"Onun kedileri vardı. Benimse kedilere alerjim. O, kelimelerin gücüne inanırken ben rakamların gücüne inanırdım. O, bu dünyaya bir amaç için gönderilmişken benim amacım sorgulanıyordu."
Bu mutlu başlayan sarsıcı devam eden ve sonucu göreceli farklıl...
Omzumun üzerinden Yağız'a bakıp "Nefes alıyorum." Dedim.
"Git başka yerde al ne alıyorsan lan."
Son kez peş peşe nefes aldım. Yağız ile uğraşmıyordum. Camın açık olmasının sebebi motoru bozan Can'ın odanın ortasında bombayı patlatmasıydı. Şuracığa kusacağım şimdi. Ben böyle bir koku görmedim. Aynen bu görülebilen bir kokuydu. İçi çürümüş adamın. Yazık. Valla yazık.
Camı kapatıp içeri geri döndüğüm de Fırat elinde oda parfümü rastgele her yere sıkıyordu.
"Ağzıma sıktın lan!" Diye çıkıştı Yağız. Yavrum Yağız ota boka yükseliyor görüldüğü üzere.
"Pardon abi." Dedi Fırat.
Yağız'ın yanına oturup "Koku gitti mi?" Diye sordum.
Yağız dümdüz televizyona bakarken burnunu çekti. Bana cevap vermedi.
"Biraz daha ağzımdan nefes alacağım." Diyerek yanında oturmaya devam ettim.
Özgür mutfak tarafında bir şeyler atıştırırken "Bir insanın osuruğu neden bu kadar kötü kokar ki?" Diye sesli bir şekilde sordu.
"O değil de adamın osurduktan sonra affedersiniz, diyerek olay mahallini terk etmesi nedir?"
Gülmeye başlarken "Bu adam hep böyle yapıyor." Dedim. "Salıyor, salıyor önce bir güzel. Sonra da affedersiniz, deyip gidiyor."
Yağız "Geçen bunla asansördeyiz. Bu salmış yine ama ses duymayınca haberim de olmuyor. Sakin sakin affedersin demez mi? Asansör de nereye kaçayım lan?"
Gülmeye başladık. "Geçmiş olsun, kardeşim."
"Bir güzel pataklamıştım gerçi."
"Yazık adama. İki soğuk gördü mü kıçı başı tutmuyor."
"Bizden uzak Allah'a yakın olsun."
Biz aramızda olayı geyiğe bağlayıp uzatırken Can içeri resmen ağlayarak girdi.
"Ne oldu lan?"
"Kırıldı."
Ops! Esta imagem não segue as nossas directrizes de conteúdo. Para continuares a publicar, por favor, remova-a ou carrega uma imagem diferente.
