#35

1.3K 161 40
                                    

Wat er vooraf ging:
De tranen rollen gewoon over mijn wangen. Nooit verwacht dat zo'n mooie meid zo'n slechte verleden heeft gehad.

'Kan je me het vergeven ilyas?' Fluistert ze en kijkt me aan. 'Asya........
~~~~

'Asya natuurlijk vergeef ik het je' fluister ik en plant een kus op haar wang. Ze kijkt me dankbaar aan.

'Dankje wel wollah'
'Geen dank lieverd je bent en blijft mijn alles ondanks alles wat er is gebeurd in het verleden'

Zo blijven we nog even kletsen.

Next morning:

Perspectief asya.
Ik word wakker met de foto's van soufian in bed met een meid. Ik glimlach en sla ze op.
Meteen word ik gebeld door soufian.

Ik: SOUFIAN HOE KUN JE ME DIT AAN DOEN IK DACHT DAT JE VAN ME HIELD FLIKKER!!

soufian: NEE NEE ASYA ALSJEBLIEFT HET IS ILYAS ZE HEBBEN ME IN DE VAL GELOKT WOLLAH ASYA IK ZOU DAT NOOIT DOEN JE KENT ME TOCH!!

ik: Nee soufian het is klaar tussen ons ik zal de scheidingspapieren regelen het is klaar tussen ons!

Soufian: nee....

Ik hang op en was mijn gezicht. Ilyas is gister laat vertrokken. Ik voel me zo opgelucht om hem dit te hebben verteld. Ik vond wel dat hij dit moest weten voor we zouden gaan trouwen insa Allah. Hij heeft me ook verteld over het plan van de huwelijksaanzoek.

Ik loop naar de keuken en bereid alvast mijn ontbijt voor. Meteen daarna hoor ik de bel. Dat zal vast soufian zijn. Ik droog mijn handen af en open de deur. Daar zie ik een huilende soufian staan.

Meteen draai ik me om en loop naar de keuken. 'Asya wollah ik kan dit uitleggen ik ging gister zbel (vuilnis) weggooien en toen viel ilyas me aan dit is allemaal zijn plan geloof me alsjeblieft!!' Smeekt hij.

Ik antwoord niet en ga verder met mijn ei bakken. 'Asya luister nou' zegt hij en kijkt me aan.
'Soufian er valt niets te praten is het niet een beetje toevallig dat je s'nachts in eens weg bent. Je hebt mijn gevoelens gekwetst soufian ik wil je niet meer zien!' Roep ik.

'Nee nee nee asya wollah geef me een kans om dit te bewijzen!' Zegt hij
'Bewijzen? Pardon bij mij krijg je geen 2e kans dus haal die gedachte maar uit je hoofd!' Roep ik en loop naar boven. Ik pak een koffer en gooi daar mijn spullen in.

Meteen houd soufian me tegen. 'ASYA WOLLAH IK ZWEER OP ALLES IK HEB NIETS GEDAAN!!' schreeuwt hij huilend.
'SOUFIAN LAAT ME MET RUST IK GELOOF JE NIET MEER! MIJN GEVOELENS VOOR JOUW ZIJN NU GEWOON WEG IK BEN NIET ZOALS DE ANDERE MEIDEN JE KRIJGT BIJ MIJ GEEN 2E KANS!!' schreeuw ik

Hij pakt me hand en drukt me tegen zich aan. 'Je bent beter dan alle andere meiden asya wollah ik zou dit nooit doen en dat weet je zelf ook' fluistert hij. 'Ja dat dacht ik ook!'

Ik ruk me los en ga verder met inpakken. 'Asya waaron begrijp je het niet dit heb ik niet gedaan alles ging zo goed tussen ons waarom wil je dit weg gooien?' Zegt hij. Ik lach. 'Waarom? Jij gaat fucking vreemd en vraagt me dan vervolgens waarom? Je weet zelf best soufian!!' Schreeuw ik en pak mijn koffer.

Perspectief souhaila
marokkaanse_prinses welkom in the story)

'Vinden jullie het goed?' Vraag ik nogmaals aan mijn ouders. Ze knikken en lopen met me mee naar het raam waar we dat arme jongentje meskien geslagen zien worden

'Wie doet zijn kind nou zo veel pijn?' Snikt mijn moeder en begint te huilen. Ik heb gevraagd of we dat jongentje bij ons mochten houden tot we weten waar zijn familie is die hem niet mishandelt.

Vandaag gaan we trouwens het plan uitvoeren. Ik moet me voordoen als een werkster die verwarming leidingen controleerd. Aangezien dat jongetje altijd op een verwarming buis hangt gaat ie bijna kapot. Dus ik ga dat zehma maken en maak gelijkertijd ook het raam open.

Het is groot genoeg om het jongetje er s' nachts uit te krijgen.

'Doe wel voorzichtig' zegt mijn vader snel en geeft zijn werk kleding. Mijn vader kon zelf niet gaan omdat hij erg last heeft van zijn rug. 'Eey wacht eens even laat mij gaan dan jij past het niet' zegt farid en trekt het pak uit mijn handen.

'oke maar wees snel' zei ik en gaf hem de rest van de spullen. hij knikt en loopt naar de badkamer en kleed zich daar om.

Als hij omgekleed is loopt hij naar buiten en loopt naar het huis tegen over ons. Via het raam bekijken we hoe farid naar binnen word gelaten.

hij loopt naar het raam toe en opent die op een kier. dat arme jongetje is er niet meer. hij is waarschijnlijk meegenomen voordat ze farid naar binnen lieten. nadat hij wat dingetjes heeft gedaan aan de verwarming buis vertrekt hij uit huis en klopt aan. snel doen we open en kijken hem aan. 'ging alles goed?' vraag ik meteen. hij knikt en loopt naar de badkamer.

nu moeten we alleen nog wachten tot het avond is en we het plan kunnen gaan uitvoeren.

midden in de nacht:

met vermoeide ogen blijf ik uit het raam kijken. als ik zie dat alle slaapkamer lichten uit zijn sta ik op en maak farid wakker. 'wats er?' schreeuwt hij woest en duwt me aan de kant. 'Doe normaal iedereen slaapt dus we kunnen het jongetje halen' zei ik en trok hem uit bed.

Hij knikt en gooit wat water in zijn gezicht om wakker te blijven. 'Lets go'

We lopen naar beneden en informeren onze ouders dat we nu gaan. Ik trek mijn jas en schoenen aan en loop achter farid naar het raam. Daar aangekomen zien we het jongetje weer tegen de verwarming aan.

Meskien hoe beter ik hem bekijk hoe meer ik hem begin te herkennen. Hij kwam ik tegen in de supermarkt. Met een brok in mijn keel open ik het raam en wit rustig op zijn koude arm. 'Mama' fluistert hij bang en kijkt om zich heen. 'Sssst nee ik ben het rustig' zei ik en keek hem aan.

Meteen voel ik farid zijn hand op mijn schouder. 'Ik doe het wel' zei hij en opent de knoop rond zijn middel. Ik zet een stap achteruit en bekijk mijn ouders via het raam.

Als we dat jongetje eruit hebben gehaald sluiten we het raam en rennen naar huis. Net waneer we thuis zijn aangekomen leggen we het jongetje op de bank neer.

Hij begint bang te huilen. 'Doe me geen pijn alsjeblieft' stottert hij en kijkt ons bang aan. 'Rustig maar we komen je helpen we gaan je geen pijn doen beloofd' zeg ik en ga met mijn handen langs zijn vieze haren.

Je kunt wel duidelijk aan hem zien dat hij lang geen douche heeft genomen. Ookal is het laat geef ik amir een douche. Ik weet eindelijk zijn naam.
Met een goed gevoel bekijk ik hoe hij lief in bad begint te spelen.
~~~~~~~

Hey even snel een deeltje gefixt
Ik heb echt gemerkt dat ik steeds meer stemmen begint te krijgen op mijn delen. Normaal is het rond de 40 en nu gewoon rond de 50 super bedankt wollah dat maakt me echt super blij💕

Stem en reageer

Zakaria & IlyasWhere stories live. Discover now