"Onun kedileri vardı. Benimse kedilere alerjim. O, kelimelerin gücüne inanırken ben rakamların gücüne inanırdım. O, bu dünyaya bir amaç için gönderilmişken benim amacım sorgulanıyordu."
Bu mutlu başlayan sarsıcı devam eden ve sonucu göreceli farklıl...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
O kızbeni çıldırtıyor. exo
Belime sardığım havluyla banyodan sessizce çıktım. Günlerden Pazardı. Erken bir saatte kalkmış, diğer çocuklar ile Fıratların dükkana gidecektim. Babası Ahmet abi fotoğrafçıydı. Yaz düğünleri başladığından dış çekim fazla revaçta olurdu. Bizde Fırat'ın babası Ahmet abiye yardım eder üç beş kuruş alırdık. Son birkaç yazdır böyle takılıyorduk. Temiz iş. Ne yorucu ne sıkıcı. Eğlenirdik hatta.
Odamın kapısına varmadan mutfaktaki sesleri duydum. Pazar sabahları ablamların eşleri gelirdi. Şimdi muhtemelen Sabahat'ın eşi Selim eniştem ile Piraye'nin nişanlısı Mert enişte kahvaltı için yoldaydı. Bizimkilerde ciddi bir hazırlıktadır. Aman, aman. Ayak altında dolaşmamam gerek.
Odama girdiğim de kızların hepsini su yatağımın üzerinde buldum. Hadi be. Konsey toplanmış. Ne oldu ki?
Elimle belimdeki havluyu sıkı sıkıya tutarken "Ya hu sizin kocalarınız gelmiyor mu? Ne işiniz var burada?" Diye sordum. "Ayrıca şu an mahremiyetimin içine limon sıkıyorsunuz." Derken odaya girip kapıyı arkamdan kapattım. Üç küçük merdiveni inerken Saba "Görmediğimiz şey değil, İlhan'ım." Diyordu ve kızlar bana gülüyordu.
Hah! Gel de göz devirme. Gel de bu çivisi çıkmış dünyaya bu kızlardan küçük olarak geldiğine isyan etme. Ah Allah'ım hangi paralel evrende ne tür bir günah işledim ben? Neden beş büyük ablam var? İkiyi anlarım ama neden beş? NEDEN?
Piraye "Ayrıca daha kocam değil, nişanlım." Diye eklerken "Git. Müstakbel kocana kahvaltı hazırla." Dedim.
Piraye ellerini çırpıp hülyalı bir şekilde "Müstakbelim." Diyerek yüzümü buruşturmama sebep oldu. Kızlar ve toz pembe dizi tipleri.
Bu arada Piraye ile tanışın. İki numaralı ablam. Celile'ye önceden ikizi gibi benzerdi de artık kızıla boyamayı adet edindiği saçları ve ela gözleriyle bambaşka biri gibiydi. Ona bir şey söylediğinizde bilin ki herkes saniyesinde öğrenirdi. Ağzı gevşek demeyelim de... kız içinde tutamıyordu. Konuşurken ses tonu hep yüksektir. Hırçın sever ama harbi severdi.
"Daha yoldaymış. Gelmesine var." Dedi.
Yatakta örtünün içinden Vera birden fırlayıp "Boğuldum be!" Diye ciyakladı.
O, orda mıymış?
"Ah, ablacım." Dedi Celile. "Daha iyi misin?"
"Değilim. Bütün erkekler ölsün istiyorum. Egemenlik kayıtsız şartsız kadınların olsun istiyorum."
"Vera uçtu." Dedi Üvercinka.
"Hayır, hayır... Ciddiyim! Ben ki kadınım yeri geldi mi insan üretiyorum. Sen kimsin len? Pis erkek müsveddesi! Sen kimsin? Kim?"
Dolabımın önüne geçerken Piraye, Vera'ya hitaben "Bırak şu çocuğu." Diyordu. Celile onu onaylarken Saba çocuğa şans vermesi hakkında konuşuyordu. Üvercinka, ilişkilerinin biraz araya ihtiyacı olduğunu söyledi.
