Zakaria & Ilyas

#14

wat er vooraf ging:

Ze glimlacht en knikt. Ik zwaai der uit en sluit de deur. Met een goed gevoel stap ik mijn auto in en rij naar huis. Wat is asya toch een spontane meid masallah❤
~~~

perspectief ilyas.

blij loop ik naar het huis van asya. we zijn trouwens een aantal weken verder en asya is uit het ziekenhuis waar ik enorm blij mee ben. ik en asya zijn goed bevriend we hebben geen realtie ofzo alleen zien we elkaar als goede vrienden. met karim gaat het alleen niet zo goed. altans dat denk ik. hij doet al weken raar tegen me alsof ik iets raars doe. ik mag asya nauwelijks aanraken en we mogen niet te dicht bij elkaar zitten. hij heeft letterlijk een hele boek gemaakt met regels wat we wel en niet mogen doen. ik schiet direct in de lach wie maakt er ooit een boek met regels?

lachend loop ik naar de deur en bel aan. asya doet open en kijkt me blij aan. telkens als ik kom word ze super blij. asya is echt en mooie meid masallah. ik zal een foto van der laten zien:

ze heeft zelf echt hele mooie blonde krullen alleen stijlt ze het. blond is trouwens niet haar natuurlijke haarkleur. haar echte haar kleur is lichtbruin. maar eerlijk is ze niet mooi?
'Ilyas?'
'Jaa'
'Ga je met ons mee naar de stad?' Vraagt ze. 'Wie is ons?' Vraag ik snel. 'Zaineb en ik' zegt ze. Meteen schud ik van nee. 'Ben je gek jullie 2 zijn net suikerballen als ik met jullie mee ga word ik zo druk als jullie twee' ze schiet in de lach en gooit en slipper naar me toe. 'Nee grapje ik ga al wat doen met zakaria' zeg ik snel. ze knikt en pakt haar tasje waar ze allemaal spulltjes in gooit. 'Ow ja zou je ons alsjeblieft willen brengen karim is daar te lui voor' vraagt ze. ik knik en sta op. 'isgoed stap maar in' zeg ik en werp haar de sleutels toe. ze glimlacht en huppelt naar de auto toe. net waneer ik wil vertrekken word ik tegen gehouden door karim. 'ow hey ik wist niet dat je hier was' zeg ik geschrokken. hij staart me boos aan. 'luister ilyas als je iets verkeerds doet bij asya dan breek ik je begrepen!' lachend kijk ik hem aan. 'karim waar maak je je druk om ik doe toch niets verkeerd. je zusje vroeg alleen om een lift of mag dat ook niet meer!' schreeuw ik boos. wollah deze gast werkt me op mijn zenuwen. 'ROT OP ZEG TEGEN ASYA DAT IK DER BRENG!' schreeuwt hij en duwt me het huis uit. geschrokken kijk ik hem aan. wollah hij is zwaar de weg kwijt. ik loop naar de auto toe en open de deur. 'wat is er?' vraagt asya meteen als ze mijn geschrokken blik ziet. 'niets je broer brengt je' antwoord ik en stap in. ze knikt en loopt dan weer terug naar huis. ze zwaait nog kort en verdwijnt dan achter de deur.

ik snap karim echt niet. al weken doet hij dus zo tegen me voor je het weet mag ik der niet aankijken. het enige wat ik wil weten is waarom hij zo doet? ik help asya toen zij hem nodig had. als je asya bekijkt voordat ze in het ziekenhuis lag en nu dan zie je een groot verschil. wollah asya zag er echt mager en dood uit. ze droeg gescheurde kleding en had overal schrammen en opgedroogde tranen. maar nu. nu hamdullah ziet ze er prachtig uit. ze is zoo mooi met en zonder make up. asya draagt alleen make up puur om haar schrammen te verbergen ze wil alles opnieuw oppakken waar ik trots op ben. ik heb der de hele tijd geholpen. met werk zoeken en de begravenis regelen. karim was telkens weer bij zijn vriendin. ik heb de koste betaald van de begravenis en het huis. asya was me zo dankbaar ik voelde me echt goed om zulke dingen te doen. gewoon mensen blij maken. gelukkig gaat alles goed met asya nu. ze werkt trouwens in een restaurant ze kan echt heel lekker koken. ze verdiend er goed mee. karim werk bij een autobedrijf en ik heb werk gewoon in de zaak, voetbal en het bedrijf.

perspectief asya.

snel zwaai ik ilyas uit en sluit de deur. mijn broer staat kwaad voor me. 'wat is er?' vraag ik snel. hij loopt boos naar me toe en trekt mijn tas uit mijn handen. 'trek je jas uit en ga je werk afmaken!' schreeuwt hij boos. met open mond staar ik hem aan. 'wat? hoe bedoel je ik ga naar de stad met zaineb' zeg ik. hij schud zijn hoofd. ''je blijft thuis' schreeuwt hij boos. 'nee karim je had me al vanaf gister beloofd dat ik met zaineb weg mocht gaan hoezo nu deze beslissing? je zou me toch gaan brengen?' vraag ik zacht. hij antwoord niet en loopt we. lekker dan nu moet ik het weer afzeggen. boos trek ik mijn sandalen uit en ren naar boven. ik sluit me op in mijn kamer en begin zacht te huilen. telkens als ik weg wil gaan met zaineb mag dat niet. en elke keer om een nutteloze reden. ik pak mijn telefoon en bel zaineb op.

ik: hey schat

zaineb: hey lieverd wat is er aan de hand?

ik: ik mag niet meer gaan van mijn broer

zaineb: tfoeee meen je dit het is net zo'n lekker weer waarom mag je nu ineens niet meer?

ik: ik weet het niet telkens als ik vraag waarom antwoord hij niet en loopt gewoon weg.

zaineb: ow isgoed kan je morgen anders?

ik: ik weet het niet waarschijnlijk mag ik nu helemaal niets!

zaineb: ow nou dan kijk ik wel of ik wat kan doen met zakaria, bel me als je kan lieverd

ik: isgoed veel plezier

zaineb: dankje wel

ik hang op en leg mijn telefoon onder mijn kussen. mijn hart is gewoon gebroken. ik wilde zo graag naar zo'n chocolade winkeltje gaan. je kan daar je eigen chocolade reep maken. zo'n reep is best wel duur maar vandaag en alleen vandaag hebben ze korting. net waneer ik dacht dat ik eindelijk zo'n chocolade reep zou gaan kopen mag het niet! zuchtend sta ik op en kijk uit het raam. het is echt lekker zonning vandaag. weetje wat ik ga gewoon karim hoeft niet zo streng te doen tegen mij. ik loop mijn kamer uit en loop naar de kamer van karim en klop aan. 'wat is er' hoor ik achter de deur. 'karim laat me alsjeblieft gaan ik blijf niet lang desnoods ga ik wel lopend' smeek ik. meteen is het weer stil. 'asya nee is nee en het blijft ook nee waarom zeur je dan nog?' gromt hij. meteen laat ik een zucht horen. ik krijg ook echt nooit vrijheid van hem. 'karim alsjeblieft ik ben geen klein meisje ik weet heus wel wat ik doe hoezo mag ik niet met zaineb naar de stad?'' boos gooit hij de deur open. 'NEE IS NEE ASYA HOU JE BEK NU IK BARST VAN DE KOPPIJN LAAT ME MET RUST JE GAAT NERGENS HEEN JE BLIJFT THUIS BEGREPEN!!' bang kijk ik hem aan. de tranen vinden al hun weg naar beneden. zonder wat te zeggen loop ik terug naar mijn kamer. ik gooi de deur hard dicht en trek mijn pyjama aan.

ik plof op bed en begin te huilen. een dikke mascara vlek vormt zich in mijn pyjama. ik haat hem! sinds hij die kutwijf kent besteed hij amper aandacht aan mij! vroeger waren wij gewoon TweeMans en nu. nu komt die kutwijf erbij en steelt hem van mij. nog nooit ging hij zo tekeer tegen me nog nooit. De enige die nog wat om mij geeft is ilyas. hij heeft me al die tijd door rotte periodes geholpen en me gesteund. terwijl dat karim zijn taak was. van hem was dit het laatste wat ik verwacht had. ik veeg mijn tranen weg en loop naar beneden.

~~~

🌟stem en reageer, dikke kus♥
Sorry voor alle verwarring het lukte me niet een dit deeltje online te zetten. Ik hoop dat jullie het alsnog leuk vonden 🌟🌟