"Onun kedileri vardı. Benimse kedilere alerjim. O, kelimelerin gücüne inanırken ben rakamların gücüne inanırdım. O, bu dünyaya bir amaç için gönderilmişken benim amacım sorgulanıyordu."
Bu mutlu başlayan sarsıcı devam eden ve sonucu göreceli farklıl...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Bu hayat seni yorduysa, dizlerimde uyuyabilirsin.
|•|
Nam Teamin, Amerika'da gerçekleşecek meteor yağmurlarını takip edecekleri komisyonu oluştururken listeye beni de eklemişti. Böylece tekrar Amerika'ya gidiyordum. Bu eşsiz olaydan geri kalmak istemiyordum. Diğer yandan zaten Amerika'ya gitmem gerekiyordu. Fatıma Juliet ile boşanmam lazımdı. Evet, onu hala halledemedim çünkü evlendiğim ülkeye gitmem gerekiyordu. Boşanmanın tanınması ve tenfizi davası açacaktım. Buradaki avukatımla gerekli belgeleri hazırlamış Juliet ile imzalamıştık. Anlaşmalı olduğu için sorun çıkmayacaktı.
Tekrar NASA'ya ayak basacak olmak beni mutlu etmişti. Bir an önce ön hazırlık programlarına yetişmemi önemle arz ediyordu. Bir akşam yemeği konuyu yine yemek masasında bizimkilere açtım. Annem lokmasını zar zor yuttu.
"Ne Amerika'sı? Nereden çıktı? Yine gidemezsin! Gittin mi bir daha dönmüyorsun!"
"Annem öyle değil ya. Bir ay kalmam bile. İş için gidip döneceğim."
Annem babama baktı. "Bir şey desene Arif Bey."
Babam hiç oralı olmayıp başını ağır ağır salladı. "Eşek kadar herif Nadide Hanım. Ne diyeceğim ben? Gitme. Kal mı?"
"Eşek kadar olabilir ama benim sıpam. Dua biliyor mu gideceğini? Nişanlını arkanda bırakıp nereye gidiyorsun? Gidip askerliğini halletsene çocuğum! Nişanlandınız da bitti mi sanıyorsun sen? Daha düğünü var, ev bulması var!"
Sırıtmama engel olamazken parmağımdaki yüzüğe baktım. Işık değdikçe parlayıp bana göz kırpıyor kalbimin çeperlerini saran bağa bir düğüm daha atıyordu. Sevdiğim kız nişanlımdı.
"İlhan Berk! Çocuğum neye sırıtıyorsun?"
Hemen toparlanıp "Anne size haber veriyorum. Dua'ya gelince eğer iş takvimi uygun ise benimle gelmesini teklif edeceğim. Birlikte küçük bir tatil yapmış oluruz diye düşünüyorum."
Annem duruldu. "O zaman olur. O zaman güzel olur. Birlikte gidin. Ne zaman gideceksiniz?"
"Ne kadar erken olursa o kadar iyi." Dediğimde "Yarın mı?" Diye sordu.
"Üç gün sonrası gibi."
"Ve daha Dua'nın haberi yok öyle mi?!" Annem bir bana bir babama baktı. "Babasının oğlu. Aynı sen. Emrivaki hareketler, kendi boyunduruğu... Kız gelmezse de gideceksin değil mi?" Dediğinde olumlu bir cevap veremediğim gibi olumsuz bir cevapta veremedim. "Gideceksin. Ah, ben sana üç yıl ana sütü verdim diye astronot oldun. Ama sen git babana çek!"
"Epey uzun içmişim." Dedim babama bakarken. "Normal mi?"
Adam güldü. "Kafan ondan güzel çocuk!" Baba-oğul kahkahalar atarken annemin etekleri tutuşuyordu.
