးရံုက"

"အဲဒါကေတာ့ပုဂၢလိကေဆးရံုမို႔လို႔ေျပာလို႔မရပါဘူး..."

"ဒီမွာတျခားတာဝန္ရွိတဲ့လူနဲ႔ေတြ႕လို႔မရဘူးလား...ေမးလို႔မရဘူးလား"

"ဒါကေဆးရံုေတြရဲ႕လုပ္ထံုးလုပ္နည္းမို႔လို႔ပါ...စိတ္မရွိပါနဲ႔အစ္ကို"

အခုမွတကယ္လမ္းဆံုးသြားတာျဖစ္သည္။
နာက်င္စြာစိုးရိမ္ပူပန္ေနတဲ့ႏွလံုးသားေလးကတကယ္ကြဲေၾကခဲ့ရပါသည္။
မ်က္ရည္ေတြထပ္ဝဲလာေပမယ့္...သူဘာမွမျဖစ္ေသးဘူး...ဘာမွျဖစ္မွာမဟုတ္ဘူး...သူ႔အေမနဲ႔အတူမို႔...အဆင္ေျပတယ္...အျမန္သက္သာသြားမွာလို႔အားတင္းလိုက္ရင္း...
သူ႔ဆီအေရာက္သြားႏိုင္ဖို႔အတြက္ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္က အားျပည့္ေနမွျဖစ္မည္။

--------

ေလးငါးႏွစ္ေလာက္ေဝးကြာခဲ့သည့္သားျဖစ္သူကိုသူမအခုလိုမ်ိဳးျပန္ျမင္ေတြ႕ရမည္ဟုလံုးဝမထင္ထားခဲ့ပါ။
သူမရဲ႕တစ္ဦးတည္းေသာရင္ႏွစ္သည္းျခာေလးကအခုလိုမ်ိဳး...
ဘီးတပ္ကုတင္ေပၚမွာ...ရႈပ္ယွက္ခတ္ေနတဲ့ပိုက္တန္းလန္းနဲ႔ၿငိမ္သက္စြာႀကိဳဆိုေနခဲ့တာ
ျမင္လိုက္ရရံုနဲ႔ရင္ေတြကြဲခဲ့သည္။
ျဖစ္ခဲ့တဲ့အမႈကလုပ္စရာရွိေသးေပမယ့္...ေငြကအရာရာကိုႏိုင္သည္မို႔...
အားလံုးကေငြေအာက္မွာအဆင္ေျပခဲ့သည္။

ပင္လယ္ႏွစ္စင္းရဲ႕ဆံုမွတ္ရာဇဝင္ Where stories live. Discover now