Zakaria & Ilyas

#67

Voor ik ga beginnen met dit deeltje wil ik jullie even zeggen dat ik letterlijk buikpijn heb gekregen van het lachen. Jullie reacties over asya zijn zo hilarisch I can't anymore😂

Perspectief asya.
'Wil je me een ding beloven karim' fluister ik. 'Ja'
'Laat ilyas nu met rust ik wil geen olie op het vuur gooien.' Fluister ik. Karim knikt en wrijft over mijn hoofd. 'Ga maar slapen en rust goed uit.' Zegt hij nog snel. Ik knik en zwaai hem uit.

Waneer hij weg is zucht ik diep en lach spottend. Hoe dom kunnen ze zijn? Denken ze nou echt dat ik een hersenschuding heb gehad. Ik weet dat ilyas niets heeft gedaan. Ik heb alles door.

Speel dom, wees slim...

De volgende ochtend word ik vroeg wakker. Ik kleed me aan en loop het ziekenhuis uit waneer ik toestemming krijg om te vertrekken.

Ik loop het bos in en bekijk het natuur. In de verte zie ik een bekend persoon voorbij lopen. Ik loop achter het gedaante aan en zie zouhair op een bankje plaats nemen.

Ik versnel mijn pas en kijk hem aan. 'Salam' zeg ik zacht. Hij kijkt op van zijn horloge. 'Asya hamdullah je leeft nog ik was zo ongerust!' Hij omhelst me strak. 'Alles is in orde hamdullah' zeg ik zacht.

'Het spijt me van ilyas. Ik weet echt niet waar hij mee bezig is..' Zegt hij dan. Ik voel me meteen rot van binnen. Hij kan er meskien niets aan doen. 'Hemi ik geloof dat ilyas nog van me houdt' hij kujkt op. 'Hoe bedoel je de vorige keer hoorde ik nog dat je wilde scheiden.' Vraagt hij verward.

'Hemi het klinkt raar maar dit is de schuld van soufian. Hij doet de laatste tijd zo vreemd. En nu komen ze me beweren dat ilyas me aanviel.  Er zit iets achter dit alles. Ilyas houdt van me en dat zie ik aan hem. Hij had het zo moeilijl torn ik hem vertelde dat ik zwanger was en we gingem scheiden.'
Hij is stil. 'Maar wat moet ik doen? Hij zit in de gevangenis en ik krijg hem er haast niet uit. Je moet praten met de rechters. Hij moet eruit' zegt zouhair wanhopig.

'Is goed ik zal vragen of ik een van ze onder 4 ogen kan spreken. Je weet maar nooit wie ik tege kan komen in het openbaar'
Zouhair knikt en staat op. 'Zullen we dan maar gaan?' Vraagt hij. Ik knik en loop met hem naar de auto toe. Opweg naar ilyas.

Perspectief zakaria.
'Zakaria luister dan eens!' Roept zaineb voor de 4e keer. Ik leg Senna naast me neer en kijk der aan. 'Wat je ook over ilyas gaat zeggen ik wil het niet horen. Hij is verleden tijd nu,' zeg ik meteen en til senna weer op als ze begint te huilen.

'Kan je me alsjeblieft aankijken als ik met je praat!' Ik zucht en kijk zaineb aan. Boos neemt ze tegen over me plaats. 'Je moet met ilyas praten..'
Ik schud meteen mijn hoofd van nee. 'Dat gaat zeker niet gebeuren' zeg ik waarna ik weer opsta om te gaan. Zaineb pakt me bij mijn armen en trekt me terug op de bank.

'Lieverd wat moet ik doen om je met hem te laten praten, ik doe echt alles!' Zegt ze. Ik neem diep adem. 'Schat je hoeft niets te doen. Laat het bou zitten dit heeft hij allemaal aan zich zelf te danken.'  Zeg ik. 'Alsjeblieeeeft'

Ze pruilt haar lip en kijkt me zo lief mogelijk aan. 'Oke is goed maar voor 5 minuten!' Ze lacht en knikt blij met haar hoofd waarna ze direct haar mobiel pakt.

'Je mama is gek hé' zeg ik tegen senna die er glimlachend bij staat. Ik geef haar een kus en leg haar weer in bed neer. Ondertussen is zaineb aan de telefoon. 'Zakaria we moeten naar de gevangenis' zegt zaineb waneer ze klaar is met bellen.

'Hoezo dat dan wat heeft hij gedaan?'
Ze haalt haar schouders op en trekt een vest aan. 'Ik denk dat er weer iets ergs is gebeurd. Asya en zouhair zijn daar ook nu.' Vertelt zr. 'En waar brengen we senna heen dan? We kunnen der moeilijk meenemen ze gaat alleen maar blijven huilen.' Zeg ik. 'Ik heb mijn moeder gevraagd om langs te komen. Ze blijft bij senna' zegt ze.

'Is goed' ik pak senna op en trek haar vestje aan. 'Wat doe je?' Vraagt zaineb waneer ze me ziet. 'Ik trek haar vest aan. Ik bedenk me net dat het beter is om haar naar je moeder te brengen.' Zeg ik. Ze knikt en pakt een tas. 'Heb je haar melk in de tas gelegd?' Vraag ik waneer senna helemaal is aangekleed. Ze knikt en rits de tas dicht. Ik gooi hem over mijn schouder en geef senna aan zaineb. Samen lopen we naar de auto en rijden naar mijn schoonmoeder.

-

We hebben senna afgezet en zijn nu onderweg naar de gevangenis. Het is een stuk rijden dus halen we snel nog wat te eten.

'Zijn we er al bijna?' Vraagt zaineb. 'Ja nog 20 minuten' zeg ik en wijs naar de gps.
Ze zucht en neemt een slok van haar limonade.
Als we zijn aangekomen parkeren we en lopen naar binnen. Asya en zouhair staan in de verte te praten.

Naast zaineb loop ik op ze af. 'Salam' zeg ik en groet ze beide. 'Waarom zit ilyas in de gevangenis?' Vraag ik. Asya legt me alles uit over de gebeurtenis.

'Dus je hebt alles verklaard bij de rechter?' Vraag ik aan haar. Ze knikt. 'Ze gaan nu opzoek naar soufian. Dan pakken ze hem op' zegt ze. Ik knik en wrijf in mijn handen. Ik neem een slok van mijn cappuccino en gooi het lege bekertje vervolgens weg. 'En karim?' Vraag ik dan. Het blijft een tijdje stil.

Meteen voel ik een steek in mijn arm afkomstig van zaineb zie me zojuist heeft geknepen. 'Waarom die vraag idioot het is haar broer' fluistert zaineb boos in mijn oor. Ik slik even. 'Uhm...die heb ik niet aangegeven. Ik wil nog met hem praten' zegt ze na een stilte.

Ik knik. 'Jullie mogen hem bezoeken, een voor een en niet langer dan 10 minuten' zegt een politie vrouw. We knikken. Zouhair gaat eerst...

Hey, bedankt voor de ze 49k lezers.
Het aantal stemmen daalt enorm. Dus mijn vraag is vinden jullie het boek überhaupt leuk?
Zo ja stem dan alsjeblieft anders denk ik namelijk dat het saai begint te worden. Mohiem. Als jullie nog inspiratie hebben zet die dan in de reacties.

Volg me ook💋 ik volg terug💋