အာဃာတပြန်တမ်း

part 176

Unicode

အပိုင်း (၁၇၆)
ငါမင်းရဲ့အစ်ကိုကိုပဲ လက်ထပ်ချင်တယ်

ထိုကဲ့သို့ တွေးမိပြီးမှ သူစိတ်သက်သာရာ ရသွားတော့သည်။

ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ကျောင်းကျောင်းက နောက်ကျရင် လက်ထပ်ရမှာပဲလေ၊ ရှောင်းယီက သူ့ကို အမြဲတမ်း ကာကွယ် ပေးနိုင်မည်မဟုတ်။

သူက ရုတ်ခြည်း ပျော်ရွှင်လာပြီး ဆွဲဆွဲငင်ငင် ငိုကြွေးခြင်းကို ရပ်လိုက်သည်။ သီချင်းလေး ညည်းရင်း အရှေ့ခြံကို ပြန်သွားတော့သည်။

အရှေ့ခြံ၏ လေထု အခြေအနေကတော့ သဟဇာတ မဖြစ်ပါချေ။

လျိုလန်အာက အိမ်တော်၏ သခင်မလေး တစ်ယောက်လို သိမ်မွေ့သည့် အမူအရာဖြင့် နန်းယန်တို့ မောင်နှမနဲ့ အတူ ပြန်လိုက်လာခဲ့သည်။

နန်းယန်က စိတ်ဆင်းရဲစွာဖြင့် အသံကိုမြှင့်၍ “ဝမ်းကွဲအစ်မ လန်အာ၊ လက်ထပ်ပြီးရင်တောင် ကျွန်မအစ်ကိုက ရှင့်ကို မကြိုက်ဘူး ဆိုတာကို ရှင်သိသင့်တယ်၊ ခင်ပွန်းသည်ရဲ့ ပစားပေးမှုကို မခံရတဲ့ ဇနီးမယားတစ်ယောက်က အနောက်ခြံက မှောင်မိုက်နေတဲ့ အိမ်တစ်လုံးထဲမှာ ဘဝကို အဆုံးသတ် ရမှာပဲ”

သူမ၏အစ်ကိုက အရာရှိတစ်ယောက်၏ သမီးကိုသာ လက်ထပ်ရလိမ့်မည်။ ထိုမိန်းကလေးမျိုးကသာ သူမအစ်ကို၏ တက်လမ်းကို ကူညီစောင်မ ပေးနိုင်လိမ့်မည်။ လျိုလန်အာလို အသုံးမဝင်တဲ့ ခွေးမက သူ၏မျိုးရိုး အဆင့်အတန်းကို မသိနားမလည်ဘဲ သူမကို ခေါင်းကိုက်အောင် လာလုပ်နေသည်။

လျိုလန်အာက ပန်းထိုးပဝါလေးကို တင်းတင်းကြပ်ကြပ် ဆုပ်ပြီး တိုးဖွဖွပြောလာသည်။

“ငါတန်ဖိုးအထားရဆုံး ဖြူစင်မှုကို ဝမ်းကွဲအစ်ကို နန်းကျင်ကို ပေးလိုက်ရပြီ….. သူ့ကို လက်ထပ်ဖို့ ကလွဲလို့ ငါ့မှာ ရွေးချယ်စရာ မရှိတော့ဘူး၊ ယန်အာ နင်က ကျင်းကွမ်မြို့ရဲ့ နာမည်ကျော်ကြားတဲ့သူ တစ်ယောက်ဆိုတာ ငါကြားထားပါတယ်၊ အရည်အချင်းလည်း ရှိသလို ကြင်နာတတ်တဲ့ နှလုံးသားလည်း ရှိတယ်တဲ့၊ ယဉ်ကျေးပြီး ပညာပါရမီလည်း ရှိတယ်၊ နင်က သေချာပေါက် ငါ့ကိုနားလည်ပြီး ထောက်ပံ့ ပေးမှာမလား၊ ဟင်”