Chapter 47(zg)

293 6 2
                                    

ႏွောင္းရိပ္ခ်ိဳ ေနာ္ေဖာနဲ႕အတူ ညစာစားပြဲတခုမယ္ လုပ္ငန္းကိစၥေတြေဆြးႏြေးၿပီးသူမတိုက္ခန္းေလးဆီကိုျပန္ေရာက္လာတယ္ အိပ္ယာေပၚခနနားရင္းမွ ဖုန္းpowerကိုျပန္ဖြင့္လိုက္တယ္
ဒီလိုလုပ္ငန္းအတြက္ အေရးႀကီးကိၥၥအစည္းအေဝးေတြ ဆေွးနွေးပွဲတွေလုပ်မယ့်အချိန်ဆို သူမကဖုန္းကို Power offထားတတ္တာသူမရဲ႕အက်င့္ 100%ပဲအလုပ္အတြက္အာ႐ုံစိုက္တတ္သူျဖစ္တယ္
ဒီလိုအလုပ္နဲ႕ကိုယ္ပိုင္အခ်ိန္ကိုခြဲျခားနိုင္စြမ္းရွိတာကလည္း သူမရဲ႕အရည္အခ်င္းတခုပဲျဖစ္သည္

Phone powerပြင့္လာေတာ့ သူမဆီ Messageေတြအမ်ားႀကီးေရာက္ေနတာေတြ႕လိုက္ရတယ္
အသစ္ေရာက္လာတာေလးေတြဖတ္ရင္းVoice messageတခုေရာက္ေနလို႔ contact nameကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကိုျမတ္တဲ့ ႏွောင္းရိပ္ခ်ိဳသိထားၿပီးသားအရာမလို႔ မအံ့ဩမိတာေတာ့အမွန္ပါပဲ
💢
ေနာ္ေဖာအိမ္ျပန္ေရာက္လာေတာ့ ျဖဴ႕ကိုေအာက္မယ္မေတြ႕တာနဲ႕အခန္းထဲကိုပဲတန္းလာလိုက္တယ္ အခန္းထဲေရာက္ေတာ့ အိပ္ယာထဲမွာျဖဴအိပ္ေပ်ာ္ေနတာေလးကိုေတြ႕တယ္
သူမအနားေလးသြားထိုင္လိုက္ကာ အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ျဖဴ႕မ်က္နာေလးကိုၾကည့္လိုက္ရေတာ့ တေနကုန္အလုပ္ထဲပင္ပန္းတာေတြကေျပေပ်ာက္သြားေရာေပါ့ ေနာ္ေဖာစိတ္ေတာ့ ဒါအခ်စ္ကေပးတဲ့အားအင္ေတြလို႔ကိုယ္ပါကိုယ္ေတြးၿပီးၿပဳံးလိုက္မိတယ္
ၿပီးေတာ့ နဖူးေလးေပၚက်ေနတဲ့ျဖဴ႕ဆံပင္ေလးေတြကိုအေပၚသပ္တင္ကာ နဖူးေလးကိုနမ္းလိုက္ၿပီး ေရမိုးခ်ိဳးရန္ထလိုက္ေတာ့ သူ႕လက္ကိုျဖဴလာဆြဲထားတာမို႔....

"ျဖဴနိုးသြားတာလား အိပ္ခ်င္ျပန္အိပ္ေလ အေနာ္ေရသြားခ်ိဳးမို႔ ၿပီးမွ ညစာအတူစားရေအာင္ျပန္နိုးေပးမယ္ေလ"

ျဖဴကငုတ္တုတ္ေလးထလာၿပီး.....

"ျဖဴ႕ကိုဖက္ထားေပးပါလား အေနာ္"လို႔ေျပာေတာ့ ေနာ္ေဖာလည္း ဘာျဖစ္တာလဲမသိေပမယ့္ဖက္ေပးထားရင္းမွေမးရေတာ့တယ္

"ျဖဴဘာျဖစ္လို႔လဲဟင္ စာသင္ရတာပင္ပန္းလို႔လား တခ်ိဳ႕Guideဝိုင္းေတြေလ်ာ့လိုက္ပါလား"

"မဟုတ္ပါဘူး အေနာ္ဖက္ထားတာခံခ်င္လို႔"

"အင္း ဒါဆိုအၾကာႀကီးဖက္ထားေပးမွာေပါ့"

Love Is LoveWhere stories live. Discover now