My Opinion

Is Gay Zijn Een Mentale Aandoening?

Ik wil voordat ik ga beginnen eerst iedereen adviseren om het hele hoofdstuk te lezen voordat je een reactie geeft. Ten tweede wil ik ook adviseren om dingen niet uit de context te halen, er zijn een hele hoop mensen die dit doen en ik krijg daar bijna letterlijk een maagzweer van. Veel leesplezier.

Vandaag ga ik een antwoord zoeken op de vraag of homoseksualiteit een mentale/psychologische aandoening is. Dit hoofdstuk is een soort van vervolg op een hoofdstuk van een paar maanden geleden genaamd 'Is Gay Zijn Een Keuze?'.

Let's talk about it

In het 'Is Gay Zijn Een Keuze?' hoofdstuk kwamen we tot het besluit dat gay zijn geen keuze is. Ik heb uitgelegd dat onze hersenen zich gaan vormen op basis van bepaalde factoren zoals omgevingsfactoren en opvoeding. Bijvoorbeeld uit onderzoek blijkt dat kinderen die op jongere leeftijd in contact komen meer kans hebben om later in het leven homoseksueel te zijn.

In dat hoofdstuk hebben we het ook gehad over dat mensen niet gay geboren zijn. Dit klinkt misschien zeer controversieel zonder de juiste context, maar het komt er op neer dat er geen genetische basis is voor homoseksueel te worden.

Ik raad iedereen aan om dat hoofdstuk te lezen als je dat nog niet gedaan hebt, het is puur gebasseerd op het onderzoek en de feiten die daaruit voort komen.

Maar nu terug naar de vraag van vandaag; is gay zijn een mentale aandoening?

In privébericht vroegen allerlei mensen van 'Als je er niet met geboren wordt en het is geen keuze, wat is het dan wel? Een mentale aandoening?'

Het is zeer moeilijk om hier research over te vinden of een duidelijk antwoord in de wetenschap, dit komt omdat psychologie geen exacte wetenschap is. De hele aard van psychologie is labels geven aan mensen met bepaalde 'problemen'.

Ik wil dat jullie begrijpen dat tegenwoordig alles een psychologische aandoening is..... alles behalve homoseksualiteit. Dit is puur omwille van politieke correctheid en in normale omstandigheden zou homoseksualiteit tegenwoordig gezien worden door de psychologische sector als een psychologische aandoening.

Ik wil duidelijk zijn dat dit niet is wat ik denk, ik denk dat homoseksualiteit GEEN psychologische aandoening is. Ik wil maar zeggen dat heel de sector letterlijk dagelijks nieuwe 'aandoeningen' verzint omdat dit monetair goed is voor hun eigen sector. Het is ook over het algemeen geweten dat de hele sector in de zak zit van de pharma industrie.

Meer aandoeningen => meer patiënten => meer verkoop van 'medicijnen' => meer winst!

Maar dit hoofdstuk gaat niet over misbruik in de industrie of het uitvinden van nieuwe 'aandoeningen'. Trouwens als je een gameverslaving hebt, dan heb je een mentale aandoening volgens de psycho sector. Het is duidelijk dat zulke dingen beïnvloed worden door geld, dus ik neem zulke labels vandaag de dag niet al te serieus.

Toch ben in er van overtuigd dat gay zijn geen mentale aandoening is.

Ik basseer mijn mening op het onderzoek van Sigmund Freud de grondlegger van de moderne psychologie. Ruim 82 jaar na zijn dood zijn zijn vondsten nog steeds interessant en zijn vaststellingen zijn in mijn ogen zeer accuraat.

Even terzijde, tijdens het maken van dit hoofdstuk kwam de Paus in het nieuws. Het was zeer toevalig, maar hij maakte de opmerking dat 'ouders hun kinderen naar de psychiatrie moeten sturen als ze homo zijn'.

Nog een goede rede waarom dit hoofdstuk actueel is.

Dus Sigmund Freud was van mening dat homoseksualiteit geen mentale aandoening was, hij had niet echt een concrete mening over wat het dan wel was. De ene keer zei hij dit, de andere keer dat.

Hij had het ook over manieren om homoseksualiteit te veranderen, sommigen zijn waarschijnlijk TRIGGERED door dat te horen maar dit was het begin van de 20e eeuw, de meeste mensen in die tijd zouden homoseksuelen liever vervolgen in plaats van ze proberen te helpen.

Wanneer hij het had over manieren om homoseksualiteit te veranderen, beweerde hij dat er 2 manieren waren. Homoseksualiteit onaangenamer maken en het in een beeld brengen dat negatief is door te focussen op de nadelen van homoseksualiteit. Met andere woorden; in het brein negatieve dingen associëren met homoseksualiteit. Deze methode werkte voornamelijk, maar het had een nogal onaangenaam neven-effect. Deze 'genezen' homomannen begonnen veel agressiever te worden tegenover andere mannen.

De tweede manier is gelijkaardig aan de eerste, maar in plaats van negatieve dingen associëren met homoseksualiteit, gingen ze nu positieve dingen associëren met heteroseksualiteit. Met andere woorden ze gingen zorgen dat de patiënten bi-seksueel werden met een voorkeur voor mensen van het tegengestelde geslacht. Deze behandeling zorgt er niet voor dat homoseksuelen 'genezen', hun 'homokant" bleef bestaan.

Ik wil niet zeggen dat we homoseksuelen zouden moeten veranderen, die mensen hebben het recht om te zijn wie ze zijn. Het is ook oke om niet akkoord te gaan met homoseksualiteit, doe dit op een respectvolle manier, discrimineer niet tegenover deze mensen en gebruik NOOIT geweld!

Je kan het niet akkoord zijn met wat twee mensen in hun privétijd doen in de slaapkamer, maar je hoeft daar deze mensen niet voor te haten, het zijn immers jouw zaken niet wat twee mensen doen in de slaapkamer.

De rede waarom ik het daarnet had over hoe homoseksualiteit 'genezen' kon worden, was omdat het een duidelijk beeld geeft wat homoseksualiteit nu eigenlijk is.

Homoseksualiteit is GEEN mentale aandoening zoals de paus probeerde te beweren. Seksualiteit is een web van associaties, net zoals bij voedsel. Het is een grote misvatting dat je proeft met je smaakpapillen, het is eigenlijk je brein die een signaal krijgt en besluit of de smaak gunstig of ungunstig is. Het brein bepaalt dat door middel van associaties die je brein door allerlei invloeden heeft gemaakt.

Volgens mij gebruikt het brein een gelijkaardige methode als het gaat om seksualiteit. Dit is uiteraard maar een theorie en misschien ben ik wel verkeerd en is homoseksualiteit wel een mentale aandoening, persoonlijk denk ik dat dit niet het geval is en dat het meer werkt zoals ik hier boven heb uitgelegd.

Dus 'Is gay zijn een mentale aandoening?'

Nee, in mijn mening is homoseksualiteit GEEN mentale aandoening.

Bedankt voor het lezen, vergeet niet te stemmen en te volgen.

Wat denk jij? Is gay zijn een mentale aandoening? Laat het horen in de comments (uiteraard op een respectvolle manier)