unicode
အပိုင်း (၁၁၁)
ရှချင်ချင် သေပြီ
နန်းယန်၏ရောဂါသည် တနေ့ထက်တနေ့ ပိုပြီး သက်သာလာခဲ့ပြီး ဆောင်းတွင်း မရောက်ခင် ပြန်ကျန်းမာလာသည်။
အိမ်စေတစ်ယောက်သည် အလောတကြီး ပြေးဝင်လာပြီး စားပွဲမှာထိုင်၍ ကဗျာရေးနေသည့် သူမ၏ ပိန်ပါးသည့် နောက်ကျောကို ကြည့်ကာ ငြင်ငြင်သာသာ ပြောလိုက်သည်။
“ထောင်ထဲက စကား ပါးလိုက်ပါတယ်၊ ရှချင်ချင်က မမလေးကို တွေ့ဖို့ ပြဿနာ ရှာနေတယ်တဲ့၊ မမလေး သူ့ကို သွားတွေ့မှာလား”
နန်းယန်သည် စုတ်တံကို ချလိုက်ပြီး စာရွက်ပေါ်မှ မင်များကို ခြောက်အောင် လုပ်လိုက်သည်။
“ငါ့ရဲ့ဝတ်စုံကို အမြန်လဲပေး၊ သူက ရက်တွေ အကြာကြီး ထောင်ထဲမှာ ဒုက္ခခံနေရတာဆိုတော့ ညီအစ်မကောင်း တစ်ယောက်အနေနဲ့ ငါက သူ့ဆီ သွားလည်ရမှာပေါ့”
နန်းယန်သည် ရထားလုံးကိုစီးပြီး ကျင်းကွမ်မြို့ထောင်ကို ရောက်လာသည်။ သူမသည် အိမ်စေ၏ လက်ကိုကိုင်ပြီး ထောင်ထဲသို့ ဝင်လာခဲ့သည်။ ထောင်ခန်းတွေက သေးငယ် မှောင်မည်းပြီး စိုစွတ် ညစ်ပတ်နေသည်။ လူများနေသင့်သည့် နေရာတစ်ခု မဟုတ်ပါချေ။
ရှသခင်မက ထောင့်နားမှာ သတိလစ်နေပြီး ရှချင်ချင်သည် စည်းရိုး၏နောက်၌ အရှက်ကင်းမဲ့စွာ ထိုင်နေသည်။ သူမဝင်သွားတော့ ရှချင်ချင်၏ မျက်လုံးများမှာ သားရဲတစ်ကောင်လို သူမကို စူးစိုက်ကြည့်နေသည်။
“ခွေးမ”
သူမက စည်းရိုးကို ကိုင်လိုက်ပြီး မျက်နှာက ရှုံ့မဲ့သွားသည်။
“ငါဒီလို အခြေအနေမျိုး ဖြစ်သွားတာ နင်ငါ့ကို ဒုက္ခပေးလို့”
နန်းယန်က ထောင်၏တံခါးနား၌ ရပ်နေသည်။ သူမသည် ရှချင်ချင်ကို ကြည့်လိုက်ပြီး စိတ်မဝင်စားသည့် အသံဖြင့် ပြောလိုက်သည်။
“မစွပ်စွဲပါနဲ့”
“နန်းယန်၊ ငါရဲ့ကံကောင်းမှုတွေ ကုန်သွားပြီလို့ ထင်မနေနဲ့၊ အခုတော့နင် အပြင်မှာ ကောင်းကောင်း နေထားဦး၊ ငါနင့်ကို သတိပေးလိုက်မယ်၊ ငါ့ကိုကယ်ဖို့ နည်းလမ်းတစ်ခု နင်စဉ်းစားထားတာ ကောင်းမယ်၊ မဟုတ်ရင် ငါ ရမန် တတိယအဆင့်ကို စောင့်နေတုန်း ရုံးတော်က လူတွေကို နင်ဘာလုပ်ခဲ့လဲဆိုတာ ငါပြောလိုက်မယ်”
YOU ARE READING
အာဃာတပြန်တမ်း
Historical Fictionဘာသာပြန်သူ - Swae Nyoe Team ဇာတ်လမ်းအကျဉ်း နန်းပေါင်ရီ သည် ချမ်းသာကြွယ်ဝသောမိသားစုတွင် အလိုလိုက်ခံရကာ ကြီးပြင်းခဲ့သော်လည်း လူရွေးမှားလက်ထပ်ခဲ့မိပြီး သူမ၏မိသားစု ဖျက်ဆီးခံခဲ့ရသည်။ ပြန်လည်မွေးဖွားလာသည့်အချိန်တွင် အိမ်တော်ထဲမှ အဆင့်နိမ့်မွေးစားသားတစ်ယ...
