"Artist-K အဖွဲ့ဝင် မြန်မာပြည်သား Eagle နိုဝင်ဘာလ ၁၂ ရက်နေ့တွင် မြန်မာပြည်ပြန်လာမည်။ လေးနှစ်ကြာပြီးမှ ပြန်လာခြင်းဖြစ်ပြီး ရုပ်ရှင် ပရောဂျက်တစ်ခုအတွက်ပြန်လာခြင်းဟုသိရ"
ဇေက Facebook ကသတင်းတွေကိုပြမှ
ဒါ့ကြောင့်ကိုးဆိုတာသိတော့သည်။ နိုင်ငံပိုင်
သတင်းပေ့ချ်တွေကမှအစတင်ထားသည်အထိ ကိုယ်ပြန်လာမည့်အကြောင်းကို အရေးပေးတင်ထားကြ၍ ပျော်ရသည်။ မျက်လုံးနဲ့တပ်အပ်မြင်ခဲ့ရသည့် လူအုပ်ကြီးသည်ခုထိယုံနိုင်ဖွယ်ရာမရှိသေး..... ။
"ဝါး.... ဇေ....ငါခုထိမယုံနိုင်သေးဘူး။ လူအုပ်ကြီးက နည်းနည်းနောနောလား။ အဲ့လောက်တောင်များလား"
ဇေ ခေါင်းလေးကိုသာခါမိရင်း စိတ်တွေကိုသယဆွဒဆန့်နေတော့၏။ ဘယ်နှစ်ခါရှိနေပြီလဲ ဒီမေးခွန်းကိုမေးနေတာ။
"မြန်မာနိုင်ငံမှာငါအဲ့လောက်နာမည်ကြီးနေပြီလား။ ဟင် ပြောပါဦး"
"ညီညီရယ်....မင်းမျက်လုံးနဲ့တပ်အပ်မြင်ထားတာတောင် မယုံသေးဘူးလားကွာ။ မင်းမြင်ခဲ့တဲ့လူအုပ်ကြီးကလည်းအမှန်ပဲ။ မင်းလေဆိပ်ဆင်းမှာကို မနက်ကတည်းကစောင့်နေကြတာလည်းအမှန်ပဲ။ မြန်မာပြည်မှာ ဂုဏ်ရည်ညီညီက နိုင်ငံကျော်တွေနဲ့တန်းတူနာမည်ကြီးတယ်ဆိုတာလည်း အမှန်ပဲ။ ရပြီလား"
"ဟားဟား....ပျော်စရာကြီးကွ"
သူ့အပျော်နဲ့သူမို့ စိတ်မရှည်တဲ့လေသံနဲ့ပြောတာလားလို့တောင် ရန်ပြန်မတွေ့နိုင်ရှာ။ ညီညီပျော်တော့လည်းပျော်ချင်စရာပါပဲ။ ကိုယ်တောင်လူအုပ်ကြီးကအဲ့လောက်ကြီးမယ်လို့ထင်မထားဘူး။ ကောင်လေးကတော့ အချစ်ခံရသင့်သည်လေ။
"ဇေ....."
စလာပြန်ပြီ။ သိန်းငှက်မဟုတ်ဘူး တကယ့်သာလိကာ။ အိမ်မြန်မြန်ရောက်မှဖြစ်မယ်။ နားကိုညီးနေတာပဲ။
...........
"ဖေဖေ့"
"အမေ့ အဖေ့"
စင်ဝင်အောက်မှထိုးစိုက်ထားသည့် ကားဘေးတွင် လူငါးယောက်တန်းစီရပ်နေသည်။ နှစ်တွေအများကြီးကြာပြီးမှ အိမ်ပြန်ရသည့် အိမ်ကြီးရှင်သားကိုကြိုဖို့ရာပင်။ ညီညီကဖေဖေ့ကိုဖက်သည်။ ဇေက သူ့အမေနဲ့အဖေကိုဖက်ထားသည်။ ဇေ့မိဘများအနေနဲ့ သူများအိမ်မှာအလုပ်သမားလုပ်မနေသင့်တော့။ ဇေ့တစ်လတစ်လဝင်ငွေနဲ့ဆို အိမ်ကောင်းကောင်းတစ်လုံးတောင်ဝယ်နေလို့ရပေမယ့် အတောင်စုံမှထပျံတာမျိုးမဖြစ်ချင်လို့ဆိုပြီး အိမ်မှာပဲဆက်နေခဲ့တာ။ အလုပ်သမားခေါင်းစဥ်အောက်ကမဟုတ်ဘဲ မိသားစုဝင်ခေါင်းစဥ်အောက်က။
