"တုန္ တုန္ တာ တန္ တင္ တုန္ တင္......တုန္ တာ တင္....တုန္...တင္...."
အေခ်ာသတ္ေလ့က်င့္ျခင္းစတင္ၿပီးေနာက္ ပထမဆံုးထြက္ေပၚလာသည့္ စႏၵယားသံ။
အိပ္ယာကုတင္ေဘးတြင္ ျပင္က်ယ္အလြတ္ေနသည့္ေနရာရိွသည္။ ထိုေနရာတြင္ စႏၵယားႏွင့္ ထိုင္ခံုႏွစ္လံုးခ်ထားသည္။ တစ္ခံုမွာ ညီညီထိုင္ေနၿပီး ေနာက္တစ္ခံုတြင္ အစ္ကိုထိုင္ေနသည္။
ညီညီသည္စႏၵယားတီးလ်က္ရိွၿပီး အစ္ကိုကေတာ့ဂီတာတစ္လက္ကို ကိုင္ထားသည္။ ႏွစ္ၪီးေဘးခ်င္းယွဥ္ကာ စင္ေပၚတြင္တကယ္ဆိုရ
မည့္အတိုင္းပံုစံခ်၍ ေလ့က်င့္ေနျခင္းျဖစ္သည္။
"Right from the start, you were a thief You stole my heart .... And I your willing victim...."
အသံေအးေအးေလးစတင္ထြက္လာသည္။ Pronunciation မွန္မွန္ျဖင့္ ဆိုေနတာ တကယ့္ Western Singer တစ္ေယာက္အတိုင္း။ ညီညီရဲ့သီခ်င္းသက္ဝင္ခံစားမႈကို သက္ထင္ေငးၾကည့္ေနသည္။ သက္ဝင္ခံစားမႈ ေကာင္းလိုက္တာ။
ႏွစ္ေယာက္ထဲရိွေနတဲ့အခန္းထဲမွာ အႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာေလ့က်င့္ေနတာေတာင္ ခုထိအားရိွေနတုန္း။ ေမာဟန္ေလးေတာင္မျပဘဲ အႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာလိုက္ႏိုင္ေနတုန္း။ သီခ်င္းမဆိုခင္ မ်က္လံုးေလးမိွတ္လို႔ စိတ္ေအးခ်မ္းေအာင္တဲ့
မုဒ္အရင္သြင္းေသးတာ။ စိတ္ေတြစုစည္းၿပီးထြက္လာေတာ့လည္း အသံက တကယ့္ပရိုက်က်။ သက္ထင္ ဒီေကာင္ေလးနဲ႔လက္တြဲမိတာမွန္ခဲ့ၿပီထင္သည္။ ထက္ျမက္တဲ့မ်က္လံုးေလးေတြရယ္ ေရကုန္ေရခမ္းႀကိဳးစားသြားမယ့္စိတ္ဓာတ္ခ်ထားတဲ့ ျပတ္သားတဲ့မ်က္လံုးေလးေတြဟာ ေကာင္ေလးဆီမွာအရင္ကထက္စာရင္ အမ်ားႀကီးေပၚထြက္လာခဲ့ၿပီ။
ကေန့ မပို႔စဖူး ညီညီကစာပို႔လာသည္။ အခ်ိန္မေရြးပို႔ဖို႔ဖုန္းနံပါတ္ေပးထားေပမယ့္ ခုေန့ေတာ့ အထူးအဆန္းပို႔လာသည္။
"အစ္ကို ညီတို႔အစြမ္းကုန္ႀကိဳးစားၾကည့္ရေအာင္"တဲ့။
ကိုယ္ပါရင္ထဲသိမ့္ခနဲျဖစ္သြားေသးသည္။ ရုတ္တရက္ႀကီး ဘာေၾကာင့္ပို႔လာတယ္ဆိုတာမသိေပမယ့္ ထိုစာတန္းေလးဆီက ပါသလို ႀကိဳးစားၾကည့္ခ်င္စိတ္ေလးျဖစ္မိသား။ သက္ထင္က အၿမဲတမ္းႀကိဳးစားေနခဲ့သူျဖစ္ေနေပမယ့္ မတူညီတဲ့ပံုနဲ႔ တစ္ခါေလာက္ထပ္ႀကိဳးစားၾကည့္ခ်င္လာသည္။ အိမ္ေရာက္ေတာ့ေမးၾကည့္ေတာ့ အခန္းထဲမွာျဖစ္ခဲ့တဲ့ကိစၥေတြကို ရွက္ရွက္ေလးနဲ႔ေျပာျပမွ စာပို႔လာရျခင္းအေၾကာင္းကိုသိေတာ့သည္။ ကိုယ့္မွာပါပီတိေတျြဖစ္လို႔။
