"ဒီနေ့ကစပြီး Artist-K ရဲ့မန်နေဂျာအဖြစ်တာဝန်ယူသွားမယ့် ဇေသုခ ဖြစ်ပါတယ်ခင်ဗျာ။ ကူညီပေးပါဦး"
ညီညီ့မှာပါးစပ်အဟောင်းသားနဲ့။ ဖြစ်လာလိမ့်မယ်လို့ တကယ်ထင်မထားတဲ့ကိစ္စကြီး။
"ယေး....မိုက်ပြီကွ"
"မင်းနဲ့ဆုံဖို့ဖြစ်လာလို့ အရှေ့မှာလူမမြဲတာပဲဖြစ်ရမယ်။ ခုတော့လူမှန်တွေ့ပြီပေါ့ကွာ"
"Artist-K ရဲ့မန်နေဂျာလို့မထင်ဘဲ မန်ဘာအသစ်လို့ထင်နေဦးမယ်"
ညီညီကလွဲလို့ကျန်တဲ့သူတွေ အကြီးအကျယ်ပျော်နေကြသည်။ မေမေကသူ့လက်ထောက်ကို ကြည်ကြည်ဖြူဖြူလွှတ်ပေးလိုက်တယ်တဲ့လား။ ညီညီကမပျော်တာမဟုတ်။ ပျော်ပါတယ်။ ပျော်တာထက်အံ့သြနေတာ။ ဇေ သူတို့မန်နေဂျာဖြစ်လာလို့ဆုတ်ယုတ်သွားမှာမျိုး လုံးဝမရှိမှာလည်းသိသည်။
မေမေနဲ့ CEO ဆောလ်တို့တိုင်ပင်ပြီး ဇေ့ကိုမန်နေဂျာအဖြစ်လာခိုင်းတာတဲ့။ ဇေကတော့ မေမေစေရာသွား ထားရာနေမှာ။ မလုပ်ချင်ရင်မလုပ်ချင်ဘူး ငြင်းရမှာပေါ့။ ကိုယ့်ကြောင့်တင်မဟုတ်ဘူး အဖွဲ့ကြောင့်ပါပိုပင်ပန်းရတော့မှာ။
မရဘူး မင်းမန်နေဂျာလုပ်လို့မရဘူး။
"အပြောနဲ့အလုပ်နဲ့လည်းမကိုက်ဘူး"
ညီညီ မြန်မာလိုပြောလိုက်တာမို့ မန်ဘာတွေက ဘာလဲဆိုသည့်အကြည့်နဲ့ ကြည့်လာကြပေမယ့် နားမလည်ကြ။ ဇေသာ မျက်ခုံးနှစ်ဖက်ပင့်သွားသည်။ သူလာခြင်းကိုကိုယ်မကြိုဆိုမှန်း ကိုယ့်မျက်နှာတစေအရိပ်အကဲခတ်နေတတ်တဲ့သူ သိမှာပေါ့။
"မင်းပြောတော့မန်နေဂျာမမြဲတဲ့အဖွဲ့မှာမလုပ်ချင်ဘူးဆို။ ခုတော့ဘာလို့လာလုပ်လဲ"
"ဒီတိုင်းပဲ..... အဲ့လိုဖြစ်သွားတယ်"
ပြန်ဖြေပုံကဘုဆတ်ဆတ်။ အမြင်ကပ်လိုက်တာ။
"ကုမ္ပဏီကိုပြန်....။ မင်းကိုမန်နေဂျာအဖြစ်လက်မခံဘူး။ မန်နေဂျာလုပ်မယ့်သူတွေပေါတယ်"
ဘာသာစကားမတူ၍ မျက်နှာရိပ်ကိုသာကြည့်နေကြသည့်မန်ဘာများသည် မြန်မာနှစ်ယောက်အခြေအနေတင်းမာနေသည်ဆိုတာ သိလာကြ၏။
