Zakaria & Ilyas

#86

Een boze ilyas loopt mijn kant op. 'Wie was dat?' Vraag ik geschrokken.

Hij houdt dich stil.

'Soufian saddiq'

-

Ik schenk wat soep voor ilyas in en neem tegen over hem plaats. Hij zit grommend voor zich uit te staren en kijkt me amper aan. Hij eet zijn eten niet eens op!
Wie die soufian saddiq ook wel niet mag zijn. Zijn verschijning heeft ilyas wel perplex laten staan. Diep in gedachtes wuif ik met mijn hand voor zijn gezicht.

Hij knippert een paar keer met mijn ogen en kijkt me dan aan. 'So back to earth?' Vraag ik en neem een slok van mijn soep. Hij kucht even en staat dan op. 'Ik moet gaan'  zegt hij. Ik hou hem gelijl tegen. 'Hoe bedoel je je gaat? Je hebt niet eens gegeten ilyas!' Roep ik boos met mijn handen in mijn zij. Aan zijn blik te zien voelt hij zich schuldig. Maar die blik verdwijnt gelijk zodra er iets tegen het raam aan wordt gegooid.

Geschrokken deins ik achter uit. Ilyas opent de deur met een harde klap en rent naar buiten. Ik achtervolg hem bang en kijk naar het raam. Er ligt een steen op ge grond bedekt met bloed. ilyas pakt de steen op en gooit die vervolgens weg. ik loop naar binnen en kijk snel of het raam is gebroken, gelukkig is dat niet het geval.

ik ga zitten op de bank en wacht af tot ilyas terug komt.

niet veel later hoor ik de deur open gaan. ilyas verschijnt bij de deur opening met een zak in zijn handen. 'wat zit daar in?' vraag ik niewschierig. ilyas legt de tas voor me neer. 'ik heb wat lekkere dingen gehaald zo dat je je kan vermaken als ik even weg ben' verteld hij. ik glimlach. 'dus je denkt dat ik me ga vermaken met eten?' 'dat doe je altijd toch, je praat de hele dag alleen maar over eten' plaagt hij me. ik kijk hem quasi boos aan en gris de tas vervolgens uit zijn handen.

'el mohiem ik ga, voor niemand open doen!' waarschuwt hij nog snel voor hij vertrekt. zuchtend zet ik een film op en open een zak doritos. ik prop een hand vol in mijn mond en begin mijn film te kijken.

-

00:45

lachend loop ik met mijn dochtertje door een parkje heen. ze kijkt blij naar de zon en knijpt haar oogjes dicht als de felle zon te scherp wordt. ik lach en geef haar een speentje. ze is al twee maanden oud. ik kijk om me heen of ik ilyas kan vinden. ergens verder op haalt hij een ijsje voor mij. het is lekker weer. de zomer is net begonnen en het parkje is aardig druk met kinderen. ilyas komt naar me toe gerend en geeft me mijn ijsje. 'als je groot bent krijg je zo veel ijs als je maar wilt' zegt hij tegen anissa ons dochtertje. ik zie zaineb al in de verte spelen met hun dochtertje. 'als zij groot is ga ik er voor zorgen dat ze beste vriendinnen worden' zeg ik tegen ilyas die de kinderwagen vast heeft. hij kijkt me raar aan en lacht uiteindelijk. waneer we zijn aangekomen bij zaineb en zakaria groeten we ze. ilyas haalt anissa uit haar kinderwagen en loop achter zakaria aan naar de schommels. ik glimlach naar ze als ze beginnen te spelen. 'hoe gaat het?' vraagt zaineb. 'goed hamdullah' zeg ik met een glimlach van oor tot oor. 'anissa is echt een prachtig meisje masallah' zegt ze dan. ik knik. 'dat is ze zeker' ik kijk nog snel naar anissa. ze ligt op een kleedje te spelen met wat knuffels. het enige wat ze nu nog kan doen is alles observeren. vooral lichtjes vindt ze leuk. ik schrik als ik in eens een hard geluid hoor. alle blikken zijn gericht op mij. zelfs ilyas kijkt me geschrokken aan. 'w..wat is er aan de hand?' vraag ik aan zaineb. maar ook zij kijkt me bang aan en schuift een paar stukken naar achter. ik sta op en kijk om me heen. alles begint te draaien en ik hoor een harde piep in mijn oren gaan. een nare stem fluistert in mijn oor. 'anissa, anissa, anissa' dat is het enige wat die stem zegt. ik draai me automatisch om naar anissa en gil als er een man voor haar staat. de zon verdwijnt gelijk. alle kinderen rennen huilend naar huis. iedereen is weg behalve ilyas, ik en anissa. 'GA BIJ HAAR WEG!!' schreeuw ik huilend. ik doe mijn best om naar anissa toe te rennen, maar mijn voeten blijven vast aan de grond. ik kan amper wat bewegen. anisa begint te huilen en voor ik het weet zijn ze weg. de man met mijn kleine anissa.

gillend wordt ik wakker. ik kijk om me heen en zie dat ik rustig thuis op de bank lig. ik ga met mijn handen over mijn buik heen en laat een traan vallen. 'er zal niets gebeuren, dat beloof ik je. mama zal je beschermen' fluister ik en sta vervolgens op. ik zweet me ter plekke. ik pak een schone pyjama en loop de douche in. het is al bijna 01:00 ' s nachts en ik ben klaar wakker. ik laat de warme water stralen over me heen gaan en sluit voor even mijn ogen. al gauw krijg ik die nare stem te horen. ik druk mijn handen op mijn oren en bijt op mijn tanden. de stem wordt steeds luider en luider. 

ik grijp mezelf vast aan de muur en begin hard te huilen. ik laat me langzaam naar beneden glijden tot ik als een hoopje in elkaar ben gekrompen. ik krijg het automatisch benauwd van het geluid en zet de kraan uit. ik grijp mijn badjas en loop zo snel als ik maar kan naar mijn slaapkamer. ik doe alle gordijnen dicht en zet alle lampen aan in het huis. ik ben zo bang. 

dit is geen droom meer. in mijn badjas loop ik de keuken in om een glas water te pakken. ik schenk de glas vol en hoor een nare piep. 'anissaaa' hoor ik zacht achter me. ik voel een warm briesje langs mijn nek. mijn ogen springen wijd open. ik draai me om en begin te gillen als ik niemand achter me zie staan. in paniek loop ik rondjes door het huis. ik ga nu echt niet slapen. ik blijf wakker tot ilyas komt. over ilyas gesproken waar blijft hij? 

hij zou hier al lang moeten zijn. ik begin me gelijk zorgen te maken.  

waneer er op de deur wordt geklopt sprint ik er op af. boos doe ik de deur open en zie..........

---

(Dit heb ik gister geschreven)
jullie weten niet hoeveel inspiratie ik wel niet heb gekregen. ik ben letterlijk de hele dag aan het schrijven. zelfs tijdens de lessen was ik gewoon aan het schrijven. dit komt allemaal door jullie positieve reacties. gelijk heb ik zin gekregen om delen te schrijven. ik waardeer het zo erg, ik heb gewoon de leukste lezers ever. ik had gister een deel geplaats en niet eens een minuut later kreeg ik meldingen van meiden doe hebben gestemd en gereageerd. so naar jullie dames. 

Ik heb voor jullie nog een kleine promotie. My best friend yasmine heeft is een boek begonnen genaamd: incomplete without you
Ik raad het jullie aan om dat zeker te gaan lezen.
@yas4mine

have a nice weekend babes!