Zakaria & Ilyas

#80

Omg het is al deel 80😣het gaat kapot snel😂

~

Perspectief asya.
Ik wordt wakker in vreemde kamer. Ik sla de dekens van me af, het eerste wat me gelijk opvalt is mijn been. Het is goed verbonden met verband en het doet gelukkig geen pijn meer.

Rustig sta ik op en voel gelijk een steek in mijn been opkomen. Ik laat me weer vallen op bed en zucht diep. 'ILYAS!!' schreeuw ik dan maar als ik niet op kan staan. Hij loopt naar binnen met een dienblad vol met lekkere dingen.

Van croissantjes naar warme versgemaakte pancakes. Het kwijl druipt zo wat uit mijn mond. 'Sbah el gair schatje' hij legt het eten naast me op bed neer. 'Ilyas wat is dit?' Vraag ik lachend. 'Mijn moeder heeft ontbijt voor je klaar gemaakt. Je zal vast honger hebben of niet soms?' Zegt hij.
Ik lach en plant een kus op zijn wang.

Hij komt naast me liggen en legt zijn hand op mijn buik neer. 'Hoe voel je je?' 'Goed hamdullah' zeg ik en stop een aardbei in mijn mond. 'Wat was er gister ook al weer gebeurd? Ik herinner het me niet dat we weg zijn gegaan' vraag ik. 'Je was geschoten en je verloor bloed herinner je je dat nog?' Vraagt hij. Ik kijk naar mijn been en knik dan.

'Ik had een reddingsbootje kunnen fixen zo kwamen we weg daar' vertelt hij. 'Thats it?' Hij knikt. 'Ilyas waar is soufian nu?' Vraag ik. 'Waarom wil je dat weten?' 'Ik wil er zeker van zijn dat hij 100% uit mijn leven is' fluister ik. Ilyas pakt mijn hand vast en drukt daar een kus op. 'Asya ik garandeer je dat soufian nooit meer in je leven komt opduiken' zegt hij lief.

Ik glimlach en zucht uit oplichting. 'Karim heeft hem zeker gedood of niet?' Vraag ik nieuwschierig. 'Ja, hij kon het niet laten om hem te doden en aan de honden te voeren' lacht ilyas. Mijn mond valt open van verbazing. 'Heeft hij dat echt gedaan?' Vraag ik proestend van het lachen. Ilyas knikt. 'Hij hoort bij zijn familie tussen die vieze honden'

Waneer we zijn uitgelachen eet ik mijn ontbijt op. 'Ilyas' zeg ik na een lange stilte. Hij draait zich om en kijkt me aan. 'Waar ben ik?' Vraag ik dan en bekijk de kamer nog eens. 'Je bent in ons nieuwe huisje' vertelt hij. 'Nieuwe huis? Sinds waneer heb je een huis gekocht' vraag ik. 'Ons huis was niet veilig genoeg voor een baby. Dus besloot ik om in plaats van alles te verbouwen gewoon een nieuw huis te kopen zo dat we een nieuwe start kunnen maken zonder zorgen, zonder problemen'

Deze woorden deden alle pijn wegtrekken. Eindelijk begon ik hoop te krijgen op een beter toekomst voor mij, de baby en ilyas. Met tranen in mijn ogen omhels ik hem strak. 'Ik hou van je ilyas. Ik wilde dit al zo lang' hij lacht en drukt een kus in mijn nek. 'Ik wist dat je het zou willen. Ik wilde ook niets liever dan een beter toekomst voor ons' fluistert hij hees in mijn oor.

Nadat ik heb ontbeten helpt ilyas me opstaan en tilt hij me omhoog. 'Waar gaan we naar toe?' Vraag ik. Hij grijnst en zwijgt. Zonder dat hij iets zegt brengt hij me maar beneden. De ouders van ilyas stormen op me af. 'Ow habiba ik heb je zo erg gemist' roept nourhane met tranen in haar ogen.

'Ik jou ook' fluister ik en omhels iedereen. Ilyas legt me in een rolstoel neer en duwt me richting de tuin. 'Ogen dicht' ilyas slaat zijn handen voor mijn ogen en grinnikt.

Ik doe wat mij gevraagd wordt en hou mijn ogen goed dicht. 'Oke doe ze maar open' fluistert hij. Ik open mijn ogen en kijk naar het prachtige heldere zwembad. 'ILYAS OMGGG!!' gil ik. Het is een prachtige zwembad met daar achter een klein peuterbadje.

Daarnaast heb je een paar ligstoelen en een kleine zandbak voor de baby. 'Vindt je het mooi?' Vraagt hij. 'Ja natuurlijk vindt ik het mooi' gil ik blij. 'Alleen is het jammer van mijn been anders was ik er gelijk in gesprongen' zeg ik lachend. Ilyas knikt en tilt me op. Hij legt me op een ligstoel lekker in het zonnetje.
Hij komt naast me zitten en kijkt me lief aan.

'Wat kijk je zo?' Vraag ik lachend. Hij haalt zijn schouders op en haalt een pluk haar weg uit mijn gezicht. 'ik heb dit lachje echt gemist' fluistert hij. Ik lach en sla mijn armen om hem heen. 'Ik heb jou gemist.'

We worden onderbroken door nourhane die de tuin in kont gelopen net een glas warme thee. 'Misschien voel je je hier beter door' zegt ze waarna ze het kopje naast me neer legt. Ik bedank haar en neem dan een slok.

'Asya..' mijn hart begint sneller te kloppen als ik zijn stem hoor. Langzaam draai ik me om en kijk karim strak aan. Hij staat met een nutteloze houding voor me. 'I..ik-' voor hij zijn zin kon afmaken is hij stil. Een traan rolt naar beneden wat me nerveus begint te maken.

Wat is er aan de hand?

Ilyas staat op. 'Ik laat jullie twee maar beter alleen. Roep me als je iets nodig hebt' zegt hij tegen mij. Hij geeft karim nog een knipoog en vertrekt dan.

Karim komt naast me zitten en geeft me een bos bloemen. 'Asya je moet weten dat het me enorm spijt. Alles wat ik heb gedaan was fout. Ik koos mijn baan en vrienden boven mijn eigen zusje' fluistert hij. Ik kijk naar zijn handen die hevig beginnen te trillen. 'Ik heb zo'n spijt van alles. Als ik wist wat ik nu weet had ik ons beide vele ellende kunnen besparen. (Deze quote heb ik zo'n 1000x gebruikt in dit verhaal 😂) Ik had naar je moeten luisteren. Het spijt me zo erg'de tranen blijven maar rollen over zijn wangen.

Ik slik even en kijk weg. Ik wil hem zo graag vergeven maar hij moet beseffen wat hij mij allemaal heeft aangedaan..
-

A lots of love to my supporters jullie zijn echt amazing!
Jullie lieve berichten zijn gewoon te lief. Super bedankt daarvoor

Dit verhaal is bijna klaar :(
#huilmomentje.