#သတ္ျဖတ္သူေသြးနတ္ဘုရား (ရွီယန္)
God of Slaughter (chapter - 240)
Author: Ni Cang Tian
Translate by: Soe Paing Hmue
အပိုင္း (၂၄၀) မိစၦာသံစဥ္ ကလန္
ရွီယန္ ျပန္သတိရလာေသာအခါ ပတ္၀န္းက်င္က ဘာမွ မျမင္ရေအာင္ပင္ ပိန္းပိတ္ေအာင္ေမွာင္ေနသည္။
မ်က္လံုးမ်ားပြင့္လာသည္ႏွင့္ပတ္၀န္းက်င္ကို စူးစမ္းရန္ သူ႔ ၀ိညာဥ္အသိစိတ္ကို ထုတ္ေဖာ္လိုက္သည္။
သို႔ေသာ္လည္း ၀ိညာဥ္အသိစိတ္ ျဖန္႔က်က္လိုက္သည္ႏွင့္တျပိဳင္နက္ သူ၏ အသိစိတ္ပင္လယ္ထဲတြင္ အလြန္အမင္း နာက်င္သြားေလသည္။
နာက်င္မႈသည္ သူ၏ အသိစိတ္ပင္လယ္ကို ဆြဲျဖဲလိုက္သကဲ့သို႔ရွိကာ ရွီယန္က ျပန္လည္ေမ့ေမ်ာသြားလုနီးပါးပင္ ခံစားလုိက္ရသည္။
သူက မ်က္ႏွာပ်က္သြားျပီးေနာက္ ၀ိညာဥ္အသိစိတ္ကို အလွ်င္အျမန္ ျပန္လည္ရုပ္သိမ္းလိုက္ရသည္။
ထိုအခါမွ အသက္ရွဴမွားေလာက္ေသာ နာက်င္မႈက ေပ်ာက္ကြယ္သြားသည္။
ရွီယန္က သူ႔အျမင္အာရံုျဖင့္သာ အေမွာင္ထဲတြင္ စူးစိုက္ၾကည့္ေနေသာ္လည္း ဘာမွ ထူးျခားမလာ။
ပိန္းပိတ္ေအာင္ေမွာင္ေနေသာ အေမွာင္ထုၾကီးထဲတြင္ စမ္းတ၀ါး၀ါး လုပ္ေနျပီးမွ သူ႔ပတ္၀န္းက်င္သည္ ေအးစက္ေသာ ေခ်ာ္ေက်ာက္မ်ားျဖင့္ ကာရံထားျခင္းျဖစ္သည္ကို သိလိုက္ရသည္။
ေခ်ာ္ေက်ာက္မ်ားက အလြန္မာေက်ာျပီး ဖုထစ္ၾကမ္းတမ္းသည္။
သူ၏ အသိစိတ္ပင္လယ္ထဲတြင္ အစီအရင္တစ္ခု ခ်ထားဟန္တူသည္။
သူက သူ႔၀ိညာဥ္အသိစိတ္ကို ထပ္မံထုတ္လႊင့္လွ်င္ ထို အစီအရင္က အသက္၀င္လာျပီး ဦးေခါင္းကြဲအက္လုမတတ္ နာက်င္မႈကို ခံစားေစသည္။
ပတ္၀န္းက်င္ကို ျမင္ေတြ႕နိုင္ရန္ ပိုျပီး အားစိုက္ေသာ္လည္း ဘာမွ ထူးျခားမလာပါ။
ရွီယန္က ေျခဆန္႔လက္ဆန္႔လုပ္လိုက္ရင္း သူ႔ကိုယ္ထဲရွိ စြမ္းအင္မ်ားကို တစ္ခ်က္ စစ္ေဆးၾကည့္လိုက္သည္။
သူ၏ ကီစုစည္းမႈသည္လည္း ကန္႔သတ္ခ်ဳပ္ေႏွာင္ခံထားရေလသည္။
သူက ဘယ္ေလာက္ပင္ အားစိုက္ထုတ္ေသာ္လည္း သူ႔ ကီစြမ္းအင္ကို ထုတ္ေဖာ္လို႔မရေတာ့ပါ။
ကီစုစည္းမႈေရာ အသိစိတ္ပင္လယ္ကိုပါ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ျခင္းခံရေသာအခါ သိုင္းသမားတစ္ေယာက္သည္ သာမာန္လူတစ္ေယာက္ႏွင့္ ဘာကြာျခားေတာ့ပါမည္နည္း။
