"Onun kedileri vardı. Benimse kedilere alerjim. O, kelimelerin gücüne inanırken ben rakamların gücüne inanırdım. O, bu dünyaya bir amaç için gönderilmişken benim amacım sorgulanıyordu."
Bu mutlu başlayan sarsıcı devam eden ve sonucu göreceli farklıl...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Zamanı geri alabilseydim, Dünyadaki en iyi adam olmak isterdim. |bts|
Bardağa boşalttığım Taylot üzerine su sıcak döktüm. Kaşık ile karıştırırken kalçamın bir tarafını tezgaha yaslanmıştım. Ayakta duracak takatim yoktu. Beni biri şurada alnımın ortasından vursa niye vurdun ki şimdi, demem. Usulca ölüverirdim. Olayı bu kadar dramatikleştirdim; çünkü hasta olunca küçük bir çocuğa dönüştüğüm su götürmez bir gerçekti. Hangi ara bilinmez virüsü kapmış oram buram tutmaz olmuştu. Dua sesimdeki hırıltıdan her şeyi anlamış. Hastalandım. Finallere yakın zamanda burnumun bu kadar akması beni korkutuyordu. Beynimde arada kaynayıp akıyor olmalıydı. Gözlerimin aşırı sulanması ve hissettiğim bitkinlik, tükenmişlik ile bir müddet yatağımdan çıkmasan çok güzel olacaktı.
"Çok güzel ya. Hepimiz kırılıyoruz." Özgür battaniyenin altından homurdanırken Can örtüsünü çekiştirdi. "Ayaklarım çok üşüyor. Bana da ver." Diyordu.
Tekli koltuğa çökerken "Herkes Taylot aldı mı?" Diye sordum.
"Ben sabah akşam düzenli olarak alıyorum." Dedi Can. "Terletiyor. Biraz da güç kuvvet veriyor. Onun haricinde iyi geldiği falan yok."
"Aynen. İyileştirmiyor. Geçici bir süre için yatıştırıyor."
Can, Özgür'ün elindeki tuvalet kağıdına uzandığında bizim tuvalet kağıdını uzaklaştırdı.
"Burnum akıyor lan!"
Özgür elindeki tuvalet kağıdını havaya kaldırıp "Benim bu artık!" Diye bağırdı. "Çek elini."
Can baygın baygın bana baktı. Dudaklarının sessizce bir şey mırıldandığını gördüm. Sövüyor. Özgür hapşırıp yeri göğü inletirken Fırat içeri "Helal kardeşime." Diyerek girdi. Aramızda bir o sağlam. Artık Güvercin bozuntusu buna ne takviye ilaç veriyorsa beyimiz maşallah armut gibi sağlamdı. Fırat'ın nasıl bu kadar iyi olduğuysa merak konusuydu. Tahminimce Yağız hastaneye gidip gelirken kaptığı virüsleri bize bulaştırmıştı. Önce ben sonra da Özgür ile Can şifayı kapmıştı.
Özgür peş peşe hapşırmaya devam etti.
"Aman kardeşim çık git. Sana da bulaştırmayalım."
"Yok. Sen onu dert etme. Arabayı aldım. Hepinizi acile götüreyim. Nasıl olur?"
"Kendiliğinden geçmiyor ki bu illet. Gidelim bence."
"Can haklı." Dedim. "Ağrı kesici bünyem de bağışıklık kazandı. Fayda vermiyor."
"İlhan sen o yüzden bademciklerini aldırmıştın değil mi?"
Başımı salladım. "Bademciklerim olmadığı için daha tez hastalanıyorum ya." Dedim. 16 yaşlarında bademciklerim kim vurdu ya gitmişti. Yurtta ateşlenmiş sabahı zor edince ertesi gün eve postalanmıştım. Çocukluğumdan beri yediğim penisilin ilacına bağışıklık kazanınca doktor alalım demişti. Basit bir ameliyat ile halloldu. O günler yediğim dondurmalar çok güzeldi. Şimdi Allah affetsin her halta hastalanıp aksırıyorum.
