"L... Lady..."
Eckartစံအိမ်တော်ကိုEcliseနဲ့ပြန်ရောက်တဲ့အချိန်ကမိုးလင်းလုနီးပါးဖြစ်နေခဲ့ပြီ၊အိမ်ထိန်းနဲ့Emily တို့ကငါတို့ကိုတေွ့တာနဲ့ ချက်ချင်းပြေးလာကြတယ်၊
"Lady Penelope... ဘယ်ကိုများ..."
"ညလယ်ခေါင်ကြီးမှာဘယ်ကိုများသွားနေခဲ့တာပါလဲ..."
Emily ကအိမ်ထိန်းစကားကိုပြီးအောင်မပြောနိုင်ခင် အော်ပြီးမေးလိုက်တယ်၊သူ့တို့ရဲ့အမူအယာတေွကိုကြည့်ပြီး Ecliseကိုလျှို့ဝှက်ပြီးခေါ်လာဖို့မဖြစ်နိုင်တာကို သိလိုက်တယ်၊
"အဖေရောသိသွားတာလား... "
"ဒါပေါ့ အကုန်လုံးရှုပ်ယှက်ခတ်ကုန်ပြီ၊ ကျွန်ကုန်သည်က ညလယ်ကြီးရောက်လာတာကြောင့်သခင်လေးနှစ်ယောက်လုံးက သူရဲကောင်းတေွကိုခေါ်ပြီး သခင်မလေးကိုရှာဖို့ကြိုးစားနေကြတယ်၊"
Emily ရဲ့စကားကြောင့်ငါ့နှဖူးငါပြန်ရိုက်လိုက်တယ်
ကျွန်ရောင်းတဲ့ အဲ့ခေွးကောင်...
နေထွက်တာနဲ့ငေွချေမယ်ဆိုတာကို ငါဘယ်သူဆိုတာကိုသံသယဖြစ်နေတာဘဲ၊
ငါမသေခင် Derrick၊ Rennaldနဲ့အတူသွားခဲ့တာကိုစဥ်းစားမိတယ်...
'ချီး... အဲ့နှစ်ကောင်ကို ငါမခေါ်လာခဲ့သင့်ဘူး၊ Emilyကတစ်စက္ကန့်တောင်အချိန်ဖြုန်းမနေတော့ဘဲ ဂိတ်တံခါးဝဆီရောက်အောင် တွန်းပို့ခဲ့တယ်
"မြန်မြန်အထဲဝင်ပါ သခင်မလေး... မြန်မြန်..."
"Lady... သူကဘယ်သူလဲ..."
အိမ်ထိန်းက ငါ့ရဲ့နောက်ကနေစံအိမ်တော်ထဲကုိအတူပါလာတဲ့ Ecliseကိုပိတ်ရပ်ပြီးမေးလိုက်တယ်၊
"သူကအခုကစပြီး ငါ့ရဲ့ကိုယ်ပိုင်အစောင့်ရေှာက်ဖြစ်လာတော့မှာ၊ သူနားလို့ရအောင် အခန်းတစ်ခန်းပြင်ဆင်ပြီးလိုက်ပြပေးလိုက်၊"
"L... Lady... ဒါက..."
အိမ်ထိန်းကမျက်လုံးပြူ
းသွားပြီး၊ Ecliseကိုခေါင်းအစခြေအဆုံးစစ်ဆေးနေတော့တယ်၊
"အဲ့လိုလုပ်လို့မရပါဘူး... Lady... ကျွန်တော်တို့ခွင့်မပြုနိုင်ဘူး ဒီလူရဲ့အချက်အလက်တေွတောင်မသိဘဲနဲ့..."
YOU ARE READING
DITOEFV
RomanceGameဆော့ရင်းနဲ့အိပ်ပျော်သွားတဲ့ကောင်မလေးတစ်ယောက်က အိပ်ရာကနိုးလာတဲ့အချိန်မှာ သူဆော့နေတဲ့gameရဲ့ hard moodကvillianဖြစ်နေပါသတဲ့... လက်တေွ့ဘဝမှာရော gameထဲမှာပါပစ်ပယ်ခံထားရတဲ့ဘဝမျိုးဖြစ်နေတဲ့အပြင် gameထဲကတခြားဇာတ်ကောင်တေွရဲ့အာရုံစိုက်မှုကိုရယူနိုင်ပြီး...
