"Onun kedileri vardı. Benimse kedilere alerjim. O, kelimelerin gücüne inanırken ben rakamların gücüne inanırdım. O, bu dünyaya bir amaç için gönderilmişken benim amacım sorgulanıyordu."
Bu mutlu başlayan sarsıcı devam eden ve sonucu göreceli farklıl...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Ve sen olmasaydın, kimsenin bana yakın olmasını istemezdim.
|•|
Etkisinden çıkamıyordum. Aklımı kurcalayıp duran bu şahane değişime ayak uyduramıyorum bile. Toplantıda insanlar bir şeyler konuşuyorken ben çocuğun odasını nasıl yapsak diye düşünüyordum. Yatak odasına da bir beşik almalıydık. Sigarayı tamamen bırakmalıydım. Odasının duvarlarından birine uzayı çizmeliydik. Odanın teması garanti uzay olamalıydı. Benim küçük uzay adamım. Cinsiyetini bilmiyoruz daha tabi. Erkek veya kız. Sağlığıyla sıhhatiyle gelsin. Her ne olursa olsun uzay insanı olacaktı o ayrı.
İlhan Berk: Evdesin değil mi?
Dua kızı: Evet.
İlhan Berk: Aman diyeyim bensiz çıkmayı düşünme.
Dua Kızı: Canım kumlu elma çekiyor, İlhan Berk.
İlhan Berk: Kumlu elma nedir?
Dua kızı: Böyle şeker gibi... Yedikçe ağzının içinde dağılır hani... Ben bizim manava bakayım mı?
İlhan Berk: İki saate evdeyim. Bekle beni. Birlikte bakarız. Sen tek başına bir yere çıkma şimdi.
Dua Kızı: Dokuz ay boyunca evde mi kalacağım ben ya?
İlhan Berk: Dokuz ay değil ki. Sekiz ay kaldı şimdiden... Kabaca 240 gün... 5760 saat var...
Dua Kızı: Of! Hiçbir şey kalmamış be! Yarın öğleden sonra ikide randevumuz var.
İlhan Berk: Biliyorum. Ben seni bir buçuk gibi alırım.
Dua kızı: Tamam. Elma almayı unutma bak. Kumlu olsunlar!
İlhan Berk: Tamam. Almadan gelmeyeceğim. Ne bulduğuma bak, Dua!
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
