အံ့ဖွယ်စနစ်ပိုင်ရှင်
အပိုင်း ၆၉ နံပါတ် သီအိုရီ
ဓာတ်ပုံရိုက်သည်က တစ်နာ၇ီပင် ကြာသည်။
လုကျိုး သူ့ရဲ့မောပန်း နွမ်းနယ်နေတဲ့ ကိုယ္ကို တရွတ်ဆွဲပြီး အဆောင်တံခါး ဖွင့်လိုက်သည့်အခါ အထဲတွင် လျှို့လွေ့ကိုသာ တွေ့ရသည်။ကျန်တဲ့ သူတွေ ဘယ်ရောက်ကုန်ကြလဲ
လျှို့လွေ့က ရူပဗေဒတွေ တွက်နေရင်း မျက်လုံးလှန်ပြသည်။
မင်းကြောင့် စိတ်အား ထက်သန်သွားပြီး စာသြားလုပ္မလို့တဲ့ကြာလုကျိုး:..
လျှို့လွေ့ : သြော် ဟုတ္သားပဲ ။ ရူပဗေဒ အိမ္စာကို နောက်ဆုံးပေးရမှာက ဒီနေ့ နေ့လည်နော်။ မင်း လုပ်ပြီး သွားပြီလား
လုကျိုး:ငါ ရေးပြီးတာ ကြာလို့ တင်တောင် တင်ပြီးသွားပြီလေ
လုကျိုး ကျောပိုးအိတ်ကို ချလိုက်ပြီးတဲ့အခါ အ၀တ်တွေ စချွတ်တော့သည်။
သူက ရူပဗေဒအိမ်စာကိုသာ လုပ်ခဲ့သည်မဟုတ်ဘဲ အဆိုင်းမန့်ကိုပါ တစ်လစာအတွက် ကြိုလုပ်ပြီးသားဖြစ်သည်။ဒါတွေအားလုံးကို ပေကျင်းကို မသွားခင်ကတည်းက သူ လုပ်ခဲ့ပြီးသား ဖြစ်သည်။ သူ ၃ရက်တောင် ကျောင်းပျက် ရဦးမှာဆိုတော့ ခဏခဏ ပျက်မိတဲ့အတွက် မကောင်းသလို ခံစားရသည်မို့ လေ့ကျင့်ခန်းနဲ့ ပက်သတ်သမျှ အားလုံးလုပ္ကာ ပရော်ဖက်ဆာလီကို ပေးခဲ့ပြီးသား ဖြစ်သည်။
ရလဒ္ကေတာ့ ပရော်ဖက်ဆာလီကို စိတ်၀င်စားသွားစေခဲ့သည်။ သူ့အိမ်စာ စာအုပ်တွေကို ကြည့်ပြီး ပရော်ဖက်ဆာက ပြောသည်။ ဒီစာအုပ်တွေကို ဘယ်သူ့ကိုမှ မဌားဖို့၊မျပဖို့ စသဖြင့်ပြောကာ သူ့ရဲ့အချိန်တွေကို မဖြုန်းစေသင့်ကြောင်း ဆိုသည်။
ပြီးသွားပြီ ဟုတ္လား။ မင်း ရူပေဗဒအတန်းကို တစ်ခါမှ မတက်ရသေးဘူးလေ။ ဘယ္လို လုပ္လိုက္တာလဲ
ပေကျင်းကို မသွားခင်က လုပ္လိုက္တာ။ ပါဝါပွိုင့်လုပ်ရင်း တစ်ခါထဲ လုပ္လိုက္တာပဲ
လျှို့လွေ့က မယုံပေ။ ဒါကြောင့် အတန်းထဲက ယူလာတဲ့ စိန်ခေါ်မေးခွန်းတစ်ခုကို ထုတ္ကာ လုကျိုးကို ပြသည်။
YOU ARE READING
အံဖွယ်စနစ်ပိုင်ရှင် ပထမတွဲ
Science Fictionလုက်ိဳးဟာ မေမ်ွာ္လင့္ဘဲ စနစ္တခုကိုပို္ငဆိုင္ကာ လူေတြအလည္မွာ ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားလာခဲ့တယ္