Zakaria & Ilyas

#95 the end

We komen aan bij de stad en bezoeken wat winkels.

-

Perspectief ilyas.
Ik loop rondjes door het huis met de kleine anissa in mijn armen. Ze valt langzaam in slaap. Asya mijn vrouw komt de kamer in gelopen en neemt rustig plaats op het bed. 'Slaapt ze al of niet?' Vraagt ze en kijkt naar anissa. 'Ik denk dat ze slaapt' fluister ik zacht terug en blijf der heen en weer wiegen. Ze heeft haar oogjes dicht en haar speen valt haast uit haar mond. Ik glimlach en druk een kus op haar voorhoofd. 'Mijn kleine prinses, papa zal je altijd beschermen. Niemand gaat jouw pijn doen. Dat beloof ik je mijn schat' ik druk nog mijn laatste kus op haar hoofdje en reciteer ayat el kursi op. Ze wordt er zo rustig van en krijgt daardoor altijd een goede nachtrust.
Waneer ze volledig slaapt kruip ik ook in bed naast asya. Ze blijft me lief aankijken en druk een kus op mijn lippen. 'Je bent een geweldige vader' fluistert ze. Ik glimlach en werp mijn blik op anissa. Sinds ze is geboren ziet mijn leven er veel mooier uit. Ze is mijn zon door alle donkere wolken, zij is mijn maan tussen alle kleine sterren, ze is mijn alles. Mijn prachtige kleine dochter. Asya zet het lampje uit en kruipt tussen mijn armen. 'Slaap lekker schat', 'slaaplekker' fluistert ze.

- 4:00 -

'ilyas, ilyas!!' ik wordt langzaam wakker geschud door asya. Ik kijk haar vermoeid aan. 'Wat is er aan de hand?' Vraag ik kreundend. 'Hoor je dat?' 'Wat-' ze doet haar hand voor mijn mond. Ik hoor hard geluid van beneden komen. Anissa wordt wakker door de schrik en begint te huilen. Ik sta gelijk op en trek mijn shirt aan. Ik til anissa op en wieg der stil. 'Pak je spullen in!' Beveel ik asya. Hysterisch loopt ze rond. Niet wetend wat ze moet doen. 'Hou haar vast en verstop je in de kast' ik geef anissa aan asya en duw ze de kast in. Ik pak een gun uit mijn lade en druk die in asya der handen. Haar ogen worden groot bij het zien van de pistool. 'Alleen als het nodig is' herinner ik haar. Ze knikt en veegt haar tranen weg.
Ik pak de andere gun en loop naar beneden. Ik loop heel zachtjes de trap af. Ik heb de politie al gebeld dus die zijn onderweg. Ook heb ik saïd gebeld. Het is een goede vriend van me. Hij is onderweg om asya en anissa tot veiligheid te brengen. Ik luister naar het gefluister van de inbrekers. De stemmen komen me zo bekend voor. Maar helaas kom ik maar niet bij de namen van de personen. Ik kijk naar een van de inbrekers. Hij kijkt me aan en richt zijn gun op me. Ik ben hem al voor en loop op hem af. Ik schrik als ik vier andere jongens zie staan. Ik wist niet dat ze met z'n 6e waren. Ik slik de brok in mijn keel weg en hou me gericht op een van de mannen. De langste en de breedste. Hij kijkt me sluw aan en grinnikt. 'Lang niet gezien maatje' lacht hij klappend. Ik blijf hem aankijken. 'Huh? Nee dat kan niet' zeg ik vol ongeloof. 'Ja wel beste vriend. It's me!' Zijn lach begint me nu al te iriteren. Ik kijk om me heen en zie dat de helft van de mannen weg zijn. Waar zijn die nou weer naar toe gegaan?
Ik hoor ineens hard gegil van boven komen. Als een gek ren ik de trap op. Drie mannen proberen asya aan te vallen. Ik schiet ze alle drie in de benen neer. Kreunend van de pijn vallen ze op de grond. Ik til asya op en hoor een auto met piepende banden voor de deir parkeren. Saïd verschijnt uit de auto. Ik glimlach en ren met asya naar beneden. Gelijk komt de familie saddiq op me af. 'Ik leid ze af en jij rent zo snel als het maar kan naar saïd oke!' Asya knikt bang en verschuilt zich achter me. Ik sla een van de mannen neer en begin een heel gevecht. Gelijk bespringt de hele familie op me. Ik zie asya nog weg rennen en glimlach. Zij is behda veilig wat me een goed gevoel geeft.
Na een paar klappen stopt de familie met slaan zodra er een jongen op ons af komt gelopen met een baby in zijn handen. Al gauw begin ik een hartaanval te krijgen als ik de baby goed bekijk.
Neeee dat is anissa. Ik sta zo snel als ik maar kan op en ren als een gek op hem af. Waneer hij me ziet rennen rent hij ook weg. Hij stapt met zijn squad de auto in en rijdt weg terwijl ik achter hem blijf rennen. Waneer ik geen kans meer maak stop ik met rennen en laat ik me woedend op de grond vallen.

Je mag alles van me afnemen maar niet mijn kleine meisje!
Van haar blijf je af!

'Ik kom voor je mijn schat, dat beloofd papa je!' De tranen branden over mijn wangen heen naar beneden. Ik sta op en loop langzaam terug naar de auto. Daar tref ik saïd bewusteloos aan. Asya zit op de stoep met haar handen voor haar gezicht. Ik loop naar der toe en kniel voor haar neer. 'WAAR IS ZE!'gilt ze zodra ze mijn legen handen ziet.
'Z..ze is weg' deze woorden kwamen moeilijk uit mijn mond.

Hoe moet ik verder? Hoe moet ik verder zonder mijn kleine meid?

--

Raar einde i know. Dit had ik gekopieerd uit mijn andere boek.

Ik hoop dat jullie dit verhaal leuk hebben gevonden. Ik vondt het anders erg leuk om het te schrijven. Ik wilde niet te lang wachten dus maakte ik gelijk een einde aan dit boek. Tijd om iets nieuws te proberen. Lees mijn nieuwe verhaal. (The maffia queen) daar zul je het leven verder lezen van anissa.

The end.

©zakaria & ilyas.
15/11/2018