Zakaria & Ilyas

#33

wat er vooraf ging:

Met soufian naast me lopen we naar de auto toe en rijden naar huis.
Bij onze nieuwe huis aangekomen is het super donker waardoor ik haast niets zie.

Ik loop naar de kamer toe en trek mijn jurk uit. Ik stap onder de douche en plof in bed. Soufian ploft naast me neer en drukt me tegen zich aan. Samen vallen we in slaap....
~~~

perspectief soufian

ik open mijn ogen en zie een slapende asya naast me liggen. ik sta voorzichtig op en verlaat de kamer. ik loop naar de koelkast en haal daar de doos met sfenj uit. mijn vriend zijn vrouw heeft een eigen bakkerij en ze maakt daar allemaal lekkere dingen. dus ik heb der gevraagd om hartvormige sfenj  te maken voor asya.

asya houd erg veel van sfenj dus dit zal ze heerlijk vinden. ik open de magnetron en leg daar de sfenj in en laat die opwarmen. als ze zijn opgewarmd haal ik ze eruit en serveer die met een laag poedersuiker een een klein beetje kaneel.

ik maak wat thee en leg dat op het terras. nu nog wachten tot madame asya wakker gaat worden....

perspectief asya.

zuchtend sla ik de dekens van me af en sta op. meteen kijk ik om me heen en bekijk de kamer. wow ik wist wel dat soufian van grote kamers hield maar zooo groot had ik echt niet verwacht. ik loop naar de kast toe en haal daar een leuke setje uit. snel ren ik naar de douche en was mezelf, ik trek mijn kleding aan en loop naar beneden waar ik al een heerlijke geur ruik van sfenj.

ik loop naar de keuken maar zie niemand. 'goede morgen prinses'

ik draai me om en zie soufian staan met een bos bloemen. ik glimlach en geef hem een knuffel. ondertussen bekijk ik de mooie terras met de heerlijke sfenj en ne3ne3 thee.

'je hebt er wel een Marokkaanse sfeer aan gegeven he' lach ik en schuif aan tafel. we hebben echt een prachtig terras met een mooi uitzicht op de tuin. we hebben helaas geen zwembad. maar dat maakt me niet uit aangezien ik over 3 weken toch weer bij ilyas ben. 

dat dacht je asya...

*ER KOMT NU EEN NIEUW PERSONAGE ERBIJ*

Perspectief souhaila 

hey allemaal ik ben souhaila en ben 20 jaar oud. ik woon met mijn ouders en mijn broer genaamd farid in ons nieuwe huis in nederland. 

'kan je dit even aannemen benti' vroeg mijn moeder en geeft me de doos met kleren. ik knik en breng het naar mijn kamer. ons huis is bijna klaar alleen nog de kleding en decoratie. we gaan vandaag eindelijk hier verblijven waar ik enorm blij over ben.

ik leg mijn spullen in mijn kamer en kijk uit het raam. tot mijn schrik zie ik een klein jongetje opgehangen aan een verwarming buis. meskien het touw zit zo strak om zijn buik heen dat het begint te bloeden. ik kan mijn ogen gewoon niet geloven. wie doet zijn kind nou dit aan?

'wat kijk je?' vraagt mijn broer en gooit een sok tegen mijn hoofd aan. normaal zou ik nu achter hem aan rennen maar nu, nu blijf ik maar kijken naar het huilende jongen. hij lijkt zo'n 4/5 jaar oud meskien. ik weet echt niet wat ik moet doen? ik ben gewoon bang om ernaar toe te gaan en hem te helpen. 'hallo?' hoor ik farid zeggen.

ik draai me om en kijk farid aan. 'wat moet je?' vraag ik snel. hij duwt me aan de kant en kijkt ook uit het raam. 'ewilie' fluistert hij en maakt een foto van het jongetje. 'wat doe je? waarom maak je foto?!' vraag ik boos, 'gewoon als bewijs we moeten naar politie gaan dit is gewoon kindermishandeling!' schreeuwt hij en begint 112 te bellen. meteen ruk ik zijn telefoon uit zijn hand. 'ben je gek we moeten hem gewoon helpen!' zie ik.