"ဒီေန့ကစၿပီး Artist-K ရဲ့မန္ေနဂ်ာအျဖစ္တာဝန္ယူသြားမယ့္ ေဇသုခ ျဖစ္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ။ ကူညီေပးပါၪီး"
ညီညီ့မွာပါးစပ္အေဟာင္းသားနဲ႔။ ျဖစ္လာလိမ့္မယ္လို႔ တကယ္ထင္မထားတဲ့ကိစၥႀကီး။
"ေယး....မိုက္ၿပီကြ"
"မင္းနဲ႔ဆံုဖို႔ျဖစ္လာလို႔ အေရ႔ွမွာလူမၿမဲတာပဲျဖစ္ရမယ္။ ခုေတာ့လူမွန္ေတြ့ၿပီေပါ့ကြာ"
"Artist-K ရဲ့မန္ေနဂ်ာလို႔မထင္ဘဲ မန္ဘာအသစ္လို႔ထင္ေနၪီးမယ္"
ညီညီကလြဲလို႔က်န္တဲ့သူေတြ အႀကီးအက်ယ္ေပ်ာ္ေနၾကသည္။ ေမေမကသူ႔လက္ေထာက္ကို ၾကည္ၾကည္ျဖဴျဖဴလႊတ္ေပးလိုက္တယ္တဲ့လား။ ညီညီကမေပ်ာ္တာမဟုတ္။ ေပ်ာ္ပါတယ္။ ေပ်ာ္တာထက္အံ့ၾသေနတာ။ ေဇ သူတို႔မန္ေနဂ်ာျဖစ္လာလို႔ဆုတ္ယုတ္သြားမွာမ်ိဳး လံုးဝမရိွမွာလည္းသိသည္။
ေမေမနဲ႔ CEO ေဆာလ္တို႔တိုင္ပင္ၿပီး ေဇ့ကိုမန္ေနဂ်ာအျဖစ္လာခိုင္းတာတဲ့။ ေဇကေတာ့ ေမေမေစရာသြား ထားရာေနမွာ။ မလုပ္ခ်င္ရင္မလုပ္ခ်င္ဘူး ျငင္းရမွာေပါ့။ ကိုယ့္ေၾကာင့္တင္မဟုတ္ဘူး အဖြဲ႔ေၾကာင့္ပါပိုပင္ပန္းရေတာ့မွာ။
မရဘူး မင္းမန္ေနဂ်ာလုပ္လို႔မရဘူး။
"အေျပာနဲ႔အလုပ္နဲ႔လည္းမကိုက္ဘူး"
ညီညီ ျမန္မာလိုေျပာလိုက္တာမို႔ မန္ဘာေတြက ဘာလဲဆိုသည့္အၾကည့္နဲ႔ ၾကည့္လာၾကေပမယ့္ နားမလည္ၾက။ ေဇသာ မ်က္ခံုးႏွစ္ဖက္ပင့္သြားသည္။ သူလာျခင္းကိုကိုယ္မႀကိဳဆိုမွန္း ကိုယ့္မ်က္ႏွာတေစအရိပ္အကဲခတ္ေနတတ္တဲ့သူ သိမွာေပါ့။
"မင္းေျပာေတာ့မန္ေနဂ်ာမၿမဲတဲ့အဖြဲ႔မွာမလုပ္ခ်င္ဘူးဆို။ ခုေတာ့ဘာလို႔လာလုပ္လဲ"
"ဒီတိုင္းပဲ..... အဲ့လိုျဖစ္သြားတယ္"
ျပန္ေျဖပံုကဘုဆတ္ဆတ္။ အျမင္ကပ္လိုက္တာ။
"ကုမၸဏီကိုျပန္....။ မင္းကိုမန္ေနဂ်ာအျဖစ္လက္မခံဘူး။ မန္ေနဂ်ာလုပ္မယ့္သူေတြေပါတယ္"
ဘာသာစကားမတူ၍ မ်က္ႏွာရိပ္ကိုသာၾကည့္ေနၾကသည့္မန္ဘာမ်ားသည္ ျမန္မာႏွစ္ေယာက္အေျခအေနတင္းမာေနသည္ဆိုတာ သိလာၾက၏။
