"စံုညီပြဲေတာ္ေန့"
"ဒုန္း"
ပတ္မႀကီးတီးသံက ေလထုထဲတုန္ခနဲ။
"ဘဒတ္ တပ္ တပ္ ဘဒတ္ တပ္ တပ္"
"ႏႊန္....ေနွာ္....ႏႊန္....ေနွာ္....."
"ဘိန္း.....ဓူး ဓူး"
ေက်ာင္းမ်က္ႏွာစာေရ႔ွ Assembly ကြင္းႀကီးထဲ ဘင္ခရာအသံမ်ား အုန္းအုန္းႂကြပ္ႂကြပ္ဆူညံေနလ်က္ရိွသည္။
မနက္ပိုင္းအခမ္းအနားျဖစ္သည့္ ၿမိဳ႔နယ္စူံညီပြဲေတာ္အခမ္းအနားသည္ ၿပီးခါနီးေနၿပီ။ ေစာနေလးမွ စာေပ၊ အားကစား၊ ဘက္စံု၊ စေကာလားရွစ္၊ IT ႏိုင္ငံေတာ္အဆင့္ထူးခြၽန္ဆုရရိွသူမ်ားႏွင့္တိုင္းအဆင့္ရရိွသူ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူမ်ားကို ဆုေပးျခင္းအခမ္းအနားၿပီးခဲ့ၿပီ။ ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တိုင္းလည္း သည္ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးမွ လူေတာ္ေတြေမြးထုတ္ေပးႏိုင္ဆဲပင္။
ထို႔အျပင္ Motivation Speaker အေနျဖင့္ Blogger မဝင္းမင္းသန္းက "ဘဝ"ဟူသည့္
ေခါင္းစဥ္ျဖင့္ စကားဝိုင္းတစ္ခုျပဳလုပ္ရာ ကေလးလူငယ္မ်ားအထူးႏွစ္ၿခိဳက္ၾကေလသည္။
အခမ္းအနားၿပီးခါနီးအေနျဖင့္ တစ္ေက်ာင္းလံုးမွေရြးထုတ္ထားသည့္ အျဖဴေရာင္ယူနီေဖာင္း ေရတပ္သားဝတ္စံုအျပည့္ျဖင့္ လက္ေရြးစင္ အရပ္ရွည္ရွည္ အရပ္ျမင့္ျမင့္ေယာက္်ားေလးခုနစ္ေယာက္သည္ အားသြန္ခြန္စိုက္ အတိုင္အေဖာက္ညီစြာ စြမ္းရည္မ်ား အကုန္ခ်ျပ တီးမႈတ္လ်က္။
ေက်ာင္းအလံတိုင္ေရ႔ွတည့္တည့္ တြင္ေတာ့ ေက်ာင္းလက္ေရြးစင္ပန္းပြားအဖြဲ႔က ထပ္ခါတလဲလဲေသာအကမ်ားကို ကေနၾကေလသည္။ ပန္းေရာင္ အဝါေရာင္ပန္းပြားမ်ားသည္ ေလထဲတြင္ဖြားခနဲဖြားခနဲ။ တကယ့္ကိုၿမိဳင္ၿမိဳင္ဆိုင္ဆိုင္ျမင္ကြင္းပါပဲ။
ေဘးတြင္မွ ၿမိဳ႔နယ္မွဆိုင္ရာဆိုင္ရာ ပညာေရးဝန္ႀကီးေတြ၊ ပညာေရးမွဴးေတြ၊ ရပ္မိရပ္ဖေက်ာင္းလူႀကီးမ်ား ထိုင္လ်က္ရိွၾကကာ စကားစျမည္ေျပာေနၾကေလသည္။ စိမ္းႏုေရာင္ အျဖဴေရာင္ ႏို႔အႏွစ္ေရာင္ ခဲေရာင္ အဝါႏုေရာင္ စသျဖင့္အေရာင္အမ်ိဳးမ်ိဳးရိွသည့္ တိုက္ပံုမ်ား
ျဖင့္ ခန္႔ခန္႔ညားညားထိုင္ၾကကာ သည္ေန့တစ္ေန့လံုးကို ေရာက္ရိွရာဧရိယာဝန္း အထကေက်ာင္းႀကီး၏စံုညီအတြက္အခ်ိန္ေပးရမည္ျဖစ္သည္။
