DITOEFV

Chapter . 2

သူ့ရဲ့မောင်နှမတေွရဲ့နှောင့်ယှက်မှုကြောင့်စိတ်မကောင်းဖြစ်ရတာတေွ​ ပြီးတော့ဇာတ်လိုက်ကတဖြည်းဖြည်းပြန်ပြီးတိုက်ခိုက်တာတေွ...
ဒါတေွကြောင့်ဘဲ​ ငါဒီgameကိုစိတ်နှစ်ပြီးကစားဖို့ဖြစ်စေခဲ့တယ်...

(game ရဲ့​character နဲ့အဖြစ်တူနေတာကြောင့်gameကိုပိုစိတ်ဝင်စားပြီးဆော့ဖြစ်သွားတာမျိုးကိုပြောချင်တာပါ)

အဲ့gameကိုကစားဖို့ စပြီးရေွးချယ်တဲ့ငါက​
ခု​gameထဲကိုရောက်နေတယ်...
ဒီလိုgameမျိုးပထမဆုံးစကစားတာဆိုပေမဲ့ အဆုံးသတ်(နောက်ဆံုးlevel) ရောက်တဲ့ထိကိုအရမ်းလွယ်ကူနေခဲ့တယ်...

ဒီgameကပေျာ်ဖို့ကောင်းတာကိုတော့လက်ခံပါတယ်​ ဒါပေမဲ့ normal mood ကငါ့လိုကစားသမားအသစ်အတွက် အရမ်းလွယ်ကူလွန်းနေတယ်...
Gameအစမှာတင် ယောကျာ်းလေးဇာတ်ကောင်တေွအားလံုးရဲ့ ဇာတ်လိုက်မင်းသမီးအပေါ်စိတ်ဝင်စားမှုက30%နဲ့စရတယ်...
ဒီအချက်ကြောင့် easy mood ဖြစ်နေပြီ​း normalဖြစ်မနေခဲ့ဘူး...
3နာရီအတွင်းဇာတ်ကောင်တေွအားလုံးပြီးဆုံးသွားတာကိုတေွ့ရတယ်...

အဲဒီအချိန်... ဖုံးကွယ်ထားသောအဆုံးသတ် ဆိုတဲ့lockခတ်ထားတဲ့ကတ်လေးတစ်ခုက ဖောက်ခနဲဆို screenမှာပေါ်လာခဲ့တယ်....

'အမ်... ေဒါ်လာတစ်ရာ?ရူးနေတာလား?? ဘာလို့အဲ့လောက်စေျးကြီးနေရတာလဲ???'

အဆံုးသတ်ကိုတေွ့ဖို့ဆိုရင်...
ရူးလောက်အောင်မြင့်နေတဲ့စျေးကိုပေးရင်ပေး
ဒါမှမဟုတ်ရင် ဇာတ်ကောင်တစ်ခုစီရဲ့hard moodကိုပြီးအောင်ကစားရမယ်...

'ချီးပဲ... ညဥ့်နက်နေပြီ...'

ငါမနက်အစောကြီးတက်ရမဲ့ အတန်းအတွက်စဥ်းစားမိပေမဲ့လည်း... ဒီgameကဘယ်လောက်မှကြာမှာမဟုတ်ပါဘူးလေ...

'အာ... ဖြစ်ချင်ရာဖြစ်... ပြီးအောင်ဆော့လိုက်မယ်...'

ဒီgameရဲ့လွှမ်းမိုးမှုကငါ့ကိုရူးသွားစေခဲ့တယ်...
အရင်တုန်းကငါဒီလိုမျိုးမဖြစ်ဖူးပါဘူး...

ငါ့ရဲ့လက်ချောင်းတေွက​ စိတ်လှုပ်ရှားစွာနဲ့ဘဲ hard mood ခလုတ်ကိုနှိပ်လိုက်တယ်...

ကြီးမားသောBGMနှင့်အတူ မတူညီတဲ့ ပဏမviedoတစ်ခုကစပြီးပြလာတော့တယ်...