"Onun kedileri vardı. Benimse kedilere alerjim. O, kelimelerin gücüne inanırken ben rakamların gücüne inanırdım. O, bu dünyaya bir amaç için gönderilmişken benim amacım sorgulanıyordu."
Bu mutlu başlayan sarsıcı devam eden ve sonucu göreceli farklıl...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Bazenseni seviyorum diyemezsin. İyi geceler dersin, Günaydın dersin, Kendine iyi bak dersin, Dikkat et dersin, Sıkı giyin dersin, Ama seni seviyorum diyemezsin.
|•|
Dua uyandığında bulunduğu oda henüz aydınlanmamıştı. Güneş bulutların arasından gücünü göstermeye çalışırken oda buzlu bir maviydi. Kız erken uyandığının bilinciyle sessiz kaldı. Bacaklarında hissettiği sıcaklığa eş değer bir ağırlık vardı. Bu İlhan Berk'in varlığının kanıtıydı. Titrek bir nefesi içine çekip ciğerlerini genişletirken burnuna hemen yanında yatan genç adamın kokusu doldu. Bu kokuyu özetlerse temiz derdi. Ferah, tertemiz kokardı genç adam. Dua yattığı yerde İlhan Berk'e döndüğünde yüz yüze geldiler. Alnına dökülen saçlarından yanaklarına gölgeleri düşen kirpiklerine baktı. Genç adamın kokusunu içine çekti ki utandı. Yüzündeki gülümseme aklına dolan düşüncelerle kesildi. Kız yutkundu. Düşünmek istediği son şey hastanede yatan kız kardeşi ve ailesiydi. Gözlerini yumdu. Yaşların akmasına müsaade etti. Ağlamamalıydı. Şimdi olmazdı. Bu anı böyle kaybetmemeliydi. Gülerek gözlerini açıp karşındaki çocuğa baktı.
"Aman Allah'ım, çok güzelsin." Diye düşündü. Elini yanağına koyup teninin sıcaklığını hissetti. Sıcaklık avuç içine yayıldı. "Ben biri için ölmeye hazırken karşıma çıkmamalıydın. Ben bittim. Bitti artık. Yaşam amacımı kaybederken daha fazla savaşamam. Baştan kaybedenler hiçbir zaman kazanamaz. Devam edemem. Bir ölüden farkım yokken nasıl seninle yaşarım?"
Kız gözyaşlarını tutamadı. Boğazına düğümlenen acıyı yutkunmaya çalıştı. Yapamadı. Canı yanıyordu. Ellerini birleştirip göğsüne çekti. İlhan Berk'in nefes alışverişlerine odaklandı. Derin ve düzenliydi. Çok sessiz uyuyordu, İlhan Berk. Dua onunla uyumayı sevmişti. Onunla uyumak bulutların üzerinde uyumak gibi hissettiriyordu. Tamamen sessiz, sıcacık ve hafif bir rüzgarla beraber yumuşacık bir ten onu sarmalıyordu... ona karşı daima merhametli ve şefkatli olması kalbini acıtacak kadar güçlüydü. Bulutların arasındaydı işte... Parmak uçlarını genç adamın çıplak omzunda hafif bir temas ile gezdirirken gülümsedi kız.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
