My Mysterious Bodyguard (S1&2)

34

چپتر سی و چهارم _ به اندازه هردومون من عاشقم

با شنیدن صدای ضعیفی از محیط اطرافش اخم کمرنگی کرد و با دست چپش کوتاه چشماشو مالید. بدون بازکردن چشماش به پهلو افتاد و وقتی صدای نفس نفس زدن کسی رو شنید خیلی سریع پلکاشُ از هم فاصله داد.

_ خدای من!

زمزمه ای از سر شگفتی کرد وقتی که زین رو دید که نزدیک در اتاق خوابش روی زمین چهار زانو نشسته و مشغول هورت کشیدن چیزی از داخل کاسه نسبتا بزرگیه.

زین با صدای ارومِ لیام، سرشو درحالی که دولپی درحال جوییدن رشته های داخل دهنش بود بالا اورد و بعد از چندبار پلک زدن سرشو پایین انداختُ به کارش ادامه داد.

لیام متعجب و شگفت زده کمی خودشو روی تخت بالا کشید، پتو رو کنار زد و پاهاشو از تخت اویزون کرد: "داری چیکار میکنی؟" پرسید و از روی تخت بلند شد.

_ باور کنم...نمیتونی ببینی!؟

زین با دهانی پر در جواب لیام پرسید.

لیام ابروهاش لحظه ای بالا انداخت و با سه قدم بلند خودشو به بالای سرش رسوند: "البته که میبینم فقط..."

_ پس چرا سوالای احمقانه میپرسی؟

و با بالا اومدن یکدفعه ای سر زین جمله اش قطع کرد.

زین چاپستیک های چوبی رو توی کاسه خالی چینی انداخت و کاسه رو به کناری هل داد. با پشت دست راستش لباشو تمیز کرد و از روی زمین بلند شد. دستاش برای رفع خستگیش پشت سرش برد و چندبار عضلات بازوهاش به عقب کشید.

لیام که تازه متوجه ظاهر متفاوتش شده بود دستی بین موهاش برد و صدای نامفهمومی که نشون دهنده تعجبش بود از دهنش بیرون پرید.

زین بعد از نگاهی به تیشرت استین کوتاه سفید و شلوار ورزشی مشکی خاکستریش، شونه هاشُ بالا انداخت: "چیه! دیشبم که همینا تنم بود."

لیام سری به نشونه فهمیدن تکون داد و نگاهش به کاسه روی زمین داد. زین مسیر نگاهش دنبال کرد و لبخند کوتاهی زد: "از دیشب تا حالا چیزی نخوردم...توام که خواب بودی منم از لویی خواستم یه چیزی برای خوردن برام بیاره."

لیام چشماش باریک کرد و چندثانیه ای نگاهش روی زینِ عجیب شده ثابت نگه داشت، که اینطور ای زیر لب گفت و وقتی به واقعی بودن پسر مقابلش یقین اورد چرخی توی اتاقش زد: "ساعت چنده؟"

زین همونطور که بدنبالش سمت روشویی میرفت جواب داد: "ده...ده و نیم صبح."

_ چی؟ چرا بیدارم نکردی؟

لیام شگفت زده اعتراض کرد و وارد روشویی اتاقش شد، چند مشت اب به صورتش زد و برای اینکه زین سوالشو بشنوه صداشو بالا برد: "کسی سراغمو نگرفت؟"