Zakaria & Ilyas

#1

Perspectief Ilyas
'ZAKARIA!' schreeuw ik blij en ren naar hem toe. Ik gooi mijn school tas op de grond en pak de bal van hem af. 'Ewa je bent er weer zeker uitgestuurd of niet?' Vraagt bij lachend. Ik knik en schop de bal in het doel.

Ik ben 13 en zit al op het middelbare school. Een ding moet ik eerlijk zeggen. Ga nooit maar dan ook nooit bij marokko naar de middelbare school. Wollah deze hele school lijkt bhel weeshuis. Over zitten kinderen te kloten. Wat me echt iriteert en de docenten😪laten we het daar maar niet over hebben...

Ik ga op het gras zitten en speel wat met de bal terwijl zakaria al een kwartier naar een groep meiden kijkt. 'Wats er met jouw?' Vraag ik lachend en geef hem een duw met mijn voet. Hij valt als een hopeloos kindje op de grond en kijkt me boos aan als de meiden in het groepje beginnen te lachen.

'Hmar he balettie halek (ezel wacht maar jij)' zegt hij boos en staat op. De bel gaat en alle leerlingen lopen naar het plein.

'Kom dan gaan we ik heb geen zin meer in school' zeg ik snel als ik mijn neef mijn kant op zie lopen. Wollah he op een dag haal ik zijn ogen eruit en stamp ze plat. Wollah  hij kan je echt vies aankijken. Ik pak mijn tas en ren naar de poort toe.

Zakaria loopt achrer me aan en pakt zijn tas. 'Wat gaan we nu doen dan?' Vraagt hij. Ik haal mijn schouders op en kijk naar een brief die me aan word gegeven.

Vrijdag avond wedstrijd *****
Vanaf 15:00 - 16:20 uur
10% korting op trainingspakken met de kortings code ****
Magrebiastraat 34

Met open mond kijk ik zakaria aan. Al ons hele leven dromen we ervan om bij deze wedstrijd te zijn. 'Eey broer deze kans mogen we niet zomaar laten gaan' zei zakaria. Ik knik maar kijk toch twijfelend naar de brief. 'Mijn oom laat me nooit gaan ik moet altijd mee helpen in zijn sisha lounge' zeg ik zuchtend en gooi de brief weg.

'Broer wat doe je?' Vraagt hij en raapt de brief op. Ik loop richting huis en zakaria loopt achter me aan. Zakaria woont bij een pleeg gezin. Hij mag zijn pleeg ouders totaaaaal niet.

'Ik moet gaan moet weer aan het werk' zeg ik zuchtend en neem afscheid van zakaria. 'Isgoed doei tot morgen' zegt hij en loopt weg. Ik loop naar binnen en zie mijn oom slapend op de bank liggen. Walgend kijk ik hem aan.

Ik loop naar mijn kleine kamertje en neem plaats op het bed. Al deze spullen zijn gestolen. Wollah ik voel me echt een crimineel. Al sinds mijn 4e stal ik spullen uit winkels en uit ander man tassen of jassen. Ik gebruikte rijken meiden om zelf aan geld te komen en allemaal om in leven te blijven. Eten krijg ik niet alles moet ik zelf doen. En dan moet ik ook nog ervoor zorgen dat er genoeg geld is in huis. Mijn oom is werkloos en noufal moet weer de duurste spullen hebben om indruk te krijgen op 'de meisjes' oftewel de grootste hoeren hier in marokko.

Ik schaam me echt dood voor mijn neef Zelfs andere denken dat ik zo ben maar nee zo ben ik niet. Elke keer als ik een meisje zie huilen breekt mijn hart. Elke traan die ze laten vallen vanwegen mij doet gewoon pijn. Maar ondanks dat blijf ik altijd sterk.

Nog nooit heb ik gehuild. Nog nooit is er een traan over mijn wang gerold van wegen verdriet nog nooit!

Boos gooi ik een blikje om ver. Ik plof op bed en bekijk mezelf in de gebroken spiegel. Ergens wil ik toch weten wie mijn ouders zijn. Als ik ze zie breek ik al hun botten in hun lichaam flikkers dat ze zijn. Ik zal nooit maar dan ook nooit mijn bloed eigen zoon weg geven of in de steek laten!

Hoe kan je zo zijn dan ben je echt ziek wollah!!!

Zuchtend sta ik op en loop naar de keuken. Meteen word ik naar achter getrokken door mijn oom. 'Ga naar de lounge en maak alles klaar!' Beveelt hij me. Zuchtend trek ik me los en loop naar de lounge toe. Dat zo'n 3 minuten lopen is vanuit het huis.

Ik loop naar binnen en leg alle waterpijpen klaar. Ik pak de bier en doe die in de koelkast. De verlichting schakel ik aan en begin met coctails maken.

Langzamerhand komen er mensen binnen en nemen plaats. 'Mag 2 gold edition waterpijp?' Vraagt een man lachend. Ik knik en geef ze de waterpijpen. Dronken en al lopen ze naar een bankje.

~ midden in de nacht (03:45)

Vermoeid maak ik meer coctails. Ik word echt moe hier van. Al dat muziek en drukte is echt niets voor mij!

Hoe kunnen mensen zi actief zijn in de avond. Ik zak al bijna in elkaar door vermoeidheid en hun dansen en gillen bij met elkaar.

Een groep meiden lopen naar ne toe en bestellen 4 coctails. Ik geef ze die en kijk een meisje lang aan. 'Gaat alles nog goed?' Vraagt ze lief. Ik knik moeilijk en knijp moeilijk mijn ogen dicht.

Alles draaid en draaid. Net waneer ik naar achter val voel ik der mijn arm stevig vast pakken.....
~
Hey dit is het eerste deeltje van dit boek. Tips zijn natuurlijk altijd welkom

Dikke kus💋