မီးပ်က္တဲ႕ည
မီးပ်က္ေနေသာေၾကာင့္ေရႊ႐ုပ္၊ယမံုနဲ႔ဦးေနာင္ေနာင္တို႔ဘာမွလုပ္စရာမရွိဘဲ အိမ္အျပင္ဘက္မွာထိုင္ခံုတစ္ေယာက္တစ္လံုးစီနဲ႔ထိုင္ေနၾကၿပီး ယမံုကေတာ့ဟိုနားေလွ်ာက္လိုက္ဒီနားေလွ်ာက္လိုက္။
ဧည့္သည္ေကာင္မေလးႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ ထမင္းစားၿပီးတာနဲ႔ ကမ္းေျခဘက္လမ္းေလွ်ာက္ထြက္သြားၾကပံုရ၏။
'ဒီညမီးျပန္လာမွာမဟုတ္ဘူးထင္တယ္'
ေရႊ႐ုပ္ကတိုးတိုးေလးေရရြတ္သည္။
တခါတရံမွသာမီးပ်က္ေပမယ့္ ပ်က္သြားရင္လည္းျပန္မလာတတ္တာ ဒီ diamond beach ရဲ႕ထံုးစံျဖစ္ေနၿပီ။
'စည္းတစ္ေယာက္ျပန္ေရာက္ေနတာေတြ႕တယ္..အလည္ျပန္လာတာလား'
ယမံုကေရႊ႐ုပ္ကို႐ုတ္တရက္ေမးသည္။
'စည္းက..အလုပ္ခဏနားထားၿပီးျပန္လာတာ..သူစိတ္ေတြစုစည္းမိပံုမရေသးဘူးတဲ့...
ခဏေလးစိတ္သစ္လူသစ္နဲ႔အနားယူခ်င္လို႔တဲ့...
အရင္လိုေတာ့ဧည့္သည္မဟုတ္ဘူးေပါ့..."
ေရႊ႐ုပ္ကမေျဖရဘဲ ဦးေနာင္ေနာင္ကဝင္ေျဖသည္။
ဒီေကာင္ေလးႏွစ္ေယာက္ကိုျမင္ျမင္ခ်င္းဦးေနာင္ေနာင္ကခင္မင္ေနမိတာဘာေၾကာင့္မွန္းမသိ။
စည္းက ဒီကိုျပန္လာၿပီးတည္းခိုတာမဟုတ္ေၾကာင္း၊ ခဏေလးနားခိုခြင့္ေပးဖို႔ခြင့္ေတာင္းေတာ့ အသာတၾကည္ပဲခြင့္ျပဳမိခဲ့သည္။
ေႏြရာသီၿပီးတဲ့အထိပဲေနမွာဆိုေတာ့ လက္တိုလက္ေတာင္းခိုင္းဖို႔လဲေျပာထားခဲ့ေသး၏။
"မမယမံုေရ.......ေျပာျပဖို႔ေမ့ေနတာ...
ကိုပင္လယ္ကေရကူးအရမ္းကြ်မ္းက်င္တာပဲ...
မဟုတ္ဘူး...ထူးခြ်န္ေျပာင္ေျမာက္တာ..."
ေတာ္သည္ဆိုတဲ့စကားလံုးကအနည္းငယ္ေပါ့ေတာ့ ေရႊ႐ုပ္ေလးကထူးခြ်န္ေျပာင္ေျမာက္သည္ဟုပဲသတ္မွတ္ခ်င္ပံုရသည္။
"ေရႊ႐ုပ္ေက်ာင္းအထိကိုပင္လယ္ ထမင္းဗူးလာပို႔တဲ့ေန႔က သိလား..ေက်ာင္းေရကူးကန္မွာသူေရကူးေနတာျမန္ဆန္ၿပီးေတာ္လိုက္တာ...လက္ေရြးစင္သမားေတြလိုပဲ...
တကယ္...ေက်ာင္းမွာပထမရတဲ့ေက်ာင္းသားေတာင္သူေလာက္မျမန္ဘူး..."
'ဟုတ္လား..."
ယမံုကေတာ့အံ့ၾသေပမယ့္ သူမကိုယ္တိုင္လည္းမျမင္ဖူးေတာ့ တုန္႔ျပန္ျခင္းကဒီေလာက္မွ်သာ။
ဒါေပမယ့္ သူမကပင္လယ့္ကိုေဝဖန္သည္မွာ...
YOU ARE READING
ပင္လယ္ႏွစ္စင္းရဲ႕ဆံုမွတ္ရာဇဝင္
同人小說Unicode avaliable at the end. YiZhan Fanfic Bromance ထက္ေတာ့နဲနဲပိုမယ္...သိပ္ေတာ့ မ ro ဘူး... Boys Love ေပမယ့္ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေတြမထည့္ေရးထားဘူး....(အဲဒီအတြက္အရမ္း ship ခ်င္တဲ့သူတစ္ခ်ိဳ႕ကိုေတာင္းပန္ပါတယ္) မူရင္းဝတၳဳကေခတ္ေဟာင္းဝတၳဳျဖစ္ေနၿပီး...ဘာသာျပန္တဲ...
