My hero Excel

dodatkowy rozdział: kanibal z Hiroshimy cz.1

<Hida-miasto niedaleko Takayamy, miesiąc po akcji z "kryształowej róży">

Dawid: ahh..

Max: idziemy coś zjeść?

Ewa: no możemy w sumie

*(Dawid) zrywa kartkę z napisem "poszukiwany, kanibal z Hiroshimy"*

Dawid: hmh

*wchodzą do restauracji*

Max: uu.. oooo! Sushii! W końcu! A.. no tak.. nie mam pieniędzy..

Dawid: no ja też nie..

*patrzą się na Ewę*

Ewa: eh.. może byśmy znaleźli jakąś pracę chociaż..? Albo coś.. no.. mało mi zostało.. możemy sobie kupić dwie paczki małych frytek i małą wodę..

Dawid: nah.. no to kup te fryty..

Ewa: no okej..

Dawid: ale.. w sumie..

*wyciąga kartkę którą wcześniej zerwał*

Max: co to?..

Dawid: wisiała na słupie elektryczny.. jest napisane, że nagroda to trzy miliony jenów.. [ok 97 tys złotych]

Max: kurde.. to.. niezła kwota..

Dawid: no nawet.. mielibyśmy na żarcie.. ubrania.. no na wszystko praktycznie..

Ewa: noo

Max: to go znajdźmy hahha

Ewa: pewnie.. pięć dni iść do Hiroshimy?.. w ogóle.. coś tam jest? Po bombie atomowej..

Dawid: chyba taak..

Manabu: ja was zawiozę..

*widzą mężczyznę pijącego kawę stolik obok*

Manabu: ale.. jak go znajdziemy oddajecie mi dwadzieścia procent nagrody!

Dawid: umm.. dzień dobry?.. no..

Max: ookej!

Ewa: no jak dla mnie git!

Dawid: yhym

Ewa: nawet frytek nie zamówiłam heh

*wychodzą z restauracji z Manabu*

Manabu: ahh.. a.. no tak.. jestem Manabu!

*podaje wszystkim rękę*

Manabu: tsa..

*wyciera ją o spodenki w palmy*

Dawid: ...

Manabu: no.. to.. no..

Max: noo?

Manabu: chodźcie! Do mojego busiika!

Max: ymm okej..

Ewa: no spoko..

Dawid: ej.. Ewa..

Ewa: no?

Dawid: (🤫) nie wydaje ci się, że ten staruch jest trochę taki.. no.. dziwny?

Ewa: może.. ale no każdy z nas jest trochę dziwny..

Dawid: ookej..

*idą za restaurację*

Manabu: o to mój busik! Możemy od razu jechać? Muszę jeszcze zatankować.. ii.. i co?.. a.. a nie.. nie pamiętam..

Max: ...

Ewa: ...

Dawid: ...

Manabu: nah.. wsiadajcie!