"အေနာ္ေရ ထေတာ့ေလဟာ ဒီမယ္ျဖဴေတာင္ၿခံထဲဆင္းၿပီးလို႔ ျပန္လာေနၿပီ အိပ္ပုတ္ ထေတာ့လို႔အလုပ္သြားရဦးမယ္ေလ"
ျဖဴကသူမၿခံထဲမယ္ႀကီးႀကီးကိုလုပ္ကိုင္ကူေပးၿပီးျပန္လာတဲ့အထိကိုမထနိုင္ေသးတဲ့ ေနာ္ေဖာကိုနိုးေနတယ္
ဒါကိုေနာ္ေဖာကမထေသးပဲ နားညီးေနတဲ့ပုံနဲ႕ေခါင္းအုံးကိုနားေပၚဖိကာဆက္အိပ္ေနေတာ့ျဖဴမေနသာေတာ့ဘူး ဒါနဲ႕ အတင္းကိုပဲေနာ္ေဖာကိုယ္လုံးေလးကိုဆြဲလႈပ္ ကလိေတြထိုးပစ္ၿပီး နိုးလိုက္ေတာ့တယ္
"ထ ထ အင့္ဟာ မထေသးဘူး ဆက္အိပ္တုန္းလား ဒါဆိုလဲ အင့္ အင့္ဟာ ထလို႔ အလုပ္ေနာက္က်ေနလိမ့္မယ္ဆိုေနမွပဲ အေနာ္ရယ္"
"ျဖဴရာ ဘာေတြေျပာေနတာလဲ အေနာ္ကဘယ္အလုပ္ရွိလို႔ေနာက္က်မယ္ေျပာေနတာလဲ"
"Hmm!အေနာ္...အေနာ္က.....အင္း.. ဟုတ္တယ္ေနာ္ ျဖဴစိတ္ထဲအေနာ္အလုပ္ရွိတယ္ထင္ၿပီးနိုးေနတာ ျဖဴဘာလို႔အဲ့လိုထင္မိတာလဲမသိဘူး ထူးဆန္းတယ္သိလား"
"အေနာ္ကေတာ့သိတယ္ ျဖဴကအ႐ူးမေလးေလ အဲ့တာေၾကာင့္ေပါ့ ဟီး😁"
"ဟီး😁ဟုတ္မယ္ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ထကြာတဲ့ မ်က္နာသစ္သြားတိုက္ဖို႔လုပ္ေတာ့ ျဖဴထမင္းေၾကာ္ထားတယ္သိလား"
ထိုအခါေနာ္ေဖာက လက္ေလးေထာင္ကာ လက္ညိုးေလးေကြးျပၿပီးသူနားတိုးဆိုတဲ့ပုံလုပ္လာေတာ့
ျဖဴလဲအနားကိုတိုးလိုက္တာေပါ့
ဒီမယ္ေနာ္ေဖာက သူ႕မ်က္နာနားေရာက္လာတဲ့ျဖဴႏႈတ္ခမ္းေလးေတြကိုသူ႕ပါးစပ္ထဲကိုစုပ္ယူလိုက္တယ္ေလ
<ႁပြတ္စ္...>
"အေနာ္ေတာ္ၿပီ သြားလဲမတိုက္ေသးပဲ ညစ္ပတ္လိုက္တာအရမ္းပဲ"
"ဘာလဲျဖဴကအေနာ့္ကို႐ြံတယ္ေပါ့ မႀကိဳက္ဘူးလား ေျပာၾကည့္လိုက္ပါဦး"
"ဟင့္အင္း"
"ဘာဗ်....!"
"ဟင့္အင္း အရမ္းႀကိဳက္တယ္ေျပာမို႔ပါ😁 အေနာ္ဘယ္အခ်ိန္နမ္းနမ္း ျဖဴအရမ္းႀကိဳက္တယ္သိလား"
"အေနာ္လဲအရမ္းႀကိဳက္တယ္ ျဖဴ႕ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြကအၿမဲခ်ိဳေနတာေနာ္ ေျပာပါဦး
အဲ့တာေတြက ဘယ္သူ႕အပိုင္လဲဆိုတာ"
JE LEEST
Love Is Love
Fanfictie"ငယ်ဘဝစိတ်ဒဏ်ရာတွေကြောင့် ဘဝကိုရိုးစင်းလွန်းစွာနေထိုင်လာခဲ့သူ အချစ်ဆိုတာဘာမှန်းမသိခဲ့လောက်အောင်ပင် အေးစက်စက်နိုင်ခဲ့တဲ့ မိန်းကလေးဖြစ်တဲ့ "ဇွန်ပွင့်ဖြူ" အချစ်ကိုတွေ့ရှိလို့ သူမချစ်မိသွားခဲ့တဲ့အချစ်ဦးကလည်း မိန်းကလေးတယောက်ဖြစ်လာခဲ့သောအခါဝယ်" "ကျိကျိတ...
