Zakaria & Ilyas

#65

Wat vooraf ging:
ik kruip weer in bed en denk nog eens goed terug naar die droom. het probleem licht dus bij soufian....

Paar maanden later:

Perspectief ilyas
Ik neem een diepe hijs aan mij sigaret en doof hem dan uit op de grond. Verdwaald kijk ik naar de omgeving voor me. Ik ben weer terug in nederland. Soufian heeft overal mannen die me achterna lopen. Ik heb gehoord dat asya wilt scheiden. Waarschijnlijk wilt ze dat om een nieuwe start te maken met soufian.

Ik stap mijn auto in en rij naar haar oude huis. Ik klop aan en wacht tot iemand open doet. Zaineb met senna in haar armen doet open. Ze groet me en laat me naar binnen. Als ik binnen ben zie ik asya staan. Ze draagt een mooi tuniekje met mooie sandalen.

Ze loopt naar me toe en kijkt me gebroken aan. In plaats van naar haar te kijken kijk ik naar haar buik dat best dik is. Ik kan niet zeggen of ze zwanger is of dat ze gewoon dik is geworden want je kan het moeilijk zien.

'Kan ik met je praten?' Vraagt ze. Soufian komt tussen ons in staan. Hij kijkt ons aan en voornamelijk naar mij. 'Asya waarom zeg wat je wilt zeggen dan zijn we klaar en kan hij gaan.' Zegt soufian. 'Heb je haast?' Vraag ik en kijk hem sluw aan. Hij gunt me een dodelijke blik. 'Ja best wel ja'
Ik draai me om en laat me zakken op de stoel. Asya komt naast me staan. 'Kunnen we praten?' Vraagt ze weer.

Ik knik en loop net der naar een kamer. Ze doet de deur opslot en kijkt me aan waarna ze haar armen over elkaar heen slaat. 'Asya mag ik je wat vragen?' Ze knikt. 'Ben je zwanger' zeg ik. Ze is stil. 'Ja' fluistert ze. Ik spring omhoog en kijk der vol ongeloof aan. 'Dus je bent zwanger!' Roep ik blij. Ze knikt. Net waneer ik aanstalten maak om der te knuffelen hou ik mezelf tegen.

'Asya alsjeblieft niet scheiden ons kindje kan niet zonder vader of moeder leven. Hij of zij heeft ons beide nodig.' Roep ik. Ik sta echt op het punt te huilen. 'Ik heb soufian..' zegt ze. Mijn gezicht trekt wit. Ze wilt me vervangen!

'Wat?...asya doe normaal ik ben de vader' zeg ik boos. Ze negeert me en draait zich om. 'Alsjeblieft asya ik weet hoe het is om zonder moeder of vader te leven. En dat gun ik mijn kindje niet. Denk toch eens aan de baby. Doe het dan voor hem of haar' de tranen rollen als regen over mijn wangen. 'Ilyas weet je hoeveel pijn ik wel niet heb gekregen door jou' fluistert ze 'je hield niet eens van me waarom ziu je nu wel van de baby houden?'

'Is dit een serieuze vraag asya. Het is mijn vlees en bloed. Ik ben de vader en ik mag hem net zo vaak zien als jij punt!'  Zeg ik boos.

Ze is stil en draait zich om. Haar hele tuniekje is nat door de tranen. Haar ogen zijn rood en ze kijkt me verdrietig aan. 'Asya ik deed dit niet uit eigen wil. Meer kan ik je niet vertellen.' Zeg ik. Ik hou haar hand vast. Ik zie dat ze hem wilt weg trekken dus hou ik hem steviger vast. 'Asya dacht je nou echt dat al die woorden dat ik zei, al die tranen die ik heb laten vallen, al die moeite dat ik voor je heb gedaan nep was?' Vroeg ik.

Ze twijfelde. 'Asya ik zou echt gek zijn als ik al die tijd niet van je heb gehouden. Je bent mijn leven. Zonder jouw steun en hulp zou ik dit nooit hebben bereikt. Je bent mijn leven, en ik zeg dit niet omdat ik medelijden wilt hebben. Ik zeg dit voor ik sterf.' Fluister  ik. Asya begint te huilen en zakt neer. 'Gaat het?' Vraag ik.

'Nee de baby!' Gilt ze kreunend van de pijn. Ik til der in een beweging op en ren met der naar beneden. 'WAT HEB JE GEDAAN HOMO!!' schreeuwt karim. 'Ze kreeg  pijn we moeten naar het ziekenhuis!' Roep ik en hou asya stevig vast. Ze begint harder te huilen. 'We? Jij gaat nergens heen!' Roept soufian en pakt asya uit mijn armen. Hij en karim rennen weg en laten mij achter.

Boos schop ik tegen de bank en ren naar mijn auto ik stap in en rij achter soufian aan die door de straten scheurt.
Wanewr ik ben aangekomen stop ik voor de deur en ren naar binnen. In de verte zie ik soufian en karim rennen. Ik ren ze achterna tot ik word tegen gehouden.

Hey dames sorry voor dit korte deeltje. Ik wilde jullie eigenlijk enorm bedanken. Ik heb nu al de 925 volgers gehaald. Ik kan jullie wel dood knuffelen. Ik heb gewoon de liefste lezers in deze hele wereld.

Super bedankt. Ik zal wat meer proberen te uploaden.

Vergeet niet tr stemmen. (Zouden we dit keer wat meer stemmen kunnen behalen. Zo weet ik of jullie het verhaal nog leuk vinden)

Dikke kus Schrijfster_DZ

(Follow me-----> ik volg terug)