#သတ္ျဖတ္သူေသြးနတ္ဘုရား (ရွီယန္)
God of Slaughter (chapter – 242)
Author: Ni Cang Tian
Translate by: Soe Paing Hmue
အပိုင္း (၂၄၂) အားနည္းခ်က္ကိုယ္စီ
ပိန္ရွည္ရွည္ ပံုရိပ္မ်ားသည္ မီးခိုးေရာင္ အဆိပ္ေငြ႕မ်ား ပိုမိုထုတ္လႊတ္လာၾကသည္။
သူတို႔က ရွီယန္ႏွင့္ စူးပိုင္တို႔ကို တင္းၾကပ္စြာ ရစ္သိုင္းလိုဟန္ျဖင့္ သိပ္သည္းလာၾကသည္။
ေ၀၀ါးေသာ မီးခိုးေငြ႕မ်ားထဲမွ တျဖည္းျဖည္း ေရွ႕တိုးထြက္လာၾကေသာအခါ ထို ပိန္ရွည္ရွည္ ပံုရိပ္မ်ားက ပိုမိုထင္ရွားလာၾကသည္။
ထို အရာမ်ားသည္ ထူးဆန္းေသာ ပံုပန္းသ႑န္ရွိ မိစၦာသားရဲမ်ားသာျဖစ္ပါသည္။
ျဖဴေျခာက္ေျခာက္အသားအေရႏွင့္ ကေလးမ်က္ႏွာအသြင္အျပင္ရွိ သားရဲမ်ားျဖစ္ၾကသည္။
သို႔ေသာ္လည္း ပါးစပ္မ်ားထဲတြင္ေတာ့ သြားခြ်န္မ်ားက ျပည့္ႏွက္ေနသည္။
ဆယ္မီတာခန္႔ ရွည္လ်ားကာ ပိန္လွီေတာင့္တင္းေသာ ခႏၶာကိုယ္မ်ားႏွင့္ ကေလးမ်က္ႏွာရွိေသာ သားရဲမ်ားျဖစ္ၾကေလသည္။
ျဖဴဖတ္ျဖဴေရာ္ ကေလးမ်က္ႏွာမ်ားတြင္ ပါးစပ္အျပည့္ သြားခြ်န္မ်ား ပါရွိေနေသာေၾကာက္ ေျခာက္ျခားစရာ ေအာ္ဂလီဆန္စရာ ေကာင္းလွသည္။
နတ္ဆိုးကေလးငယ္ သားရဲမ်ား…
၄င္းတို႔၏ ခႏၶာကိုယ္က အဆိပ္ဓါတ္ပါ၀င္ေသာ ေအးစက္စက္ ယင္ဓါတ္မ်ား ျဖာထြက္ေနသည္။
သူတို႔၏ ၀ိညာဥ္က ထူးျခားသည္။
သူတို႔၏ ဦးေႏွာက္ကို သီးသန္႔ အေျမွးပါးတစ္ခုက ဖံုးအုပ္ေနေသာေၾကာင့္ မည္သည့္ စိတ္၀ိညာဥ္တိုက္ခိုက္မႈကိုမဆို ခုခံနိုင္စြမ္းရွိေနေလသည္။
သူတို႔၏ လႈပ္ရွားမႈမ်ားက ေတာ္ေတာ္ကို လွ်င္ျမန္သည္။
တစ္ခ်က္ႏွစ္ခ်က္ ယိမ္းထိုးလႈပ္ရွားရံုမွ်ျဖင့္ မီတာ သံုးေလးဆယ္ခန္႔ ေရွ႕ေရာက္လာၾကသည္။
အခ်ိန္တိုအတြင္း နတ္ဆိုးကေလးငယ္ သံုးေကာင္ ေပၚထြက္လာျပီျဖစ္သည္။
သူတို႔၏ အစြယ္မ်ား လက္သည္းခြ်န္မ်ားကို ထုတ္ေဖာ္ျပသရင္း ရွီယန္ႏွင့္ စူးပိုင္ထံသို႔ တိုးကပ္လာၾကသည္။
စူးပိုင္၏ စိတ္၀ိညာဥ္တိုက္ခိုက္မႈသည္ ေကာင္းကင္အဆင့္တစ္ေယာက္ႏွင့္ ညီမွ်ေသာ္လည္း ထို နတ္ဆိုးကေလးငယ္မ်ားႏွင့္ ရင္ဆိုင္ရခ်ိန္တြင္ေတာ့ အသံုးမက်ပဲျဖစ္ေနသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ သူမက ရွီယန္႔ကို အတင္းဆြဲကာ ဒီေနရာမွ ထြက္ခြာသြားရန္ေျပာေနရျခင္းျဖစ္သည္။
