Zakaria & Ilyas

#76

karim rent me achterna en houdt me tegen. 'wees kalm ze gaan alleen naar Scheveningen meer niet' zegt hij boos. 'je weet niets karim je weet helemaal niets! hij gaat weg met asya VOOR GOED!!!' de laatste 2 woorden schreeuwde ik uit.

hoe moet ik nu nou weten waar ze naar toe zijn gegaan?!

-

hopeloos blijf ik op de stoep zitten. het is officieel klaar nu. ik zal asya en mijn kind nooit meer zien. alleen al bij die gedachtes breekt mijn hart en barst ik in tranen uit. 

ik staar naar mijn auto en daar naar het huis achter me. karim kijkt me via het raam raar aan en loopt dan mijn kant op. 'waneer ga je weg je zit hier als een maloot' grapt hij. ik kijk hem gebroken aan. 'karim alsjeblieft dood me. ik wil niet leven zonder asya en ik laat me al helemaal niet dood maken door soufian' zeg ik en geef hem mijn gun. 

verbijsterd kijkt hij me aan. 'hoezo moet ik je dood maken' 'doe het nou maar' zeg ik en veeg mijn laatste traan weg. hij knikt en staat op. hij houdt de gun naar me gericht. ik sluit mijn ogen en hoor een knal. meteen open ik mijn ogen en kijk ik naar karim die een man heeft dood geschoten in zijn bosje. 'wat doe je!' roep ik boos. 'die man daar wilde je neerschieten, graage daan hoor' zegt hij en gooit de gun naar me toe waarna hij weer naar binnen loopt.

ik neem diep adem en loop hem achterna. 'is het goed als ik even in de kamer van soufian mag kijken' vraag ik. karim reageert niet en is druk bezig met zijn telefoon. zonder op ook maar een antwoord te wachten loop ik naar zijn kamer.

Ik open alle kastjes en lades die er maar zijn in de hoop ik maar iets tegen kan komen waar ik aan heb.

Ik vindt uiteindelijk een brief met alle locaties van soufian. Een grijns vormt zich om mijn gezicht. Ik pak mijn gun en een kogelvrije vest uit soufian zijn kast.

Die mongool heeft alle belangrijke informaties hier gelaten. Hoe dom kan je zijn!!

Ik loop asya der kamer in en bekijk het wiegje naast haar bed. Ze heeft alles klaar staan. Ik loop naar het wiegje toe en pak daar een knuffel op.

'Papa zal je veilig thuis brengen samen met mama' fluister ik. Ik loop naar beneden en tref karim aan met geweren en pistolen. 'Hoe veel pistolen heb je wel niet?' Vraag ik.

Hij lacht. 'Je wilt niet weten'
'Maar wat ga je doen?' Vraagt hij. 'Ik ga asya halen' zeg ik en gris al mijn magazijnen uit mijn zak.

'Wow je bent gek ze zijn in Scheveningen je gunt asya echt geen geluk hea?!' Roept hij boos. 'Luister ik weet niet hoe je ouders je hebben opgevoed maar ik weet van asya dat ze nooit vrijwillig met soufian mee zou gaan!' Roep ik boos.

'HOMO HOU MIJN OUDERS ER BUITEN IK BESCHERM DER TOCH WAT IS HET PROBLEEM?!'
'HET PROBLEEM IS DAT JE GEEN FUCK GEEFT OM ASYA. JE LAAT DER GEWOON MET SOUFIAN GAAN JE KENT HEM NOG NIET KARIM!!'
Boos loop ik naar buiten. Ik stap mijn auto in en zet mijn navigatie aan.

Ik tik het adress op het scherm en start mijn auto.

Boos rij ik weg.

-

Ik parkeer voor een groot gebouw. Hier zou het dus moeten zijn.

Ik stap mijn auto uit en bekijk de omgeving. Een vieze welbekende vis geur dringt mijn neus binnen.

Ik krijg haast kotsneigingen. Snel stap ik mijn auto in en haal diep adem. Hier kan asya niet zijn. Als ik hier al niet tegen kan, kan zij er al helemaal niet tegen. En vooral met haar zwangerschaps hormonen.

Perspectief asya.
Huilend druk ik een doekje tegen mijn neus aan om niet over te geven. Ik zit opgesloten in een raar gebouw waar het enorm erg stinkt.

De stank is niet te dragen gewoon. Ik hoop dat ilyas me komt halem want zonder zijn hulp kom ik hier niet weg.

Net waneer ik wil gaan schreeuwen  hoor ik een auto voorbij rijden. Ik sta gelijk op en stap op een houten krukje om uit het raam te kunnen kijken.

Ik kan het haast gewoon niet geloven wat ik zie. Het is ilyas zijm auto!
Ik begin te kloppen op het raam terwijl hij richting de deur toe loopt.

Zo te zien wilt hij vertrekken. Ik begin harder op het raam te kloppen en geef het dan op waneer hij in de auto stapt.

Ik kijk om me heen om te zien of ik iets kan vinden waarmee ik zijn aandacht kan trekken. Ik loop naar 2 grote dozen toe en open ze. Ze zitten beide bol met zaklampen.

Ik pak er een en merk al gauw dat hij niet werkt. Zo ga ik de hele doos door tot ik 1 zaklamp vindt die het wel doet. Ik ren naar het raam toe en zie ilyas zijn auto nergens staan.

Hij is weg gaan rijden. In de verte zie ik zijn auto rijden. Ik maak een spiegel kapot en schijn daarom het licht van de zaklamp. Hopelijk kan hij de reflectie zien, en ja hoor hij keert om en rijdt harder mijn kant op

Tranen van geluk stromen over mijn wangen heen naar beneden.

De deur wordt in eens ruw open gedaan waar soufian bij de deuropening verschijnt.

Bang loop ik naar een hoekje als hij mijn kant op komt stormen. Hij pakt me vast bij mijn haren en trekt me achter zich aan naar buiten.

'LAAT ME GAAN!' schreeuw ik bang als hij stopt voor een grote bus...

-

Stem en reageer ;)

《Promotie: lees het boek van schrijfstertje-N genaamd: she was ugly》