Chapter 328: စိန္ေခၚျခင္း
ထြတ္ျမတ္ေရာင္စဥ္ေတာင္ၾကီး၏ ေျခရင္းတြင္
ယီတ်န္းမိုတို႔သံုးေယာက္သည္ ရုတ္တရက္ ေဒါသူပုန္ထလာၾကကာ ေအးစက္ေသာ အရွိန္အ၀ါမ်ား ေပါက္ကြဲထြက္ေပၚလာသည္။
သူတို႔၏ ၀ိညာဥ္အသိက ထြတ္ျမတ္ေရာင္စဥ္ေတာင္ၾကီးတစ္ခုလံုးကို လႊမ္းျခံဳသြားဟန္တူသည္။
ပတ္၀န္းက်င္ရွိ သိုင္းသမားမ်ားအားလံုးပင္ ေၾကာက္လန္႔တၾကားျဖင့္ ေ၀းသည္ထက္ေ၀းေအာင္ ထြက္ေျပးၾကရသည္။
အားလံုး ထိတ္လန္႔တုန္လႈပ္စြာ ၾကည့္ေနၾကစဥ္မွာပင္ သူတို႔၏ မ်က္လံုးမ်ား ရုတ္တရက္ ပြင့္လာၾကသည္။
ေအးစက္ေမွာင္မည္းေသာ အရွိန္အ၀ါမ်ား ရုန္႔ရင္းၾကမ္းတမ္းစြာ လႊမ္းမိုးသြားသည္။
သူတို႔၏ ေျခေထာက္မ်ားက လႈပ္ရွားသြားၾကျပီးေနာက္ ေရွ႕သို႔ ခုန္ထြက္သြားၾကသည္။
ေတာင္ေျခ လမ္းထိပ္၌ရပ္ေနေသာ လီဖူသည္ ကမန္းကတမ္း တားဆီးသည္။
သူ႔ဒူးမ်ားက မခိုင္ေတာ့သလို ေပ်ာ့ေခြေနျပီး တဆတ္ဆတ္တုန္ေနေသာ္လည္း အနိုင္နိုင္အားတင္းထားေသာမ်က္ႏွာျဖင့္ ၾကိဳးစားကာ ျပံဳးရယ္လိုက္သည္။
"ေတာင္းပန္ပါတယ္....ေတာင္ပန္ပါတယ္...ဖိတ္ၾကားမထားရင္ ၀င္ခြင့္မရွိ... ရွိ...."
ယီတ်န္းမိုတို႔အုပ္စုက ဘာမွမေျပာပဲ သို႔မဟုတ္ သူ႔စကားမ်ားကိုပင္ ၾကားဟန္မတူပဲ ေတာင္ေပၚသို႔ လွ်င္ျမန္စြာ ေျပးတက္သြားၾကေလသည္။
လီဖူက ကို႔ယို႔ကားယားျဖင့္ က်န္ေနရစ္ခဲ့သည္။
ထိုလူမ်ားက ခ်က္ျခင္းပင္ အရိပ္အေယာင္ မျမင္ရေတာ့ေအာင္ ေပ်ာက္ကြယ္သြားျပီျဖစ္မွန္း သတိျပဳမိလိုက္သည္။
သူက ေတာင္ထိပ္ေပၚသို႔ ကမန္းကတမ္း သတင္းပို႔လႊတ္လိုက္သည္။
သူတို႔သံုးေယာက္ ေတာင္ေပၚတက္လာသည္ကို လွမ္းအေၾကာင္းၾကားလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။
ေတာင္ေျခမွ လူအုပ္ၾကီးသည္လည္း အၾကီးအက်ယ္ အံ့အားသင့္ေနၾကသည္။
