"ေဟး....ဆိုၿပီးေတာ့ဗ်ာ အသံႀကီးကိုအက်ယ္ႀကီးပဲ ေမေမရယ္။ အေရ႔ွကအဆိုေတာ္ေတြေတာင္ သားေလာက္မက်ယ္ဘူး"
ေမေမေရာေဖေဖေရာ ၿပံဳးၿပီးေတာ့သာၾကည့္ေနေတာ့ေလသည္။ အေပ်ာ္ေတြအေတာမသတ္ေသးသည့္ သားျဖစ္သူရဲ့ ထပ္ခါတလဲလဲေသာအေၾကာင္းအရာမ်ားသည္ သူတို႔နားထဲမွာလည္းၾကားမဝေအာင္ရိွေနၾကသည္။ ျပန္ေရာက္ကတည္းက ေတာက္ေလ်ွာက္မနားတမ္းေျပာေနတာ ခုထမင္းစားသည္အထိမၿပီးျပတ္ေသး။
"အဲေတာ့ သားသက္ထင္ကို ေက်းဇူးတင္စကားေျပာလိုက္ၪီးေပါ့"
"ေျပာရမွာေပါ့။ အစ္ကိုက သားကိုအမ်ားႀကီးကူညီထားတာ"
ေမေမ မေျပာေတာင္ ညီညီ့မွာအစ္ကို႔ကိုဖုန္းဆက္ဖို႔အစီအစဥ္ကရိွၿပီးသား။ ခုေန့တစ္ညေတာင္ အစ္ကိုကသူ႔အိမ္မွာေနပါၪီးေျပာေသးတာ။ ညီညီလည္း ဘာစိတ္ေပါက္တယ္မသိပါဘူး။ ေမေမ့ကိုပဲႂကြားခ်င္စိတ္ေၾကာင့္ပဲလား။ မဟုတ္ေသး။ ေမေမကပြဲေအာက္ကေနၾကည့္ေနရတာပဲေလ။ တမင္ႂကြားေနစရာမွမလိုတာ။ ဘာေၾကာင့္ရယ္မသိ အိမ္ကိုသာလ်ွင္ျပန္လာခ်င္စိတ္ေတြေပါက္ေနတာ။
ခုထိ စင္ေပၚတုန္းကလိုမ်ိဳး ေသြးေတြပူပူေနြးေနြးႀကီး လွၫ့္ပတ္စီးဆင္းေနတုန္း။
"ကဲ သား အဲ့ေတာ့ ေမေမေျပာထားတာစဥ္းစားၿပီးၿပီလား"
ေမေမ့ေမးခြန္းကို ညီညီရုတ္တရက္နားမလည္လိုက္။ အင္တင္တင္နဲ႔ခဏေလာက္စဥ္းစားလိုက္မွ မွတ္မိသြားသည္။ အေျဖတစ္ခုလည္း ရိွေနသလိုခံစားရသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ေသခ်ာခ်င္ေသး၍ အခ်ိန္ယူၪီးမည္။
"အခ်ိန္နည္းနည္းေတာ့ထပ္ေပးပါၪီး ေမေမ"
"တစ္လျပည့္ေတာ့မယ္ေနာ္။ ဒီေန့ပဲအေျဖကိုသိဖို႔ေကာင္းၿပီ"
"သားဒီေန့အမ်ားႀကီးသိလိုက္ရပါတယ္။ သီခ်င္းဆိုရတာကိုႀကိဳက္တယ္၊ လူေတြအမ်ားႀကီးကိုဆိုျပရတာကိုႀကိဳက္တယ္။ အဆိုေတာ္လည္းလုပ္ခ်င္တယ္။ ဒါမယ့္ စဥ္းစားၪီးမယ္"
"စဥ္းစားပါေစကြာ။ Idol တစ္ေယာက္ျဖစ္ဖို႔ကိစၥ အမ်ားႀကီးစဥ္းစားရမွာေပါ့။ စား စား ဒီေန့အားေတြအမ်ားႀကီးသံုးထားရတာ အမ်ားႀကီးစား သား"
