Epilog

397 15 9
                                    

23.05.1998r.

Voldemort przegrał wojnę. Już nie wróci. Nigdy nie wróci. A ja tak za tobą tęsknię. Oddałbym wszystko, by znów cię zobaczyć. By znów poczuć twoje usta na moich, by spojrzeć w te przepiękne, złote oczy. Myślę o tobie codziennie i nigdy nie przestanę. Co noc oglądam gwiazdy, mając nadzieję, że gdzieś tam jesteś. Tylko to trzyma mnie przy życiu. Świadomość, że patrzysz na mnie z góry.

Przez całe swoje życie byłem okropnym człowiekiem, ale dzięki tobie się zmieniłem. Dostrzegłem swoje wady i próbuje to naprawić. Poświęciłaś swoje życie, bym ją mógł żyć. Spróbuje więc. Stanę się najlepszą wersja siebie, by twoja śmierć nie poszła na marne. Będę żyć za ciebie, bo wiem, że tego byś chciała. Cześć zadania wykonałem, bo przyczyniłem się do upadku Voldemorta. Dalszą ścieżkę życia muszę wybrać sam. Mam nadzieję, że gdzieś tam jesteś i słuchasz listów, które dla ciebie pisze, a potem czytam w nocy pod gołym niebem. Dziękuję ci za wszystko. Dziękuję za te piękne chwilę i za to, że ze mną byłaś w najgorszych chwilach mojego życia. Nigdy we mnie nie zwątpiłaś. Zawsze pomagałaś. Dzięki tobie żyję. Dzięki tobie zdałem sobie sprawę, że to życie może mieć sens. Mimo, że cię straciłem, próbuje żyć dalej, szukając sensu. Bo wiem, że jest.

Kocham cię i zawsze będę.

Draco

KONIEC

𝐘𝐨𝐮 𝐚𝐥𝐰𝐚𝐲𝐬 𝐡𝐚𝐯𝐞 𝐚 𝐜𝐡𝐨𝐢𝐜𝐞 | Draco Malfoy  Where stories live. Discover now