ေနာ္ေဖာ ကားကို အေဝးေျပးလမ္းမႀကီးဆီဦးတည္လိုက္တယ္ လမ္းမႀကီးေပၚသို႔ေရာက္ေတာ့ အရွိန္မွန္မွန္ေလးေမာင္းလိုက္ၿပီး.....
"ျဖဴ စိတ္လြတ္လက္လြတ္ေအာ္ဖူးလား ဘယ္သူမွမရွိတဲ့ေနရာ ဘယ္သူမွမၾကားနိုင္တဲ့ ေနရာမ်ိဳးမယ္ေလ"
"ဟင့္အင္း"
ဒါနဲ႕ေနာ္ေဖာက ျဖဴ႕ကို ေနရာတခုေခၚသြားမယ္ဆိုကာ သူသြားမယ့္ေနရာကို လမ္းေၾကာင္းေျပာင္းေမာင္းလိုက္တယ္ အခ်ိန္အနည္းငယ္ၾကာၾကာေမာင္းၿပီးေနာက္ သြားခ်င္တဲ့ေနရာေရာက္ေတာ့ကားကိုရပ္လိုက္တယ္ေလ
"ေရာက္ၿပီျဖဴ ဆင္းခဲ့ေနာ္ ၿပီးရင္အေနာ့္ေနာက္ကလိုက္ခဲ့သိလား"
ေနာ္ေဖာကေျပာၿပီးကားထဲကထြက္သြားေတာ့ ျဖဴလည္းေနာက္ကိုလိုက္လာခဲ့တယ္ ျမက္ခင္းျပင္ေတြရွိေနတဲ့ေနရာေရာက္ေတာ့ သူကရပ္လိုက္သည္ ေရွ႕မွာရွိတာက ေခ်ာက္ကမ္းပါးတခု သူဘာျဖစ္လို႔ဒီကိုလာရတာလဲ ျဖဴေတြးမိေနတယ္
"အေနာ္ ဒီေနရာကို အနည္းဆုံးတႏွစ္ကို တေခါက္ေတာ့ေရာက္ေအာင္လာတယ္ အေနာ္စိတ္ေတြမြန္းက်ပ္လြန္းေနရင္ စိတ္ေတြရႈပ္ေထြးလြန္းေနရင္ ဒီေနရာေလးကိုအရမ္းသတိရတယ္ လာခ်င္တယ္ ျဖဴသိလား"
"ဘာျဖစ္လို႔လဲ ဒီေနရာေလးက ေနာ္ေဖာအတြက္ ဘယ်လိုအဓိပ္ပါယ်ရှိေနလို႔လဲ"
"ကဲ ျဖဴဒီနားလာခဲ့ အေနာ္လုပ္တာကိုၾကည့္ေနေနာ္''
AhhhhhhhhhhhhhHHHH!!!!!
အေနာ္က ေခ်ာက္ကမ္းပါးနားကေန အသံကုန္ေအာ္ၿပီး ေမာသြားဟန္တူမွရပ္လိုက္တယ္ ၿပီးေတာ့......
"ျဖဴ လုပ္ၾကည့္ အေနာ္လုပ္သလို ဘာပဲေအာ္ေအာ္ ျဖဴေအာ္တာကိုသာ ေမာသြားတဲ့အထိေအာ္သိလား လာပါ လုပ္ၾကည့္ လုပ္ၾကည့္ပါေနာ္ ျဖဴ အေနာ့္ကိုခင္ရင္လုပ္ၾကည့္ေပးပါေနာ္"
ျဖဴလည္းသေဘာတူလိုက္ၿပီး သူ႕နားရပ္လိုက္ကာ......
ေဖေဖ!!!!!!!!
ျဖဴလဲ ေအာ္ေခၚခ်င္တဲ့အမည္ကို အသံကုန္ေအာ္ဟစ္ပစ္လိုက္တယ္ ေမာေတာ့နားလိုက္ ၿပီးေတာ့ထပ္ေအာ္ရင္း...ထပ္ေအာ္ရင္းနဲ႕လြတ္ထြက္သြားသလိုမ်ိဳးကိုခံစားမိလိုက္တယ္ ဒီမယ္ေနာ္ေဖာ ႐ုတ္တရက္ျဖဴ႕ကိုယ္လုံးေလးကိုတင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ဆြဲဖက္ထားလိုက္ရင္း.....
YOU ARE READING
Love Is Love
Fanfiction"ငယ်ဘဝစိတ်ဒဏ်ရာတွေကြောင့် ဘဝကိုရိုးစင်းလွန်းစွာနေထိုင်လာခဲ့သူ အချစ်ဆိုတာဘာမှန်းမသိခဲ့လောက်အောင်ပင် အေးစက်စက်နိုင်ခဲ့တဲ့ မိန်းကလေးဖြစ်တဲ့ "ဇွန်ပွင့်ဖြူ" အချစ်ကိုတွေ့ရှိလို့ သူမချစ်မိသွားခဲ့တဲ့အချစ်ဦးကလည်း မိန်းကလေးတယောက်ဖြစ်လာခဲ့သောအခါဝယ်" "ကျိကျိတ...
