#10

2.1K 164 38
                                    

Wat er vooraf ging:

Hoe kent hij mijn naam? Ken ik hem eigenlijk? Nee ik ken geen familie uit nederland...of toch wel?
Nee kan niet!?

Jawel ilyas geloof het of niet maar je hebt een groot familie uit nederland....
~~

3 years later
'JE GAAT HEM ZOEKEN NU METEEN!!!' en met deze woorden loop ik het pand uit. Ik word gewoon ziek!!

Die hmara (zijn moeder) heeft me bedrogen! Ze heeft amir van me af genomen en ontvoerd!!!
Jullie gaan mijn pijn niet begrijpen.

Boos stap ik mijn auto in en rij richting het moskee. Nog even en ik ga moord plegen mijn hoofd zit zo vol de laagste dagen heb amper tijd voor mezelf. Per minuut word ik 1000x gebeld voor zaken en andere dingen. 

Ik heb 3 werken. op kantoor (in een bedrijf), het pand (drugs), en voetbal.
Ik heb het zo druk. Ik parkeer achter het moskee en loop naar binnen. Ik doe de wassing en loop de zaal binnen. Meteen begin ik met het gebed...

Na het gebed pak ik mijn schoenen en trek die aan. Snel loop ik naar de auto  en rij naar zakaria toe. Geloof het of niet maar ik voel me zo rustig en gekalmeerd.

Ik stap mijn auto uit en klop aan. Zakaria doet open en kijkt me grijnzend aan. 'Wat?' 'Niets kom binnen zegt hij lachend. Ik loop naar binnen en plof op de bank. 'Waarvoor kwam je?' Vraagt hij achter me. Ik haal mijn schouders op. 'Ik wilde je gewoon even zien en rusten' fluister ik zuchtend hij knikt en komt tegen over mij zitten. 'Luister ik moet met je praten'

Ik knik en kijk hem afwachtend aan. 'Je moet stoppen! Je kan niet overal zijn ilyas dat moet je begrijpen. Je hebt altijd wel wat werk te doen heb je überhaupt wel eens een uurtje rust genomen zonder dat je 24000x gebeld te worden?? Nee! Je bent continu bezig met werk of voetbal. Je kan zo echt niet verder hoevaak moet ik het nog uit je hoofd praten is er iets wat ik kan doen om je weer normaal te krijgen? Zelfs een volwassene kan dit niet aan laat staan iemand van 19'

Met een mond vol tanden kijk ik hem aan. 'Ik moet wel ik moet amir vinden en dat kan niet in men eentje ik heb mensen nodig die me mee helpen met zoeken. Maar niemand gaat gratis mee zoeken zakaria begrijp dat. Iedereen kan wel praten maar ik moet mijn broertje vinden!! Hij is de enige die ik lief heb'

Zakaria kijkt me aan en zegt niets. 'Isgoed ilyas maar kom niet zeuren als het niet lukt want je gaat amir niet vinden! De wereld is groot niemand kan weten waar hij is! Al haal je een heel leger bij elkaar je gaat hem niet vinden ilyas!!!' Schreeuwt hij boos.

Ik sta op en kijk hem pijnlijk aan. 'Degene waarvan ik dus hoop en vertrouwen verwachte heeft me nu gewoon laten stikken' en met deze woorden loop ik weg. Niemand begrijpt mij niemand! Stel je broertje of zusje zou weg zijn hoe zouden jullie je dan voelen??

*Nu komt er een nieuw personage erbij*

Perspectief asya
Met tranen in mijn ogen kijk ik naar de 2 kisten die de moskee in worden vervoerd. de tranen stromen als regen naar beneden. ik ben gewoon mijn ouders kwijtgeraakt...

karim (mijn broer) loopt naar me toe en veegt mijn tranen weg. 'blijf sterk, doe het voor papa en mama ze willen je niet in deze situatie zien zitten' fluistert hij en veegt ook zijn tranen weg. ik knik en loop de moskee binnen. de moskee is zo leeg alleen wij zijn er met de imam. 'komt er nog familie?' vraagt de imam geschrokken en kijkt naar de lege ruimte. ik schud van nee. 'niemand komt alleen wij' antwoord ik. hij knikt en brengt me naar een andere kamer. ik doe de wassing en begin met het gebed...

Zakaria & IlyasWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu