Zakaria & Ilyas

#20

Wat er vooraf ging:
Ik knik en stap de auto in. Ik richt mijn blik voor de laatste keer op het huis en kijk dan weg. Hoe ga ik het overleven zonder ilyas? Ik hou zo veel van hem......
~~

Stilletjes loop ik mijn huis binnen waar ik tientallen mannen zie zitten. Mijn hart staat stil. 'Dit is soufian' zegt karim en wijst naar een jongen op de bank. hij heeft lichtbruin haar en hazelbruine ogen. hij glimlacht lief en staat op. 'salam ik ben soufian' verteld hij en steekt zijn hand uit. met tegen zin schud ik zijn hand en loop direct naar mijn kamer. zonder mezelf voor te stellen.

perspectief soufian

hallo allemaal ik ben dus soufian. ik ben een vriend van karim. zoals jullie waarschijnlijk al weten ga ik trouwen met asya. ze is echt een prachtige meid. mooie blonde haren met hazel bruine ogen echt wauw masallah. alleen is er iets vreemds aan der waar ik me echt aan iriteer. ze kijkt me vies aan en kijkt me niet in mijn ogen. wollah daar iriteer ik me echt heel erg aan maar goed. alles heeft zijn tijd nodig. 

'dus waneer wil je trouwen?' vraagt karim en ploft naast me op de bank. 'ik weet niet misschien moet je dat aan asya vragen' karim knikt en pakt een blikje redbull. 'ik zal wel met der praten geen zorgen' glimlacht hij en neemt een slok uit zijn blikje. ik knik. 'mag ik even met der praten?' vraag ik. karim knikt. 'eerste kamer links' mompelt hij. ik knik en loop de trap op. het eerste wat ik meteen hoor is gesnik. ik klop zachtjes aan de deur en wacht op een antwoord. 'karim ga weg!' schreeuwt ze. 'ik ben het soufian kan ik met je praten?' vraag ik zacht. 'nee donder op van mij!'

'asya het is maar voor heel even' smeek ik. 'NEEEEEEEEEE DONDER OP VAN MIJ IS DAT ZO MOEILIJK TE BEGRIJPEN IK WIL JOU NIET ZIEN ROT OP VAN HIER!!!' stil blijf ik achter de deur staan. 'oke' antwoord ik kort en loop terug naar beneden.

perspectief ilyas.

ik open vermoeid mijn ogen en kijk recht in een vellen lamp. ik knijp ze snel dicht en draai mijn hoofd. 'hey hoe gaat het?' hoor ik een vrouwelijke stem zeggen. ik open direct mijn ogen in de hoop dat ik asya zie, maar nee het is zaineb. 'hey' fluister ik schor en kijk weg. 'hoe voel je je?' herhaald ze weer. 'niet goed' antwoord ik kort en neem een slok van mijn water. mijn keel is super droog geworden. zakaria loopt de kamer in en neem gelijk naast me plaats. 'ilyas..' begint hij. ik kijk hem meteen aan. 'wat is er? zakaria je weet dat je me bang maakt als je zo je zin begint dus vertel me wat er is? ga ik dood ofzo?' vraag ik meteen. mijn hart begint super snel te kloppen ookal heb ik geen idee wat hij gaat vertellen. 'ik heb slecht nieuws' fluistert hij. 'nee zakaria niet nu hij is net uit zijn operatie!!!' fluistert zaineb kort. 'nee ik wil het nu weten!' schreeuw ik bang. zaineb gunt zakaria nog een boze blik en staat dan op. 'ik ga ik zie je liever niet dood gaan dus ik wacht buiten' fluistert ze en verlaat de kamer. oke nu begin ik me echt zorgen te maken. wat is er toch aan de hand?

'oke ilyas voor ik het je ga vertellen moet je me beloven om rustig te blijven oke' ik knik. 'ik beloof het maar vertel het nu!!' hij knikt en schraapt zijn keel. 'amir is dood' zucht hij. met open mond kijk ik hem aan. 'a..amir' fluister ik gebroken en voel de tranen al op komen. 'ilyas alsjeblieft blijf rustig oke' zegt zakaria snel als hij ziet dat mijn hartslag begint te dalen. 'rustig hoe wil je dat ik rustig blijf mijn kleine prins is dood!!' schreeuw ik huilend. ik begin het erg benauwd te krijgen en mijn hele lichaam trilt. hoe kan amir dood zijn gegaan?!

'NEEEEEEE WAAROM MIJN AMIR WAAROM??' de tranen branden op mijn huid. ik ben kapot waarom mijn kleine amir waarom?!!!! 

het voelt alsof mijn hart langzaam uit me word getrokken. alle herinneringen van mij en amir komen weer naar boven. het doet zo veel pijn om iemand te verliezen. die pijn is onbeschrijfelijk. langzaam val ik naar achter en kijk dood voor me uit. ik kan amper een woord wisselen zo in shock ben ik dus. 'hoe is hij dood gegaan?' vraag ik kil met een tikkeltje woede in mijn stem. 'hij is neergestoken' antwoord zakaria en laat me een paar foto's zien. ik neem de foto's aan en bekijk ze allemaal. amir ligt zwakjes op de grond met een grote bloedvlek rond hem heen. hij is spier wit en heeft overal schrammen. boos gooi ik de foto van bed en pak mijn mobiel. 'zakaria ik wil da je een ding voor me doet. je moet die gene vinden die mijn broertje heeft neergestoken' zeg ik snel. zakaria schud meteen zijn hoofd. 'ilyas het is al te laat wat bereik je er nog mee om die dader op te zoeken hij brengt amir heus niet terug' voegt zakaria er snel bij. 'nee zakaria hij gaat nu leiden wat ik leid dus zoek hem alsjeblieft op ik smeek het je' herhaal ik. zakaria knikt zuchtend en staat op. 'dan ga ik maar' zegt hij en verlaat de kamer...

4 dagen later:

daar sta ik dan. op de begrafenis van mijn broertje. mijn ouders zijn ook gekomen en staan achter me te kijken hoe amir word begraven. het liefst wil ik ze nu aanvallen maar uit respect hou ik me in. ik wil geen ruzie maken op de begrafenis van mijn lieve amir. waneer amir is begraven vertrekken mijn ouders. ik bedank de imam en blijf dan nog eventjes bij het graf staan. de tranen stromen al meteen bij het beseffen dat mijn broertje gewoon dood is allah y rahmo

ik weet al zeker dat ik hem ga missen meskien. altijd vrolijk en altijd lief. je kon hem altijd overhalen met snoep. het doet echt zo veel pijn mijn lieve broertje is gewoon weg. ik had zo veel dingen kunnen doen in die tussentijd dat hij weg was. ik kon met hem spelen. 

ik sta op en loop weg. ik draai me voor de laatste keer om. met pijn in mijn hart bekijk ik voor de laatste keer het graf en loop dan naar mijn auto op weg naar huis.

perspectief asya.

'wil je deze of deze?' vraagt soufian en haalt 2 verschillende kaarten omhoog. 'die' antwoord ik kort en pak de linker bruidskaart. binnen 4 dagen tijd hebben we HELAAS bijna alles geregeld voor de bruiloft. ik had echt gehoopt dat het langer zou gaan duren maar nee. soufian was al laaaaaang begonnen met plannen enzo. we hebben nog geen datum geprikt aangezien we nog geen zaal hebben. soufian schijnt een hele mooie zaal te hebben gevonden dus daar gaan we nu naar toe. ik stap de auto in en pak mijn mobiel. 'hehe nou nu alleen nog de zaal, je jurk en de auto' mompelt soufian en start de auto. ik knik. ik heb een idee. ik ga gewoon heel langzaam doen om een jurk uit te kiezen in de hoop dat de bruiloft nog wat later kan. als we zijn aangekomen bij de zaal kijk ik mijn ogen uit. het is inderdaad een prachtige zaal. we lopen naar binnen. 'asya' hoor ik achter me. mijn hart staat stil bij het horen van ZIJN stem!!!

~~'

stem en reageer  wat vinden jullie tot nu tot van het boek? let me know, tips zijn natuurlijk altijd welkom ♥

ik probeer zo veel mogelijk te plaatsen wat nu wel aardig lukt hamdullah. mohiem ik heb bijna de 475 volgers ik heb nu nog 1 volger nodig om het te behalen dus mijn vraag naar jullie is..... zouden jullie me willen volgen zou echt super lief zijn. bij de 475 volgers zal ik een xxxxxxxxxxxxl deeltje plaatsen ☻

tot het volgende deeltje ♥♥♥
Love you all❤