Chapter 345: အေမြဆက္ခံသူ
ခမ္းနားသိုက္ျမိဳက္လွေသာ ၾကယ္တာရာ ပင္လယ္ျပင္ၾကီးျဖစ္သည္။
မေရမတြက္နိုင္ေသာ ၾကယ္တာရာမ်ား ေကာင္းကင္တစ္ခြင္ ျပည့္ႏွက္ေနသည္မွာ အဆံုးသတ္မရွိေသာ ၾကယ္ပင္လယ္ၾကီးအလားပင္ျဖစ္သည္။
ဒီေနရာတြင္ ၾကယ္မ်ားသာရွိသည္။
တစ္ခါတစ္ရံ အလြန္နီးကပ္ေနသေယာင္ေယာင္ႏွင့္ တစ္ခါတစ္ရံလည္း ဘယ္ေတာ့မွ မေရာက္ရွိနိုင္ေတာ့ေလာက္ေအာင္ အလြန္အမင္း ေ၀းကြာေနသလို...။
ရွီယန္႔ အၾကီးအမွဴး၀ိညာဥ္သည္ အဆံုးအစမဲ့ ၾကယ္ပင္လယ္ထဲတြင္ နစ္ျမဳပ္ေနသည္။
ေျမာက္မ်ားစြာေသာ ၾကယ္တာရာအလင္းမ်ား သူ႔ထံ စုေ၀းလာၾကသည္။
သူ႔ ခႏၶာကိုယ္ထဲသို႔ တိုး၀င္ၾကသည္။
ၾကယ္တာရာ အလင္း တစ္ခုခ်င္းစီသည္ ရွည္လ်ားေသာ မွတ္ညာဥ္အပိုင္းအစမ်ားကို သယ္ေဆာင္လာၾကသည္။
ထိုမွတ္ညာဥ္မ်ားသည္ ရွီယန္႔ ၀ိညာဥ္တြင္ တံဆိတ္ခတ္ႏွိပ္သလို စြဲထင္ျမွဳပ္ႏွံၾကသည္။
ၾကယ္တာရာ ပင္လယ္ျပင္ၾကီးထဲတြင္ အံ့မခန္း ခံစားခ်က္မ်ားႏွင့္အတူ ၾကယ္မ်ားမွလြဲျပီး ဘာမွမရွိေသာ စၾက၀ဠာၾကီးထဲ ေမ်ာလြင့္ေနသလို ခံစားရသည္။
မေရမတြက္နိုင္ေသာ ၾကယ္စင္အလင္းမ်ားမွ ယူေဆာင္လာေပးေသာ မွတ္ဥာဏ္မ်ား စုေ၀းေပါင္းစည္းလာၾကသည္။
ထိုအခါ ရွီယန္သည္ ၾကယ္တာရာမ်ား၏ လွ်ိဳ႕၀ွက္ဆန္းၾကယ္မႈကို တျဖည္းျဖည္း နားလည္သေဘာေပါက္လာျပီျဖစ္သည္။
ၾကယ္တာရာမ်ား၏ ေရြ႕လ်ားမႈကို အခ်ိန္ယူကာ သံုးသပ္သည္။
ရွီယန္က ၾကယ္တစ္စင္းေပၚတြင္ တက္ရပ္ေနျပီး သူ႔တစ္ကိုယ္လံုး ၾကယ္စင္အလင္းစက္မ်ား စုေ၀းေနၾကသည္။
၄င္းတို႔သည္ သူ႔ကိုယ္ထဲသို႔ ၀င္ေရာက္ လွည့္ပတ္ၾကသလို ၾကယ္မ်ား၏ အတြင္းအားလႈိင္းမ်ားကိုလည္း ခံစားရသည္။
ရွီယန္က ၾကယ္ေၾကြသလိုမ်ိဳး ေရွ႕သို႔ ခုန္ထြက္သြားရာ ဟင္းလင္းျပင္၏ အတားအဆီးမ်ားကို ေက်ာ္လြန္ျဖတ္သန္းသြားနိုင္ေသာ အလင္းအလွ်င္မ်ိဳးျဖင့္ ပစ္လြင့္သြားသည္။
