Chapter 382: ငါဦးေဆာင္မယ္ရွီယန္ တျဖည္းျဖည္း ျပန္လည္နိုးထလာသည္။နီဗားနား တတိယအဆင့္...လက္ရွိ သူ၏ အသိစိတ္ အေျခအေနကို ရွီယန္အျပည့္အ၀ နားလည္သေဘာေပါက္ခဲ့ျပီျဖစ္သည္။ ျပီးေတာ့ သူ၏ ကီစုစည္းမႈသည္လည္း ျပန္လည္ျပည့္ျဖိဳးသြားခဲ့ျပီးျဖစ္သည္။သူ၏ ခြန္အားသည္ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ေနာက္တစ္ဆင့္သို႔ တက္လွမ္းသြားခဲ့ေလျပီ။နီဗားနား တတိယအဆင့္သို႔ တက္လွမ္းနိုင္ခဲ့ေလျပီ။၀ိညာဥ္အသိ တစ္ခုခ်င္းစီသည္ ေနာက္တစ္ၾကိမ္ သန္႔စင္ခဲ့ျပီျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ထြင္းေဖာက္ျမင္ရေလာက္ေအာင္ ၾကည္လင္ေနၾကသည္။သူ၏ အသိစိ္တ္ပင္လယ္သည္ မွန္တစ္ခ်ပ္သဖြယ္ ေသးငယ္ေသာ သက္ရွိေလးမ်ားကိုပင္ ပံုရိပ္ေပၚေစနိုင္ခဲ့ေလျပီ။သံလိုက္ျမဴ အေမွာင္ထုသည္ အနည္းငယ္မက လွ်ိဳ႕၀ွက္ဆန္းၾကယ္သည္။ဒီေနရာတြင္ ၀ိညာဥ္အသိသည္ သက္ေရာက္မႈ အားနည္းေသာေၾကာင့္ ယခု အဆင့္တက္မႈတြင္ မည္မွ် ေျပာင္းလဲသြားေၾကာင္း စမ္းသပ္လို႔ မရနိုင္ပါ။သို႔ေသာ္လည္း ယခု နီဗားနား တတိယအဆင့္တြင္ သူက သူ႔ခႏၶာကုိယ္ထဲရွိ စြမ္းအင္အမ်ိဳးမ်ိဳးတို႔အေပၚ နားလည္နိုင္စြမ္းက ပိုမို နက္ရွိဳင္းက်ယ္ျပန္႔လာခဲ့ျပီျဖစ္သည္။ထို႔ေၾကာင့္ သူ႔ခႏၶာကိုယ္ထဲမွ စြမ္းအင္အမ်ိဳးမ်ိဳးတို႔အေပၚ ကြ်မ္းက်င္ပိုင္နိုင္စြာ အသံုးခ်နိုင္စြမ္း ရွိလာျပီဟု ယံုၾကည္ေနသည္။သူ႔ အသိစိတ္အေျခအေနက ရွင္းလင္းေနေသာေၾကာင့္ သူ၏ ခြန္အားကိုလည္း အျမင့္ဆံုး အဆင့္အထိ ထုတ္ေဖာ္နိုင္ေနျပီျဖစ္သည္။အသိစိတ္ပင္လယ္ ျပန္လည္ဖြဲ႔တည္မႈႏွင့္အတူ စြမ္းအင္အမ်ိဳးမ်ိဳးတို႔အေပၚ သင့္ေလ်ာ္ေသာ ထိန္းခ်ဳပ္နည္းမ်ားကိုလည္း နားလည္လာသည္။အရာအားလံုး အံ့မခန္း ျဖစ္လာခဲ့ျခင္းပင္။အဆင့္ တက္သြားျပီးေနာက္ အသိအျမင္မ်ားလည္း ေျပာင္းလည္းသြားသည္။ယခုအခ်ိန္တြင္ သူက အဆင့္အသစ္ တစ္ခုသို႔ တက္တိုင္း စြမ္းအင္သာ တိုးတက္လာသည္မဟုတ္ပဲ တစ္ခါတစ္ရံလည္း စိတ္အေျခအေနေျပာင္းလဲသြားျခင္းသည္ ခြန္အား တိုးတက္လာျခင္းထက္ ပိုမို အေရးၾကီးေၾကာင္း သေဘာေပါက္နားလည္လာသည္။ဆိုလိုတာကတိုက္ပြဲအတြင္းတြင္ သူသည္ ခြန္အား အနည္းငယ္ကိုသာ စိုက္ထုတ္ျပီး အျပင္းထန္ဆံုး တိုက္ခိုက္နိုင္စြမ္းရွိလာျပီျဖစ္သည္။သက္ေရာက္မႈအမ်ိဳးမ်ိဳးတို႔ကိုလည္း ကြဲျပားျခားနားစြာ ထိထိေရာက္ေရာက္ အသံုးခ်နိုင္ေတာ့မည္ျဖစ္သည္။သူက ေသြးႏြယ္ရွင္လက္စြပ္ထဲသို႔ စိတ္ကိုပို႔လႊတ္ကာ ေျမကမၻာမီးလွ်ံႏွင့္ ဆက္သြယ္လိုက္သည္။"အရင္တစ္ေခါက္က ဘာျဖစ္သြားတာလဲ...မင္းရယ္ ေအးစိမ့္ေရခဲမီးလွ်ံရယ္ သိဒၶိ၀ိညာဥ္နတ္ဘုရားရယ္ ဘယ္လိုလုပ္ျပီး ေပါင္းစည္းသြားတာလဲ...မင္းကေရာ ဘာျဖစ္လို႔ သူတို႔ထက္အရင္ သတိရလာတာလဲ""ငါလဲ ဘယ္လိုျဖစ္သြားမွန္းမသိဘူး..အဲ့ဒါ လက္စြပ္ေၾကာင့္ပဲ...သူက ငါတို႔အေပၚ လႊမ္းမိုးထိန္းခ်ဳပ္လိုက္တာ...မင္းအသံုးျပဳလို႔ရေအာင္လို႔ ငါတို႔စြမ္းအင္ေတြကို မရမက ေပါင္းစည္းေပးလိုက္တာပဲ...ေအးစိမ့္ေရခဲမီးလွ်ံနဲ႔ သိဒၶိ၀ိညာဥ္နတ္ဘုရားတို႔ကေတာ့ အဓိက စြမ္းအင္ ေထာက္ပံ့ခဲ့တာဆိုေတာ့ ငါ့ထက္ပိုျပီး အနားယူဖို႔ လိုမယ္ထင္တယ္...ငါေတာင္ ျပန္သတိရလာေပမဲ့ စြမ္းအင္အမ်ားၾကီး ေလ်ာ့နည္းေနတုန္းပဲ...အခု ငါေတာ္ေတာ္ေလး အားနည္းေနတယ္...""မင္းတို႔ အစြမ္းေတြ ျပန္ျဖည့္ေပးဖို႔ ဘယ္လိုလုပ္ေပးရမလဲ""ငါနဲ႔ ေအးစိမ့္ေရခဲမီးလွ်ံနဲ႔ကေတာ့ ရိုးရွင္းပါတယ္...ငါ့ကိုဆို ႏွစ္တစ္ေထာင္ေလာက္ သက္တမ္းရွိတဲ့ မီးေတာင္ထဲ ပစ္ခ်လိုက္ေပါ့...ေအးစိမ့္ေရခဲမီးလွ်ံအတြက္လဲ ငါနဲ႔ အတူတူပဲ...သူ႔အတြက္ အေအးဓါတ္စြမ္းအင္ေတြ စုပ္ယူလို႔ရေအာင္ ေရခဲေတာင္ တစ္လံုးေလာက္ ရွာေပးလိုက္...ဒါဆို စြမ္းအင္ ျပန္ျပည့္လာမွာပဲ...ဒါေပမဲ့ သိဒၶိ၀ိညာဥ္နတ္ဘုရားေတာ့ ငါမသိဘူး...သူက ငါတို႔နဲ႔ ကြဲျပားျခားနားတဲ့ သက္ရွိပံုစံတစ္မ်ိဳးပဲ...သူ ဘယ္လို အားျဖည့္သလဲေတာ့ ငါလည္းမသိဘူး""သူတို႔ ဘယ္အခ်ိန္ ထလာမလဲေရာ မင္းသိလား""ငါလဲမသိဘူး...သူတို႔က အားအမ်ားၾကီးကုန္သြားတာဆိုေတာ့ အခ်ိန္ပိုလိုဦးမယ္ထင္တယ္""မင္း ယူသြားတဲ့ ေရႊပိတံုးေရာ အေျခအေနဘယ္လိုရွိလဲ""အဲ့ေကာင္အေပၚမွာ နတ္ဘုရား ၀ိညာဥ္ခ်ိတ္ဆက္မႈေတြ အမ်ားၾကီးပဲ...အဲ့ဒါကို ဖ်က္ဆီးဖို႔ ငါက သူ႔ကို ခ်ဳပ္ထားျပီး သူ႔ပိုင္ရွင္ရဲ့ ၀ိညာဥ္တံဆိတ္ ခတ္ႏွိပ္မႈေတြကို ေဆးေၾကာပစ္မွရမယ္...ျပီးမွ ေနာက္ထပ္ ကိုယ္ပိုင္ ၀ိညာဥ္အတားအဆီးနဲ႔ ၀ိညာဥ္တံဆိတ္ေတြ ထပ္မံ ခတ္ႏွိပ္လိုက္မွ သူ႔ကို စီရင္လို႔ရမယ္...သတ္ခ်င္လဲသတ္ေပါ့""အိုး..."ရွီယန္ အနည္းငယ္ ရင္ခုန္သြားသည္။သူ႔စိတ္က အလွ်င္အျမန္ ေတြးေဆာလိုက္ျပီးေနာက္"မင္းက ၀ိညာဥ္အမွတ္အသားေတြကို ေဆးေၾကာလိုက္ျပီးရင္ ငါ့ ကိုယ္ပိုင္အမွတ္အသား ထည့္လိုက္တာနဲ႔ သူက ငါ့အမိန္႔ကို နာခံလာမယ္ေပါ့...အဲ့လိုမ်ိဳးလား""အဲ့လိုဆိုလဲ ျပႆနာမရွိပါဘူး...""ဒါဆို ငါတို႔ စမ္းၾကည့္ၾကတာေပါ့...မင္းက ၀ိညာဥ္အမွတ္အသားေတြကို ေဆးေၾကာေပးလိုက္ဦး...သူ႔ကို မသတ္နဲ႔...က်န္တာ ငါ့တာ၀န္ထားလိုက္...""ေကာင္းျပီေလ...ေၾသာ္..ျပီးေတာ့ အေစာပိုင္းတုန္းက ေကာင္မေလးႏွစ္ေယာက္ ေရာက္လာေသးတယ္""ဟင္းဟင္း...ငါ့မွာ အစီအစဥ္ရွိပါတယ္..."ရွီယန္က အနည္းငယ္ စဥ္းစားလိုက္ျပီးေနာက္ ေျမကမၻာမီးလွ်ံနွင့္ စကားနည္းနည္းထပ္ေျပာလိုက္သည္။ျပီးေနာက္ အသိစိတ္ကို ျပန္လည္ရုပ္သိမ္းကာ အာကာခြင္းလြန္းပ်ံကို ထုတ္ယူလိုက္ျပန္သည္။ျပီးေနာက္ သူက ၀ိညာဥ္အသိျဖင့္ ဆက္သြယ္လိုက္ေလသည္။ခ်က္ျခင္းပင္ စိတ္မရွည္ေသာ ေလသံထြက္ေပၚလာသည္။"ငါမင္းကို ဘယ္ႏွစ္ခါ ရွင္းျပရဦးမွာလဲ...မင္းငါ့ကို အသံုးျပဳခ်င္ရင္ လံုေလာက္တဲ့စြမ္းအင္ျဖည့္သြင္းလိုက္...အတားအဆီးေတြကို ေဖာက္ျဖဲဖို႔ ငါ့မွာ သင့္တင့္တဲ့ စြမ္းအင္လိုအပ္တယ္...မင္းငါ့ကို အသံုးျပဳခ်ိန္တိုင္း မင္းျဖည့္သြင္းေပးတဲ့ ခြန္အားကို ငါအသံုးျပဳမွာပဲ...အတားအဆီးက စြမ္းရည္ျမင့္မားေလေလ မင္း ထည့္သြင္းရမယ့္ပမာဏ မ်ားေလေလပဲ...ငါတို႔ ခ်ိတ္ဆက္မႈကို ရွင္းပါတယ္ေနာ္"ရွီယန္က မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ေနသည္။ျပီးေနာက္ သူက ထပ္ေမးလိုက္သည္။"ေကာင္းကင္ တတိယအဆင့္ ထိပ္တန္း ၀ကၤဘာပညာရွင္တစ္ေယာက္ ဖန္တီးထားခဲ့တဲ့ အကာအကြယ္အတားအဆီးိကု ခ်ိဳးျဖတ္ဖို႔ဆိုရင္ေရာ ငါတို႔ စြမ္းအင္ ဘယ္ေလာက္မ်ားမ်ား အသံုးျပဳဖို႔ လိုအပ္မလဲ""မင္း အဲ့ဒီအဆင့္ေရာက္တဲ့အထိ ေစာင့္လိုက္ဦး ျပီးမွ ထပ္ေျပာၾကတာေပါ့...မင္း အဲ့ဒီအဆင့္ကိုေရာက္မွ စြမ္းအင္ဘယ္ေလာက္လိုအပ္လဲ မင္းသိလာလိမ့္မယ္...မင္းေျပာတဲ့အတိုင္းဆို မင္း ေကာင္းကင္အဆင့္ကို အျပည့္အ၀ေရာက္ရွိမွ ျဖစ္မယ္...အကာအကြယ္ကို ဖန္တီးတဲ့လူက ဘာပညာရွင္ၾကီးပဲ ျဖစ္ေနပါေစ သူ႔ စြမ္းအင္အဆင့္က အဓိကပဲ...သူဖန္တီးတဲ့အရာဟာ ဘယ္ေလာက္ပဲ အဆင့္ျမင့္မားပါေစ ဘယ္ေလာက္ပဲ ရႈပ္ေထြးပါေစ အဆင့္တူမေျပာနဲ႔ နတ္ဘုရားေတြကိုပါ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားနိုင္ပါေစဦး အဲ့ဒါက သူနဲ႔ အဆင့္တူ စြမ္းအင္ေတြနဲ႔ပဲ လည္ပတ္မွာပဲ...ဒါေၾကာင့္ ငါက အဲ့ဒါကို ဖ်က္ဆီးဖို႔ဆို တူညီတဲ့ စြမ္းအင္ပဲလိုအပ္တယ္...ငါ့အတြက္ မခက္ခဲဘူး...ဒါေပမဲ့ မင္းက ငါ့ကို လံုေလာက္ေအာင္ စြမ္းအင္ မေထာက္ပံ့နိုင္ရင္ ငါက အဲ့ဒါကို လုပ္နိုင္စရာအေၾကာင္းမရွိေတာ့ဘူး"ရွီယန္က အတန္ၾကာ ေငးငိုင္သြားျပီးေနာက္ ေခါင္းခါယမ္းလိုက္မိသည္။သူက အာကာခြင္းလြန္းပ်ံတစ္ခုတည္းအေပၚမွာသာ အားကိုးျပီး အင္ပါယာ ယန္ခန္းဒီကို ကယ္လို႔ မရပါတကား...။ယခု သူ႔အဖိုး အခ်ဳပ္ခံထားရသည္မွာ ေတာ္ေတာ္ၾကာသြားျပီျဖစ္သည္။သူ႔စြမ္းအင္မ်ားလည္း ကုန္ခမ္းလုေနေလာက္ျပီျဖစ္သည္။အခ်ိန္ သိပ္က်န္ပါေတာ့မလား ေတြးမိသည္။သူက အခုမွ နီဗားနား တတိယအဆင့္ကို တက္လွမ္းခဲ့ေသာေၾကာင့္ ေကာင္းကင္အဆင့္သို႔ ေရာက္ရွိရန္ မည္မွ် ၾကာမည္လည္း မသိနိုင္ပါ။လက္ရွိ အသိအျမင္မ်ား ရရွိလာျပီးေနာက္ သူက ရိုးရိုး မေတြးေတာ့ပါ။သူ႔ထံတြင္ လွ်ိဳ႕၀ွက္ဆန္းၾကယ္ေသာ သိုင္း၀ိညာဥ္၏ ေထာက္ပံ့မႈ ရွိေသာ္လည္း လွ်င္ျမန္စြာ အဆင့္တက္ဖို႔ဆိုသည္မွာေတာ့ ေျပာသေလာက္ မလြယ္ကူပါ။လွ်ိဳ႕၀ွက္ဆန္းၾကယ္ သိုင္း၀ိညာဥ္သည္ သူ႔ကို ကီစုစည္းမႈအတြက္ စိတ္ပူစရာမလိုေအာင္ ေထာက္ပံ့ေပးနိုင္သည္။သို႔ေသာ္လည္း သက္ဆိုင္ရာ အဆင့္အတန္းမ်ားအလိုက္ ဥာဏ္အလင္းပြင့္ရန္ကေတာ့ မိမိကိုယ္ကိုသာ အားကိုးရမည္ျဖစ္သည္။အဆင့္ တက္ျခင္းဆိုသည္မွာ ဥာဏ္အလင္းပြင့္ျခင္းေရာ ကီစုစည္းမႈေရာ ႏွစ္ခုလံုး လိုအပ္ပါသည္။အားေကာင္းေသာ ကီစုစည္းမႈသက္သက္သည္ မလံုေလာက္ပါ။ထိုအေၾကာင္း စဥ္းစားမိေသာအခါ ကူကယ္ရာမဲ့စြာ သက္ျပင္းခ်လိုက္မိသည္။အင္ပါယာ ယန္ခန္းဒီကို ကယ္တင္ရန္ရည္ရြယ္ခ်က္ကို စြန္႔လႊတ္ရေတာ့မည္ေလာ။ေက်ာက္ဂူထဲတြင္ အတန္ၾကာ ဆက္ထိုင္ေနျပီးေနာက္ သူက မတ္တပ္ရပ္ကာ အေညာင္းဆန္႔လိုက္သည္။သူ၏ ေရွးေဟာင္းကီသစ္ပင္မွ ဖြံ႔ျဖိဳးမႈမ်ားကို ျမင္ရေသာအခါတြင္ေတာ့ ရွီယန္႔မ်က္ႏွာေပၚတြင္ ေက်နပ္ေသာ အျပံဳးတစ္ခုျဖစ္ေပၚလာသည္။သူ႔ ကံၾကမၼာသည္ ေကာင္းမြန္ေနဟန္တူသည္။နီဗားနား တတိယအဆင့္ကို ေရာက္ရွိလာရံုတင္မက သူ႔ ဒန္တ်န္ေနရာရွိ ေရွးေဟာင္းကီသစ္ပင္သည္လည္း ဖြံ႔ျဖိဳးလာခဲ့သည္။သူ သတ္ျဖတ္ခဲ့ေသာ နန္းေတာ္သိုင္းသမားမ်ား၏ ေအာ္ရာမ်ားက ျပန္လည္သန္႔စင္ကာ သူ႔ ကီစုစည္းမႈႏွင့္ေပါင္းစည္းခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။သူ အဆင့္ တက္တိုင္း သူ႔ ကီသစ္ပင္က ဖြံ႔ျဖိဳးလာသည္။ေရွးေဟာင္း ကီသစ္ပင္ ၾကီးထြားလာျပီးေနာက္ သူက ေကာင္းကင္ႏွင့္ ေျမၾကီး၏ေအာ္ရာျဖစ္ေသာ သဘာ၀စြမ္းအင္မ်ားကို စုေဆာင္းရာတြင္ ပိုမိုျမန္ဆန္လာခဲ့သည္။ယခု ေရွးေဟာင္းကီသစ္ပင္သည္ အကိုင္းအခက္မ်ား အရြက္အလက္မ်ားအထိ ၾကည္လင္ေတာက္ပေသာ ကီစြမ္းအင္မ်ားျဖင့္ျပည့္ျဖိဳးလွ်က္ရွိသည္။ေရွးေဟာင္း ကီသစ္ပင္တြင္ ကီစြမ္းအင္မ်ား ျပည့္၀ေနျခင္းသည္ လက္ရွိ သူ၏ အဆင့္ႏွင့္ ကိုက္ညီစြာ အျမင့္ဆံုး ကီစုစည္းမႈ ရွိေနေသာ လကၡဏာပင္မဟုတ္ေလာ။ဒါဆို သူက ေနာက္တစ္ဆင့္တက္ရန္ ဥာဏ္အလင္းအခ်ိဳ႕ဖမ္းဆုပ္မိဖို႔သာလိုေတာ့သည္။သူ႔စိတ္ကို ႏွစ္ျမွဳပ္ထားရင္း ေရွးေဟာင္းကီသစ္ပင္၏ ၾကီးထြားဖြံ႔ျဖိဳးမႈကို ေလ့လာေနသည္။အခ်ိဳ႕ အကိုင္းအခက္မ်ား သလင္းေက်ာက္သားလို ျဖစ္လာသည္ကို ေတြ႕ရသည္။သံလုိက္ျမဴအေမွာင္ထုထဲသို႔ ၀င္ေရာက္ခဲ့ျခင္းသည္ မွန္ကန္ေသာ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ဟု ခံစားေနရသည္။ဒီေနရာတြင္ သူက သူ႔ စြမ္းအင္အဆင့္ကို အျပင္မွာထက္ ပိုမို ျမန္ဆန္စြာ ခ်ဲ႕ထြင္နိုင္သည္။ေသျခင္းရွင္ျခင္း အစြန္းအဖ်ားတြင္ ဖမ္းဆုပ္မိေသာ အသိဥာဏ္ အပိုင္းအစမ်ားသည္ အလြန္ တန္ဖိုးရွိလွသည္။ထိုအရာက ယခုအခ်ိန္တြင္ သူလိုအပ္ေနေသာအရာလဲျဖစ္သည္။ရွီယန္က လႈိဏ္ဂူထဲတြင္ အတန္ငယ္ စဥ္းစားလိုက္ျပီးေနာက္ စိတ္ထဲတြင္ အစီအစဥ္တစ္ရပ္ ခ်မွတ္လိုက္သည္။ထို႔ေနာက္တြင္ေတာ့ ဂူအျပင္ဘက္သို႔ ခပ္သုတ္သုတ္ထြက္လာခဲ့ရင္း အျခားလူမ်ားကို လိုက္လံရွာေဖြလိုက္သည္။အိုင္ရာ၊ က်ိယီႏွင့္ ညီအစ္ကိုႏွစ္ေယာက္တို႔ကို တစ္ေနရာတည္းတြင္ ေတြ႔ရပါသည္။သူတို႔က တစ္စံုတစ္ရာ ေဆြးေႏြးတိုင္ပင္ေနၾကဟန္တူသည္။သူလာေနတာ ျမင္သည္ႏွင့္ သူတို႔က စကားေျပာျခင္းကို တံုးတိ ျဖတ္ခ်လိုက္ၾကျပီး သူ႔ကို ၾကည့္ေနၾကသည္။"ဘာလို႔ ဒီေလာက္ၾကာေနတာလဲ..."က်ိယီက မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ကာေျပာသည္။"နင္က စြမ္းအင္က်င့္ၾကံဖို႔ ငါးရက္ေတာင္ အခ်ိန္ယူခဲ့တယ္..ငါတို႔ထက္ အမ်ားၾကီးပိုမ်ားသြားျပီ""ဒီ သံလိုက္ျမဴအေမွာင္ထုထဲမွာ နင္တို႔က အခ်ိန္ကို သိနိုင္တာလား"ရွီယန္က အံ့အားသင့္စြာျဖင့္ ေမးလိုက္သည္။"အိုင္ရာရဲ့ သံလိုက္အိမ္ေျမွာင္က အခ်ိန္ကိုလည္း တိုင္းတာလို႔ရတယ္"က်ိယီက ေခါင္းညိတ္ကာ ျပန္ေျဖသည္။"ငါတို႔က စြမ္းအင္ျပန္လည္ျဖည့္တင္းဖို႔ တစ္ရက္ပဲ အခ်ိန္ယူရတယ္..ဒါေပမဲ့ နင္က ငါးရက္ေတာင္ ယူခဲ့တယ္ေလ...ဒါေၾကာင့္ နင့္ကိုေစာင့္ရင္း ငါတို႔က ဒီမွာပဲ ေသာင္တင္ေနၾကျပီ"ေလာင္လီႏွင့္ ေလာင္လြန္တို႔ႏွစ္ေယာက္က ျပံဳးကာ ေခါင္းညိတ္ျပၾကသည္။ေလာင္လီက လႈိက္လွဲေသာေလသံျဖင့္"ငါတို႔ ညီအစ္ကိုႏွစ္ေယာက္က ေစာင့္ခ်င္ပါတယ္...မင္းေၾကာင့္သာမဟုတ္ရင္ ငါတို႔က နိုင္းက်ီရဲ့ ေထာင္ေခ်ာက္ကေန ထြက္နိုင္မွာမဟုတ္ဘူး...ဟားဟားဟား...ေသျခင္း ႏႈတ္ခမ္း၀ကေန လြတ္ေျမာက္လာတဲ့ ခံစားခ်က္က တကယ္ေကာင္းတာပဲ...ရွီယန္..ညီေလး...ေက်းဇူးပဲကြာ..."ရွီယန္က ေခါင္းညိတ္သည္။သူက မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ရင္း သူတို႔ေလးေယာက္စလံုးကို ၾကည့္ေနသည္။ရွီယန္ စကားတစ္ခြန္းမွမေျပာေသာအခါ သူတို႔ေလးေယာက္က အူေၾကာင္ေၾကာင္ျဖစ္သြားၾကျပီး ထူးဆန္းသလို ျပန္ၾကည့္ေနၾကသည္။"ငါ မင္းတို႔ကို ေၾကညာစရာရွိတယ္..."ရွီယန္က ခတၱစဥ္းစားဟန္ျပဳလိုက္ျပီးေနာက္ စကားစေျပာသည္။"အခုကေနစ ဒီခရီးစဥ္ကို ငါဦးေဆာင္မယ္...မင္းတို႔ေလးေယာက္က ငါ့စကားနားေထာင္ရမယ္"အိုင္ရာ၊ က်ိယီ၊ ေလာင္လီႏွင့္ ေလာင္လြန္တို႔ မ်က္ႏွာအမူအယာမ်ားက ေျပာင္းလဲသြားၾကသည္။"နင့္စကား နားေထာင္ရမယ္..."အိုင္ရာ့မ်က္ႏွာက ေအးစက္သြားသည္။သူမက ႏွာေခါင္းတစ္ခ်က္ရွံဳ႕လုိက္ရင္း"နင္က တကယ္ အစြမ္းထက္တယ္ဆိုတာ ငါ၀န္ခံပါတယ္...ဒါေပမဲ့ အစြမ္းေလးတစ္ခုႏွစ္ခု ထုတ္ျပျပီး ငါတို႔ကို နာခံေစခ်င္ေနတာလား...နင့္ကိုယ္နင္ ထိုက္တန္တယ္ထင္လို႔လား""အားအၾကီးဆံုးရဲ့စကားကို နားေထာင္ရမယ္"ရွီယန္က ခံစားခ်က္ကင္းမဲ့ေသာ မ်က္ႏွာျဖင့္ တစ္ခ်က္ေအာ္ဟစ္လိုက္သည္။ဆြဲငင္အားနယ္ပယ္...မနီးမေ၀းတြင္ သူ႔ဟာသူ လည္ပတ္ေနရာမွ ရုတ္တရက္ ရွီယန္႔ေနာက္သို႔ ေရာက္ရွိလာျပီး တဟူးဟူးတဟဲဟဲအသံမ်ားျပဳလာသည္။သူ အႏၱရာယ္နယ္ေျမသို႔ က်ေရာက္သြားစဥ္ကတည္းက ဆြဲငင္အားနယ္ပယ္က ပ်က္ျပယ္သြားရမည္ျဖစ္ေသာ္လည္း သူ႔ဟာသူပင္ ဆက္လက္လည္ပတ္ေနရင္း ယခု ငါးရက္ၾကာသည္အထိ ေပ်ာက္ကြယ္မသြားခဲ့ပါ။ျပင္ပကမၻာမွာဆိုလွ်င္ ဆြဲငင္အားနယ္ပယ္ကို ထုတ္ေဖာ္ရန္ စြမ္းအင္အေျမာက္အမ်ား ျဖဳန္းတီးရမည္ျဖစ္သည္။သူ၏ အဆက္မျပတ္ သြန္ခ်ေနေသာ စြမ္းအင္မ်ား မရွိေတာ့လွ်င္ ငါးရက္မေျပာႏွင့္တစ္ရက္ပင္ခံလိမ့္မည္မဟုတ္ပါ...။ေကာင္းကင္ႏွင့္ ေျမၾကီး၏ သဘာ၀စြမ္းအင္မ်ား ခမ္းေျခာက္လာသည္ႏွင့္ ပ်က္ပ်ယ္သြားမည္ျဖစ္သည္။သို႔ေသာ္လည္း သံလိုက္ျမဴအေမွာင္ထုသည္ အလြန္ ပေဟဠိဆန္လွပါသည္။ဆြဲငင္အားနယ္ပယ္သည္ ဒီနယ္ေျမတြင္ အံ့မခန္းစြမ္းရည္ျပည့္၀လာသည္။ထို႔ေၾကာင့္လည္း ငါးရက္တိုင္တိုင္ ဆြဲငင္အားနယ္ပယ္ထဲမွ စြမ္းအင္မ်ား ကုန္ခမ္းမသြားေသးျခင္းျဖစ္သည္။ေရႊေရာင္ ပိုးခ်ည္မွ်င္မ်ားသည္လည္း ဆြဲငင္အားနယ္ပယ္ထဲတြင္ လည္ပတ္ေနဆဲျဖစ္ျပီး ဓါးသြားမ်ားအျဖစ္ အလုပ္လုပ္ေနဆဲျဖစ္သည္။ဒီ ငါးရက္အတြင္း အိုင္ရာ၊ က်ိယီႏွင့္ ေလာင္ညီအစ္ကိုႏွစ္ေယာက္တို႔သည္ ဆြဲငင္အားနယ္ပယ္ကို မၾကာခန စပ္စုၾကသည္။ ခပ္လွမ္းလွမ္းမွ ေလ့လာၾကသည္။သို႔ေသာ္လည္း ဆြဲငင္အားနယ္ပယ္၏ လွ်ိဳ႕၀ွက္ခ်က္ကို သူတို႔ ျမင္ေအာင္မၾကည့္နိုင္ခဲ့ၾကေသးပါ။ယခု ရွီယန္ အျပင္ထြက္လာသည္ႏွင့္ သူက ဆြဲငင္အားနယ္ပယ္ကို နံေဘးသို႔ ဆင့္ေခၚလိုက္သည္။ထိုအရာက သူ၏ ဆြဲငင္အားနယ္ပယ္အေပၚ ထိန္းခ်ဳပ္နိုင္စြမ္းကို ျပသရာလဲေရာက္ေပသည္။သူတို႔ေလးေယာက္သည္ နိုင္းက်ီတို႔အုပ္စုအေၾကာင္း မေမ့ေသးပါ။နန္းေတာ္သိုင္းသမားအခ်ိဳ႕ နုတ္နုတ္စင္းထားေသာ လူသားစင္းေကာမ်ားအျဖစ္ ေျပာင္းလဲသြားၾကသည္ကို ျမင္ေယာင္မိလွ်င္ ေက်ာရိုးထဲမွ စိမ့္တက္လာျမဲပင္ျဖစ္သည္။"မင္းတို႔ လက္မခံခ်င္ရင္ ငါနဲ႔ တိုက္လို႔ရတယ္...ဘယ္သူ ငါ့ကို အနိုင္တိုက္နိုင္မလဲ ၾကည့္ၾကတာေပါ့"ရွီယန္က ေအးစက္စက္ ႏွာေခါင္းရွံဳ႕လိုက္ရင္း ခပ္ထန္ထန္ပင္ေျပာသည္။"အိုင္ရာနဲ႔ က်ိယီ...မင္းတို႔က ေကာင္းကင္အဆင့္ေတြပဲ...ျပီးေတာ့ ငါ့ကို သတ္ခ်င္ေနၾကတယ္မဟုတ္လား..အခု ငါမင္းတို႔ကို အခြင့္အေရးေပးမယ္...မင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္ ပူးေပါင္းျပီး ငါ့ကို တိုက္ၾက...ငါ မင္းတို႔ကို အနိုင္မယူနိုင္ဘူးဆိုရင္ အိုင္ရာ့အမိန္႔အတို္င္းပဲ ဆက္ျပီးနာခံမယ္""ေမာက္မာလွခ်ည္လား..."အိုင္ရာက အလြန္ စိတ္ဆိုးသြားဟန္တူသည္။"ေမာက္မာတယ္..."ရွီယန္က ေခါင္းခါယမ္းလိုက္ရင္း တည္ၾကည္ေလးနက္စြာျဖင့္"ငါေတာ့ မထင္ဘူး...မင္းက ေခါင္းေဆာင္ ဆက္လုပ္ခ်င္ေသးရင္ အိုင္ရာနဲ႔ေပါင္းျပီး ငါ့ကို တိုက္နိုင္တယ္...မင္း ငါ့ကို ေခါင္းေဆာင္နိုင္ေလာက္ေအာင္ အရည္အခ်င္းရွိရဲ့လား ငါၾကည့္မယ္""ငါအရွံဳးေပးပါတယ္"က်ိယီ၏ မ်က္ႏွာက ေအာက္သို႔ ငံု႔က်သြားျပီးေနာက္ အသံတိုးတိုးျဖင့္ေျပာသည္။"နင္ ေခါင္းေဆာင္မွာကို ငါသေဘာတူပါတယ္""ငါတို႔လဲ သေဘာတူတယ္"ေလာင္လီႏွင့္ ေလာင္လြန္တို႔ကလည္း ျပိဳင္တူပင္ ေခါင္းညိတ္လိုက္ၾကေလသည္။------ ------- ------- ------- ------- -------
