#သတ္ျဖတ္သူေသြးနတ္ဘုရား (ရွီယန္)
God of Slaughter (chapter – 223)
Author: Ni Cang Tian
Translate by: Soe Paing Hmue
အပိုင္း (၂၂၃) အသူရာ စစ္တလင္း
မီးခိုးေရာင္ ေကာင္းကင္ၾကီး၏ေအာက္တြင္ ေရွးေဟာင္း စြန္႔ပစ္နယ္ေျမၾကီးတစ္ခုရွိေနသည္။
ေနမရွိ။လမရွိ။ သဘာ၀ ေအာ္ရာမ်ားလဲမရွိ။
ေကာင္းကင္ဘံုတံခါး၀က မွန္တစ္ခ်ပ္လို ေတာင္ၾကီးတစ္ေတာင္၏ထိပ္တြင္ ေမ်ာလြင့္ေနသည္။
ရွီယန္က ေတာင္ထြတ္ဖ်ားတြင္ မတ္တပ္ရပ္လွ်က္ရွိသည္။
သူက ပတ္၀န္းက်င္ကို ၾကည့္လွ်င္ တစ္ေလာကလံုးသည္ မီးခိုးေရာင္ တိမ္လႊာမ်ားျဖင့္ ကာရံထားသည့္ႏွယ္ျဖစ္ေၾကာင္း ေတြ႕ရွိရသည္။
သဘာ၀စြမ္းအင္မ်ားက ထို မီးခိုးေရာင္ တိမ္တိုက္မ်ားေၾကာင့္ ပိတ္ဆို႔ေနသည့္အလား။
ကီလိုမီတာ အေတာ္မ်ားမ်ားက ဖံုးကြယ္ေနကာ အေ၀းကို လွမ္းျမင္နိုင္ရန္ ခက္ခဲလွသည္။
ေရွ႕တည့္တည့္ကို ေမွ်ာ္ၾကည့္လွ်င္ေတာ့ မ်ားျပားလွေသာ ေခ်ာက္နက္ၾကီးမ်ား…
အလြန္ၾကီးမားကာ မခန္႔မွန္းနိုင္ေလာက္ေအာင္ နက္ရွိဳင္းေသာ အသူရာေခ်ာက္နက္ၾကီးမ်ားျဖစ္သည္။
ျမစ္မ်ားကလဲ ခမ္းေျခာက္ေနျပီး ဒီေနရာတြင္ မည္သည့္ သက္ရွိအရိပ္အေယာင္မွ် မျမင္ေတြ႕နိုင္ပါ။
ျဖဴေဖ်ာ့ေနေသာ ေျမျပင္ေၾကာင့္လဲ ေသဆံုးေနေသာ ကုန္းေျမၾကီးႏွင့္တူလွသည္။
ျမင္ကြင္းတစ္ခုလံုးသည္ ေလးလံထိုင္းမႈိင္းေသာ ခံစားခ်က္ကို ျဖစ္ေပၚေစသည္။
“ကဲ…ဒါက အသူရာစစ္တလင္းပဲ…”
လီဖန္းအာက သက္ျပင္းတစ္ခ်က္ရွိဳက္လိုက္သည္။
“ဒီေနရာမွာ အရပ္မ်က္ႏွာကို ခန္႔မွန္းလို႔မရဘူး…ေနမရွိဘူး လေတြ ၾကယ္ေတြမရွိဘူး…သဘာ၀စြမ္းအင္ေတြလဲ မျဖစ္ထြန္းဘူး…ဒီေနရာဟာ သိုင္းသမာေတြ စြမ္းအင္က်င့္ၾကံဖို႔ အဆင္မေျပတဲ့ေနရာပဲ…ေရွးေရွးတုန္းက ဒီေနရာဟာ စစ္ေျမျပင္ျဖစ္ခဲ့တယ္…သိပ္အစြမ္းထက္တဲ့ ေရွးလူေတြ ဒီေနရာမွာ တိုက္ခိုက္ခဲ့ၾကတယ္…အဲ့ဒီ ေရွးလူေတြဟာ လွ်ိဳ႕၀ွက္ ေမွာ္ရတနာေတြ ဆန္းက်ယ္တဲ့ သိုင္းပာာေတြကို ဒီ အသူရာစစ္တလင္းမွာ ခ်န္ထားရစ္ခဲ့ၾကတယ္တဲ့…ဒါေပမဲ့ အဲ့ဒီရတနာေတြကို ရရွိဖို႔ဆိုတာ မျဖစ္နိုင္ေလာက္ေအာင္ခက္ခဲတယ္….”
