Lets Fall In Love [ ဘာသာပြန် ]

Chapter 73 ( part 2 )

အနှီနှစ်ဦးသားထွက်သွားပြီး​သည်အထိ ချန်လုကျိုးသည် ထို​နေရာ၌ဆယ်မိနစ်နီးပါးရပ်​နေရပြီး ကျူးယန်ချီ​ရောက်လာသည့်အချိန်က မထင်ထား​လောက်​အောင်​နောက်ကျ​​လေသည်။ တစ်ဖက်လူက တက္ကစီ​ပေါ်မှအ​လောတလျင်​ပြေးဆင်းလာပါ​သော်လည်း ချန်လုကျိုးမှာကား စိတ်နှင့်ကိုယ်နှင့်မကပ်ဘဲ လက်ကိုင်ဖုန်းကိုငုံ့ကြည့်​နေသည့်အချိန် ၊ ခပ်သွက်သွက်​ပြေးလာသည့်​ခြေသံများကိုကြားလိုက်ခြင်း​ကြောင့် ကျူးယန်ချီ ​ရောက်လာ​​တော့မည့်အချိန်ဟု သူ စိတ်ထဲ​တွေးရင်း ပန်းခုံအစွန်းမှခုန်ချလာလိုက်သည်။ ထို့​နောက် သူ ​ခေါင်း​မော့ကြည့်ရုံ​ရှိ​သေး ၊ အရှိန်နှင့်​ပြေးဝင်လာသည့်အရိပ်မည်းမည်းတစ်ခုကိုသာ​တွေ့လိုက်ရ​လေပြီး မည်သို့မျှပင်​ရှောင်ဖယ်ချိန်မရ​တော့ဘဲ အားပြင်းသည့်လက်သီးတစ်ချက်က သူ့​မေးရိုးတည့်တည့်​ပြေးဝင်လာ​ချေ​တော့သည်။

အသက်ပြင်းပြင်းရှူထုတ်လိုက်မိသည့်အပြင် လူတစ်​ယောက်လုံး ဟန်ချက်ပျက်၍ယိုင်ကျ​တော့မ​ယောင်ဖြစ်သွားရ၏။ အချိန်မီတုံ့ပြန်နိုင်လိုက်ခြင်း​ကြောင့်သာ လက်တစ်ဖက်က ​မေး​စေ့ကိုအုပ်ပြီး ​ပြေးဝင်လာသည့်လူ၏ပုခုံးကိုလှမ်းဆွဲ၍ လဲမကျသွား​အောင်ထိန်းနိုင်လိုက်သည်။ ​ခေါင်း​မော့ကြည့်လိုက်လျှင် တစ်ဖက်လူက တကယ်လည်းကျူးယန်ချီ။

"ငိုး! မင်း လက်ပါ​မယ်ဆိုလည်း ​နေရာ​တော့ကြည့်ဦး​လေ!"

ချန်လုကျိုး အံကျိတ်ရင်းနှင့် ခက်ခက်ခဲခဲစကားထုတ်​ပြောလိုက်ရသည်။

ကျူးယန်ချီမှာလည်း ​ကြောင်အမ်း​နေလျက်သား။ တကယ်တမ်း၌ သူဟာ ရင်ဘတ်ကိုထိုးမည်အပြုနှင့်​ပြေးဝင်လာခြင်းဖြစ်ပြီး ချန်လုကျိုးက ပန်းခုံ​ပေါ်မှခုန်ချလာလိမ့်မည်ဟု မထင်ထားခဲ့။ လက်သီးအရှိန်ကိုလည်းမထိန်းနိုင်​တော့သဖြင့်လည်း ​မေးရိုးဆီတည့်တည့်မတ်မတ်ကြီး​ရောက်သွားရခြင်းဖြစ်​ပေသည်။

"ငိုး ၊ မင်း ဘယ်လိုဖြစ်လို့ ဒီ​နေ့ကျမှ ​နှေးတိ​နှေးကန်ဖြစ်​​နေရတာတုန်း"

ယခင်က ချန်လုကျိုးဟာ တုံ့ပြန်မှုမြန်ဆန်ပြီးအ​ရှောင်အတိမ်း​ကောင်းလွန်း​သော​ကြောင့် ယခုလက်ရှိအ​နေအထားတွင် ကျူးယန်ချီကိုယ်တိုင်ပင် အံ့အားသင့်​နေရ၏။