Zakaria & Ilyas

#63

'Is goed zakaria. Bedankt voor je steun' zouhaid omhelst me. We wisselen nog elkaars nummers en dan is het tijd om te vertrekken. Ik neem afscheid van iedereen en zwaai ze uit.

Opweg naar nederland....

Paar maanden later.

Trots kijk ik naar mijn prachtige dochtertje genaamd senna. Ze is al een paar weekjes oud en is werkelijkwaar prachtig.
Zaineb die de trap af komt lopen neemt senna van me over om haar te voeden. 'Schat, gaat het wel?' Vraag ik waneer ik een traan langs haar wang zie rollen.
Ik loop naar haar toe en buk naast der neer waarna ik haar kin omhoog duw zodat ze recht in mijn ogen kijkt.

'I..ik mis asya. Ze wilde ons dochtertje zo graag zien.' Snikt ze. Ik voel een brok in mijn keel. 'We hadden nooit weg moeten gaan zakaria. We hadden ilyas moeten overtuigen om terug te gaan naar asya.'
Ze kijkt me lang aan hopend op een goed excuus. 'Schat, dingen gaan eenmaal anders.' Zeg ik dan als ik op geen goed excuus kom.

Ze is lamg stil en geeft senna aan mij. 'Hou haar omhoog zoday ze gaat boeren. Ik ga snel boodschappen halen' zegt ze en staat op. 'Moet ik anders boodschappen halen? Je bent nog moe lieverd' zeg ik en hou haar hand vast. 'Nee ik doe het wel. Een beetje buitenlucht zal me vast goed doen.' Ik knik en hou senna dicht tegen me aan.

Blij kijkt ze naar mijn trouwring. 'Vind je die mooi?' Vraag ik haar waardoor ze breder begint te glimlachen. Waneer de deur word dicht gedaan leg ik senna weer in haar bedje. Niet veel later valt ze in slaap. Zachtjes loop ik naar beneden en pak daar mijn telefoon.
Ik ga naar watsapp en kijk naar ilyas en mij onze laatste gesprekken. Hoe goed we ook waren. Ik kan me nog steeds niet beseffen wat ilyas wel niet doet. Hij kan asya niet zo bespelen. Ik zie haar als mijn zusje. 

perspectief zaineb.

ik loop naar de winkel en kijk om me heen. deze buurt is enorm saai. niemand die ik hier ken. waneer ik lang asya der oude huis loop voel ik allemaal herinneringen opkomen. zo wel leuke als slechte herinneringen. ik blijf even voor het huis staan en frons als ik een gedaante zie langs lopen. is er iemand thuis? 

ik loop er naar toe en bel aan, het duurt niet lang voordat de voordeur word open gedaan door asya. als we elkaar zien blijven we zwijgend staan. 'asya' 'zaineb wat doe je hier?' vraagt ze geschrokken. 'i..ik ben hier al een week, we zijn weg gegaan. zakaria was er helemaal klaar mee' zeg ik. haar mond valt open van verbazing. ze gooit kort haar blik op mijn buik. 'b..ben je bevallen?' vraagt ze dan. ik knik. 'ja ze heet senna' zeg ik. 

ze kijkt me met glazige ogen aan. 'het spijt me dat ik er niet bij kon zijn, dingen verliepen anders dan gedacht' zegt ze en slaat haar blik beschaamd naar beneden. 'asya kom je nog' ik krijg rillingen als ik die stem hoor.

karim...

'wat doe je bij karim? en wat doe je bij souf'vraag ik boos als ik die twee achter der zie staan. 'nogmaals dingen verliepen anders dan gedacht' zegt ze lachend. 'kan ik met je praten?' vraag ik meteen. ze knikt en laat me dan binnen. 'ik ga me even omkleden' zegt ze als ze nog rond loopt in haar roze pyjama. geduldig wacht ik op de bank en kijk karim en soufian strak aan. 'hoelang zijn jullie hier?' vraag ik. 'lang' 

wauw daar heb ik wat aan. karim en soufian staan op en lopen naar de keuken toe. Ik kan het niet laten om ze afteluisteren.
'Waneer ze over ilyas heen is zal ik der in mijn macht nemen. Ilyas doet precies wat ik zegt, dat moet wel als hij van zijn ouders houd' fluistert soufian. Ik pak mijn telefoon en neem het hele gesprek op. Helaas hoor je dat ding afgaan em springt karim op me af. 'VERWIJDER!!' roept hij. Bang verstop ik mijn telefoon achter mijn rug.

'VERWIJDER GODVERDOMME!!' roept soufian en haalt de telefoon uit mijn zak. Hij verwijderd het filmpje en gooit mijn telefoon tegen de muur aan. Bang kijk ik ze aan, waarna ik snel kijk naar asya die de trap af komt lopen. 'Wat is er gebeurd?' Vraagt ze en trekr haar schoenen aan. 'Niets' karim kijkt me nog streng aan en loopt dan weg samen met soufian.

'Wat is er gebeurd?' Vraagt ze weer en kijkt me vragend aan. Ik ga naast haar op de bank zitten en kijk der treurig aan. Ilyas deed dit dus blijkbaar niet uit eigen wil. 'Asya ik heb een vraag en die moet je eerlijk antwoorden.' Zeg ik zacht. 'Oke wat is je vraag?'
'Hou je nog van ilyas, wees eerlijk!' Zeg ik snel. Tweestrijdig kijkt ze weg. 'Ja, natuurlijk hou ik van hem alleen hij blijkbaar niet' zegt ze met moeite. Haar trillende stem verklapt dat ze verdrietig is en er nog niet over heen is.

'Doet soufian een beetje raar bij je, doet hij klef' ze kijkt me niet begrijpend aan. 'Ja maar ik trek me er niets van aan ik heb hem duidelijk gezegd dat ik nu niet bereid ben voor wen nieuwe relatie. Aan jongens heb ik nu geen behoeftes' verteld ze zacht. 'Gaat het?' Vraag ik als ik zie dat ze hard begint te huilen. 'Zaineb....het gaat gewoon niet meer' snikt ze.

Ik troost der en voel een steek door mijn hard heen gaan. Ik kan er niet tegen als asya huilt of pijn heeft. Ze is een lief persoon en verdiend deze pijn gewoon niet. 'Vertel me wat er is oke' ze knikt en veegt haar tranen weg. 'Ik ben zwanger'
Stilletjes kijk ik der aan. 'Zwanger??' Ze knikt. 'Van ilyas of heb je het gedaan met soufian?' Vraag ik en kijk der bang aan.

Ze is stil en kijkt naar beneden wat voor mij genoeg zegt.  'Asya hoe kun je dat goed met hem?!' Roep ik boos. Ik kan gewoon niet geloven dat ze het heeft gedaan met soufian.
'Het ging perongeluk ik wist niet wat er in me om ging. Ik heb enorm veel spijt van' huilt ze.
Ik blijf een tijdje stil. 'Ben je zwanger van soufian?' Vraag ik uiteindelijk. Ze haalt haar schouders op. 'Pak je spullen dan gaan we dat uitzoeken' zeg ik. Asya knikt en pakt haar tas. Ik app zakaria snel dat ik wat ga doen met asya en gelukkig vind hij dat niet erg.

Samen lopen we naar haar auto en rijden richting het ziekenhuis. Ik kan aan asya zien dat ze erg nerveus is geworden. 'Het komt goed' zeg ik. 'Goed? Als ik zwanger ben van soufian pleeg ik zelfmoord hoor' roept ze nerveus. We stappen uit en lopen naar binnen. Gelukkig was we genoeg tijd en was het niet druk in de wachtkamer. Asya blijft de hele tijd nerveus naar een krantje staren. Ik ben zelfs nerveus. Wat nou als ilyas weet dat asya het gedaan heeft met soufian. Ze is tenslotte niet gescheiden en is gewoon vreemd gegaan.

Ik had dit zelf niet verwacht van asya. Ik dacht dat ze wel wist wat ze deed maar dat heb ik blijkbaar onderschat.

Liefde maakt blind..

Na lang gewacht te hebben is asya eindelijk aan de beurt. 'Ik moet alleen naar binnen' zegt asya bij de deur. Ik knik en neem haar jas en tas over. 'Niet nerveus wezen' zeg ik en loop terug. Ze kijkt me nog begripvol aan en sluit dan de deur.

Na 20 volle minuten gewacht te hebben loopt asya naar buiten met een brief. 'Hier staat de resultaat in' zegt ze en geeft me de brief. 'Heb je er al in gekeken?' 'Nee ik wilde het samen openen' zegt ze. Ik knik. 'Zullen we hem dan maar openen?' Vraag ik. Ze knikt en neemt nog diep adem.

Snel open ik de brief. Mijn ogen glijden over alle regels en letters.

'Asya de vader van het kindje is......

..
Wie zal het zijn? Ilyas of soufian?
Wees zo lief en druk op het sterretje🌟